GENİŞ KAPASİTELİ BİR NÜKLEER TIP MERKEZİNDE KATI RADYOAKTİF ATIK YÖNETİMİ

Amaç: Nükleer tıp departmanlarında açık radyoaktif izotoplar ile çalışıldığından hastane bünyesinde oluşan radyoaktif atıkların büyük çoğunluğu bu bölümden çıkmaktadır. Bu çalışmanın amacı nükleer tıpta tanısal işlemlerde ve radyonüklit tedavi uygulamaları sonrası oluşan katı radyoaktif atıklardan çevreye salınan radyasyonun şiddetini (doz hızını) ölçmek, çalışan personellerin yıllık radyasyon dozları ile katı radyoaktif atık miktarlarını belirlemek, ayrıca atıkların bertaraf yöntemlerini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Doz hızı ölçümleri Geiger-Müller (GM) detektörü ile yapıldı. PET ve SPECT ünitelerinde oluşan katı radyoaktif atıklar kaynağında ayrıştırıldıktan sonra üç gün bekletildi. Tedavi servisinden çıkan radyoaktif atıklar I-131, Lu-177 ve Y-90 radyonüklitlerine ait olup bunlar kurşun izolasyonlu depolarda yaklaşık üç ay bekletilmek suretiyle doz hızları <1 μSv/saat olanlar tahliye edildi. Bulgular: Tedavi ünitesindeki atıkların ortalama doz hızları; I-131, Lu-177 ve Y-90 için sırasıyla 155 μSv/saat, 120 μSv/saat ve 48 μSv/saat bulundu. En fazla atık miktarı I-131 (%46) radyonüklidine ait bulundu. Radyasyon görevlilerinin yıllık efektif ortalama doz değerleri tanıda çalışanlarda 2.12 mSv, tedavide çalışanlarda 3.58 mSv bulundu.

SOLID RADIOACTIVE WASTE MANAGEMENT IN A LARGE-CAPACITY NUCLEAR MEDICINE CENTER

Objective: Nuclear medicine departments work with open radioactive isotopes. For this reason, most radioactive waste generated in hospitals comes from these departments. The aim of this study is to measure the intensity (dose rate) of radiation released to the environment from the solid radioactive wastes formed in diagnosis and treatment applications in nuclear medicine, and to determine the annual radiation doses of the working personnel and the amount of solid radioactive waste. The study also evaluates waste disposal methods. Materials and Methods: Dose rate measurements were measured with a Geiger-Müller (GM) detector. Solid radioactive wastes formed in PET and SPECT units were kept for three days after they were separated at their source. The radioactive wastes from the treatment service belonged to I-131, Lu-177 and Y-90 radionuclides, and they were evacuated with dose rates <1 μSv/hour by keeping them in lead-insulated warehouses for about three months. Results: Average dose rates of wastes in the treatment unit of 155 μSv/hr, 120 μSv/hr and 48 μSv/hr were found for I-131, Lu-177 and Y-90, respectively. The highest amount of waste was found to be radionuclide I-131 (46%). The mean annual effective dose values of radiation workers were found to be 2.12 mSv in those working in diagnosis and 3.58 mSv in those working in treatment.

___

  • 1. Parlak, Y, Uysal B, Kıraç F S, Kovan B, Demir M, Ayan A, Poyraz L, Özaslan İ A, et al. Radyasyon Güvenliği Kılavuzu: Genel Tanımlar ve Nükleer Tıp Uygulamalarında Radyasyondan Korunma Kuralları. Nucl Med Semin 2020;6(2):71-89. doi:10.4274/nts. galenos.2020.0009. google scholar
  • 2. Taş A, Özer AY. Waste Disposal and Manegament in Radiopharmaceuticals. FABAD J Pharm Sci 2020;45(1):91-103. google scholar
  • 3. Demir M, Abuqbeitah M, Uslu-Beşli L,Yıldırım Ö,Yeyin N, Çavdar İ,Vatankulu B, Gündüz H and Kabasakal L. Evaluation of radiation safety in 177Lu-PSMA therapy and development of outpatient treatment protocol. J Radiol Prot 2016;1:1-10. google scholar
  • 4. Türkmen C, Demirci E, Alan Selçuk N, Elboğa U, Uçmak G, Ak Sivrikoz İ, Kabasakal L. Karaciğer Tümörlerinde Y-90 Radyomikroküre Tedavisi Uygulama Kılavuzu. Nucl Med Semin 2020;6:416-22. google scholar
  • 5. İCRP, 2007. The 2007 Recommendations of the İnternational Commission on Radiological Protection. İCRP Publıcatıon 103. Ann İCRP 2007;37(2-4):1-332. google scholar
  • 6. İAEA-TECDOC-1183 Management of radioactive waste from the use of radionuclides in medicine Waste Technology Section, İAEA 2000. google scholar
  • 7. Radiation Protection in Nuclear Medicine. Australian Radiation Protection and Nuclear Safety Agency. Radiation Protection Series No:14.2 (2008). google scholar
  • 8. Driver I, Packer S. Radioactive waste discharge quantities for patients undergoing radioactive iodine therapy for thyroid carcinoma. Nucl Med Commun 2001;22(10):1129-32. google scholar
  • 9. Saling JH, Fentiman AW. Radioactive Waste Management. 2nd ed. Taylor&Francis, New York,2017. google scholar
  • 10. Freiesleben H. Final disposal of radioactive waste. Article in The European Physical Journal Conferences; Dresden, Germany 2013, p.1-17. doi:10.1051/epjconf/20135401006 google scholar
  • 11. TAEK Radyoaktif Atık Yönetimi Yönetmeliği, Resmî Gazete Tarihi: 09.03.2013 Resmî Gazete Sayı: 28582. google scholar
  • 12. Osmanoğlu AE. Radyoaktif Atık Yönetimi. İstanbul: Nobel Akademik Yayıncılık. 2014. google scholar
  • 13. Cooper JR, Keith R, Sokhi RS. Radioactive Releases in the Environment: Impact and Assessment. West Sussex, John Wiley&Sons. 2003. google scholar
Sağlık Bilimlerinde İleri Araştırmalar Dergisi-Cover
  • Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
  • Başlangıç: 2018
  • Yayıncı: İstanbul Üniversitesi
Sayıdaki Diğer Makaleler

