Yabancı dil hazırlık sınıfı öğrencilerinin uzaktan eğitime yönelik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi

Dijitalleşme, sosyal hayatın tüm alanlarında olduğu gibi eğitim alanında da kendisini e-öğrenme ve uzaktan eğitim uygulamaları ile hissettirmeye başlamışken, Covid-19 kaynaklı pandemi sebebiyle ani bir şekilde yüz yüze eğitim kesintiye uğramış ve eğitim hizmetleri tüm kademelerde büyük oranda uzaktan eğitim ile yürütülmüştür. Birçok açıdan zorlu geçen bu süreç, uzaktan eğitim uygulamalarının bundan sonra eğitim sektörünün her aşamasında daha çok yer bulacağını ve giderek daha önemli olacağını net bir biçimde ortaya koymaktadır. Bu bağlamda bu çalışmanın amacı, pandemi sebebiyle Bursa Uludağ Üniversitesi Yabancı Diller Yüksekokulu Almanca, Arapça, Fransızca ve İngilizce hazırlık sınıflarında bir yıl uzaktan eğitim ile yabancı dil eğitimi alan öğrencilerin uzaktan eğitime yönelik geliştirdikleri tutumları incelemek ve elde edilen deneyimlerden yola çıkarak uzaktan yabancı dil eğitimi ortamlarının bütüncül bir bakış açışı ile geliştirilmesine ve doğru uzaktan öğretim yaklaşımının belirlenmesine katkı sağlayacak önerilerde bulunmaktır. Örneklem grubunu 321 öğrencinin oluşturduğu bu betimsel ilişkisel tarama modeli çerçevesinde gerçekleştirilen nitel çalışmada Kışla (2016) tarafından geliştirilen ““Uzaktan Eğitime Yönelik Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Küresel salgın sebebiyle çevrimiçi olarak gerçekleştirilen veri toplama aşamasından elde edilen verilerin çözümleme aşamasında öğrencilerin tutumlarının yaş, cinsiyet ve bölüm değişkeni ile uzaktan eğitime katıldıkları araçlara göre farklılık gösterip gösterilmediği analiz edilmiştir. Değişkenler ve tutum arasında anlamlı bir farklılık olmadığı sonucuna ulaşılan çalışmada, örneklem grubunun uzaktan eğitime yönelik tutumlarının düşük düzeyde olduğu görülmüştür. Başka çalışmalar ile örtüşen bu sonuç, muhtemel sebepleri ile tartışma bölümünde ele alınmış ve bu süreçte elde edilen deneyimler neticesinde öğrencilerin tutumlarını olumlu yönde değiştirebilecek öneriler geliştirilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Covid-19 süreci, uzaktan eğitim, dijitalleşme, yabancı dil eğitimi, tutum

Investigation of foreign language preparatory class students' attitudes towards distance education in terms of various variables

While digitalization started to make itself emergent as e-learning and distance education applications in the field of education, as in all areas of social life, face-to-face education was interrupted abruptly due to the Covid-19 pandemic and education services were largely carried out by distance education at all levels. This process, which has been challenging in many respects, clearly reveals that distance education applications will find more place in every stage of the education sector from now on and will become more and more important. In this context, the aim of this study is to examine the attitudes of the students who received foreign language education with distance education for one year in the German, Arabic, French and English preparatory classes of Bursa Uludağ University School of Foreign Languages due to the pandemic and to examine the attitudes of the students towards distance education and to determine the distance foreign language education environments based on the experiences obtained. The study also aims to make suggestions that will contribute to the development with a holistic perspective and the determination of the right distance education approach. The "Attitude Scale Towards Distance Education" developed by Kışla (2016) was used in the qualitative study conducted within the framework of this descriptive relational survey model, the sample group of which consisted of 321 students. During the analysis of the data obtained from the online data collection stage due to the global epidemic, it was analysed whether the attitudes of the students differ according to the age, gender and department variables and the tools they participated in distance education. The findings revealed no significant difference between the variables and the attitude; however, it was observed that the attitudes of the sample group towards distance education were at a low level. The findings of the study overlap with other studies, and the possible underlying reasons are discussed in the discussion section, and as a result of the experiences gained in this process, suggestions that might positively change the attitudes of the students have been developed.

