Bu araştırmanın amacı fiziksel egzersiz düzeylerinin menstrual siklus üzerine etkisini değerlendirmektir. Tanımlayıcı karşılaştırmalı nitelikte olan araştırma İnönü Üniversitesi’nde yürütülmüştür. Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu’nda okuyan ve Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketine göre “fiziksel aktivite düzeyi yüksek olan (>3000 MET-dk/hf)” 82 kız öğrenci, Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyoloji Bölümünde okuyan ve “fiziksel aktivite düzeyi düşük olan (<600 MET-dk/hf)” 82 kız öğrenci ile karşılaştırılmıştır. Veriler, Kişisel Bilgi Formu, Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi ve Premenstrual Sendrom Ölçeği aracılığı ile elde edilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde yüzdelik dağılım, ki-kare ve bağımsız gruplarda t testi kullanılmıştır. Fiziksel aktivite düzeyi yüksek olan öğrencilerin ortalama menstruasyon süresinin ve günlük ped sayısının fiziksel aktivite düzeyi düşük olan öğrencilerden daha az, dismenore ve polimenore görülme oranının ise daha düşük olduğu saptanmıştır (p<0.05). Fiziksel aktivite düzeyi yüksek olan öğrencilerde premenstrual sendrom görülme oranı %46.3 iken, fiziksel aktivite düzeyi düşük olan öğrencilerde bu oranın %47.6 olduğu belirlenmiştir. Premenstrual sendrom yaşayan öğrenciler arasında Premenstrual Sendrom Ölçeği alt boyutlarından depresif duygulanım, anksiyete, sinirlilik ve depresif düşünceler belirtilerinin fiziksel aktivite düzeyi düşük olan öğrencilerde daha fazla yaşandığı saptanmıştır (p<0.05). Premenstrual sendrom yaşayanlarda Premenstrual Sendrom Ölçeği puan ortalamalarının fiziksel aktivite düzeyi yüksek olan öğrencilerde 127.34±12.83, fiziksel aktivite düzeyi düşük olan öğrencilerde 139.33±22.37 olduğu belirlenmiştir (p<0.05). Yüksek fiziksel aktivite düzeyinin ortalama menstruasyon süresini, dismenore ve polimenore görülme oranını ve premenstrual sendromu azalttığı sonucuna ulaşılmıştır.

The purpose of this study was to evaluate the effect of physical exercise levels on menstrual cycle. This descriptive comparative study was conducted in Inonu University. 82 female students studying at School of Physical Education and Sports and having a “high level of physical activity (>3000 MET-mins/w)” according to the International Physical Activity Questionnaire were compared with 82 female students who studied at the Sociology department in the Faculty of Science and Letters and had a “low level of physical activity (<600 MET-mins/w)”. The data were obtained through Personal Information Form, International Physical Activity Questionnaire and Premenstrual Syndrome Scale. Percentage distribution, chi-square and t test for independent groups were used in evaluation of data. It was found that students with high level physical activity had a shorter menstrual period and less daily pads than students with low level physical activity, and the ratio of dysmenorrhea and polymenorrhea was lower (p<0.05). Rate of premenstrual syndrome was 46.3% in students with high physical activity level, whereas it was 47.6% in students with low physical activity level. Among students with premenstrual syndrome, it was determined that symptoms of depressive mood, anxiety, irritability, and depressive thoughts which are subscales of Premenstrual Syndrome Scale were experienced more in students with low level physical activity (p<0.05). Mean scores of Premenstrual Syndrome Scale for those with premenstrual syndrome were 127.34±12.83 in students with high physical activity level and 139.33±22.37 in students with low physical activity level (p<0.05). It was concluded that high level physical activity reduced the average menstruation period, rate of dysmenorrhea and polymenorrhea, and premenstrual syndrome.