PORSELEN LAMİNAT KAPLAMA HAKKINDA BİLGİ KAYNAĞI OLARAK YOUTUBE

Pınar NAİBOĞLU, Sevde GÖKSEL, Gül AYKANAT

COVİD-19 HASTALARININ RİSK SINIFLAMASINDA ENFLAMATUVAR İNDEKSLERİN PROGNOSTİK ROLÜ

Maide Hacer ALAGÖZ, Ayşe Enise GÖKER, Evin ADEMOĞLU

GENİŞ KAPASİTELİ BİR NÜKLEER TIP MERKEZİNDE KATI RADYOAKTİF ATIK YÖNETİMİ

Mustafa DEMİR, PH.D., Nazenin İPEK IŞIKÇI, Nami YEYİN

TÜRKİYE’DE COVID-19 TANILI HASTALARA BAKIM VEREN YOĞUN BAKIM HEMŞİRELERİNİN OKSİJEN TEDAVİSİNE İLİŞKİN BİLGİ DÜZEYLERİ: ÇOK MERKEZLİ BİR ÇALIŞMA

Yasemin USLU, Meltem ALTAY

TÜRKİYE POPÜLASYONUNDA HLA-DQ POLİMORFİZMLERİNİN HEPATİT B VİRÜS ENFEKSİYONU İLE İLİŞKİSİ

Bülent ÇAKAL, Muzaffer ARIKAN, Alp ATASOY, Bilger ÇAVUŞ, Mehveş PODA, Mesut BULAKÇI, Mine GÜLLÜOĞLU, Mehmet DEMİRCİ, Filiz AKYÜZ

LİZENSEFALİ SPEKTRUMU OLGULARINDA GENOTİP-FENOTİP İLİŞKİSİ

Ayça Dilruba ASLANGER, Oya UYGUNER, Birsen KARAMAN, Seher BAŞARAN, Hülya KAYSERİLİ

MİKOBAKTERİYEL HASTALIKLARA MENDEL DUYARLILIĞI HASTALARININ GENETİK VE KLİNİK PROFİLİ; TEK MERKEZ DENEYİMİ

Serdar NEPESOV, Sinem FIRTINA, Deniz AYGÜN, Begüm IŞIKGİL, Yıldız CAMCIOĞLU, Ayça KIYKIM, Esra ÖZEK, Yasemin KENDİR DEMİRKOL, Akif AYAZ

MİNÖR DOKU UYGUNLUK ANTİJENLERİNİN KARAKTERİZASYONU VE ALLOGENEİK HEMATOPOETİK KÖK HÜCRE NAKLİNDEKİ ROLÜ: TÜRKİYE’DE TEK MERKEZ DENEYİMİ

Fatma Savran OĞUZ, Çiğdem KEKİK, Rustu OGUZ, Demet KIVANÇ, Deniz SARGIN, Sevgi KALAYOĞLU-BEŞIŞIK

KÖK HÜCRE BAĞIŞÇILIĞI FARKINDALIĞININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Çiğdem KEKİK ÇINAR, Ayşe Emel ÖNAL, Yasemin OYACI, Hülya GÜL, Nilgün BOZBUĞA, Fatma Savran OĞUZ

İNFERTİL HASTALARIN GRANÜLOZA HÜCRELERİNDE LİQUİRİTİGENİN’İN LÖSEMİ İNHİBİTÖR FAKTÖR RESEPTÖRÜ ÜZERİNE ETKİLERİ

Emel USTA, Sibel KÖKTÜRK, Sibel DOĞAN, Ayşe ALTUN, Sibel BULGURCUOGLU KURAN, Feride ÖZDEMİR