Keywords:

Covid-19 process, distance education, digitalization foreign language education, attitude,

PDF

___

Adıyaman, Z. (2002). Uzaktan Egitim Yoluyla Yabanci Dil Ögretimi. TOJET: The Turkish Online Journal of Educational Technology, 1(1).
Alkan, C. (1996). Uzaktan eğitimin tarihsel gelişimi. Türkiye 1. Uluslararası Uzaktan Eğitim Sempozyumu. Ankara: Uzaktan Eğitim Vakfı.
Arar, A. (1999). Uzaktan Eğitimin Tarihsel Gelişimi, Uzaktan Eğitim Uygulama Modelleri ve Maliyetleri, Birinci Uzaktan Eğitim Sempozyumu 15-16 Kasım 1999, Ankara: Kara Kuvvetleri Eğitim ve Doktrin Komutanlığı.
Arslan, F. & Korkmaz, Ö. (2019). İlahiyat lisans tamamlama uzaktan eğitim öğrencilerinin etkileşim kaygıları ve uzaktan eğitime dönük tutumlar. Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 12-25.
Ateş, A. & Altun, E. (2008). Bilgisayar öğretmeni adaylarının uzaktan eğitime yönelik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(3), 125-145.
Başaran, M., Doğan, E., Karaoğlu, E., & Şahin, E. (2020). Koronavirüs (Covid-19) pandemi sürecinin getirisi olan uzaktan eğitimin etkililiği üzerine bir çalışma. Academia Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 368-397.
Bay, B. , Karataş, F. & Üstün, B. (2021). Yabancı Dil Hazırlık Sınıfı Öğrencileri Perspektifinden Pandemi Sürecinde Uzaktan Eğitim: Fenomenolojik Bir Çalışma. Diyalog Interkulturelle Zeitschrift Für Germanistik , 9 (1), 184-203.
Birişçi, S. (2013). Video konferans tabanlı uzaktan eğitime ilişkin öğrenci tutumları ve görüşleri. Journal of Instructional Technologies & Teacher Education 1(2), 24-40.
Blume, C. (2020). German Teachers’ Digital Habitus and Their Pandemic Pedagogy. https://doi.org/10.1007/s42438-020-00174-9.
Bozkurt, A. (2020). Koronavirüs (Covid-19) pandemisi sırasında ilköğretim öğrencilerinin uzaktan eğitime yönelik imge ve algıları: Bir metafor analizi. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 6(2), 1-23.
Çakır R. & Arslan, F. (2020). Uzaktan eğitim öğrencilerinin eş zamanlı sanal sınıf ortamlarını kullanım niyetleri ile uzaktan eğitime ilişkin tutumlarının incelenmesi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8 (15), 114-133.
Çandarlı, D. & Yüksel, H. G. (2012). Students’ perceptions of video-conferencing in the classrooms in higher education, Procedia - Social and Behavioral Sciences, 47, 357361.
Demir, Ö., & Narlıkaya, Z. (2020). Covıd-19 salgını sürecinde muhasebe ve finans derslerini alan öğrencilerin uzaktan eğitime ilişkin tutumlarının araştırılması. Journal of Social and Humanities Sciences Research, 7(60), 2894-2904.
Dikmen, S. & Bahçeci, F. (2020). Covid-19 Pandemisi Sürecinde Yükseköğretim Kurumlarının Uzaktan Eğitime Yönelik Stratejileri: Fırat Üniversitesi Örneği. Turkish Journal of Educational Studies, 7 (2) , 78-98 . DOI: 10.33907/turkjes.721685.
Doğan, H. G. B. (2014). Yükseköğretim Kurumlarında Web Tabanlı Uzaktan Eğitim Programları Bileşenleri: Uygulamalar ve Sorun Alanları.
Doğan, M. & Yücel, M. S. (2017). Üniversite yabancı dil hazırlık sınıfı öğrencilerinin yabancı dil öğrenme tutumları ve gereksinimleri. Schriften zur Sprache und Literatur. Londra, İstanbul: IJOPEC Publication.
