Amaç: Bu çalışma Sakarya’da yaşayan Suriye ve Irak kökenli göçmenlere sağlık hizmetlerine erişim durumunun ve erişimin önündeki engellerin belirlenmesi amacıyla yapıldı. Gereç ve Yöntemler: Sakarya’da Ekim 2017-Ekim 2018 arasında yürütüldü. Araştırmanın evrenini Sakarya’da yaşayan Suriyeli ve Iraklı yabancı nüfus oluşturdu. Çalışmanın ilk bölümü için olasılıksız örnekleme yöntemlerinden uygun (convenience) örnekleme yöntemiyle 500 kişi çalışmaya alındı. Göçmenlerin çokça ziyaret ettiği yerlerde Arapça ve Türkçe konuşabilen anketörler görevlendirildi. Veriler yüz yüze görüşme yöntemiyle toplandı. Araştırmanın nitel kısmında Arapça ve Türkçe bilen çevirmenler yüz yüze mülakat tekniğiyle 50 kişiden sağlık kurumlarına erişimde yaşadıkları sorunlarla ilgili deneyimler ve düşünceler elde etti. Ek olarak göçmenlerin hastane/polikliniklerde yaşadıkları sorunlar için gözlem tekniğiyle 50 saatlik gözlem yapıldı ve gözlem formları dolduruldu. Bulgular: Katılımcıların %51,40’ü Iraklı, %48,60’sı Suriyeliydi. Katılımcıların %50,60’sı kadın; genel yaş ortalaması 35,90±11,30 (17,00-72,00) yıldı. Katılımcıların %65,60’sı sağlık sistemi işleyişini öğrenmekte sorun yaşadığını, %71,40’ü sağlık kuruluşlarındaki bilgilendirme yazılarıyla tabelalarını anlayamadıklarını, %81,20’si randevu alma sorunları olduğunu, %77,80’i hekimle tanı/tedavileri konusunda anlaşamadığını ve %51,40’ü ise eczanede ilaç temini sırasında alınan ilacın kullanımına ilişkin sorun yaşadığını bildirdi. Çalışmanın ikinci bölümünde; katılımcıların çoğunluğu muayene için randevu almakta zorluk yaşadıklarını, bilgilendirme yazılarıyla tabelaları anlamakta zorluk çektiklerini, eczanelerde dil engeli yaşadıklarını belirtti. Araştırmanın üçüncü bölümünde Sakarya Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesinde yapılan gözlemlerde en sık karşılaşılan talepler hastane bölümlerinin yerlerini sorma ve yönlendirme talepleriydi. Sonuç: Göçmenlerin sağlık hizmeti alımı esnasında yaşadıkları dil kaynaklı iletişim sorunlarının ve bunlardan kaynaklanan olumsuzlukların önüne geçmek için sağlık kuruluşlarında dil bariyerini aşmaya yönelik hem insan gücü yönünden hem de fiziki anlamda düzenlemeler yapılmalıdır.

Aim: This study was carried out to determine the access to health services and the barriers to access in the population of Syrian and Iraqi origin living in Sakarya. Material and methods: It was conducted in Sakarya between October 2017 and October 2018. The population of the study consisted of the Syrian and Iraqi population living in Sakarya. For the first part of the study, 500 people were included in the study with the convenience sampling method, one of the nonprobability sampling methods. Interviewers who can speak Arabic and Turkish were assigned to places visited by refugees. Data were collected by face-to-face interview method. In the qualitative part of the research, translators who speak Arabic and Turkish obtained experiences and thoughts from 50 people about the problems they had in accessing health institutions through face-to-face interview technique. In addition to these interviews, 50 hours of observation were made with the observation technique for the problems that refugees experienced in hospitals/policlinics and observation forms were filled. Results: 51.40% of the participants were Iraqi, 48.60% were Syrian. 50.60% of the participants were women; mean age was 35.90±11.30(17,00-72,00) years. 65.60% of the participants had problems in learning the functioning of the health system, 71.40% could not understand the information letters and signs in health institutions, 81.20% had problems in making an appointment, 77.80% could not agree with the doctor about diagnosis / treatment. and 51.40% reported that they had problems with the use of the drug purchased during drug supply at the pharmacy. In the second part of the study; The majority of the participants stated that they had difficulty in getting an appointment for the examination, that they had difficulty in understanding the signboards with the information letters, and that they had language barriers inpharmacies. In the third part of the study, the most common requests in the observations made in Sakarya University Training and Research Hospital were the requests to ask about the locations of the hospital departments and to direct them. Conclusion: In order to prevent language-related communication problems and the negativities caused by refugees while receiving health care services, arrangements should be made in health institutions both in terms of manpower and in terms of overcoming the language barrier.