Dündar, A. İ. (2021). İlahiyat Fakültesi Arapça hazırlık sınıfı öğrencilerinin Arapça dersine ilişkin tutumlarının incelenmesi (Bursa Uludağ Üniversitesi, İlahiyat Fakültesi Örneği). RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (25), 844-868.
Eroğlu, F. & Kalaycı, N. (2020). Üniversitelerdeki zorunlu ortak derslerden Türk dili dersinin uzaktan ve yüz yüze eğitim uygulamalarının karşılaştırılarak değerlendirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(3), 1001-1027.
Can, E. (2020). Coronavirüs (Covid-19) pandemisi ve pedagojik yansımaları: Türkiye’de açık ve uzaktan eğitim uygulamaları. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(2), 11-53.
Fidan, M. (2016). Uzaktan eğitim öğrencilerinin uzaktan eğitime yönelik tutumları ve epistemolojik inançları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(3), 536-550.
Geray, C. (2007). Distance education in Turkey. International Journal of Educational Policies, 1(1), 33-62.
Geçgel, H., Kana, F. & Eren, D. (2020). Türkçe eğitiminde dijital yetkinlik kavramının farklı değişkenler açısından incelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(3), 886-904.
Göçerler, H., & Çoraklı, Ş. (2019). Yabancı dil derslerinde motivasyon, öğrenme stilleri ve medya kullanımı konularında akıllı tahtaların yeri. R&S-Research Studies Anatolia Journal, 2(4), 72-82.
Gündüz, A. Y. (2013). Öğretmen Adaylarının Uzaktan Eğitim Algısı. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.
Hassing, N. (2013). Why (and how) distance learning needs to change. http://www.edudemic.com/why-and-how-distance-learning-needs-to-change/. Erişim Tarihi: 18 Ekim 2021.
Horzum, M. B. (2010). Öğretmenlerin Web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklıkları ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 604-634.
Hotar, N., Omay, R. E., Bayrak S., Kuruüzüm Z., Ünal B. (2020). Pandeminin Toplumsal Yansımaları. İzmir İktisat Dergisi. 35(2). 211-220. https://doi.org/10.24988/ije.202035201.
Karaman, F. (2021). Türkiye’de Kovid 19 Pandemi Sürecine Bağlı Uzaktan Eğitimin Almanca Öğretimine Etkisi. Diyalog Interkulturelle Zeitschrift Für Germanistik, 9(2), 633-658. Karadağ, E., & Yücel, C. (2020). Yeni tip Koronavirüs pandemisi döneminde üniversitelerde uzaktan eğitim: Lisans öğrencileri kapsamında bir değerlendirme çalışması. Yükseköğretim Dergisi, 10(2), 181-192.
Karakuş, N., Ucuzsatar, N., Karacaoğlu, M. Ö., Esendemir, N. & Bayraktar, D. (2020). Türkçe öğretmeni adaylarının uzaktan eğitime yönelik görüşleri. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 2020.19, 220-241.
Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri: kavramlar, teknikler ve ilkeler (27. Baskı). Ankara: Nobel Yayınevi.
Karatepe, F., Küçükgençay, N. & Peker, B. (2020). Öğretmen adayları senkron uzaktan eğitime nasıl bakıyor? Bir anket çalışması. Journal of Social and Humanities Sciences Research, 7(53), 1262-1274.
Kaya, Z. (2002). Uzaktan eğitim. Ankara: Pegem.
Kaya, Z., & Odabaşı, F. (1996). Türkiye’de uzaktan eğitimin gelişimi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 29-41.
Kışla, T. (2005). Üniversite Öğrencilerinin Uzaktan Eğitime Yönelik Tutumları (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Kışla, T. (2016). Uzaktan eğitime yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. Ege Eğitim Dergisi, 17(1), 258-271.
Korkmaz, Ö. & Altun, H. (2013). Mühendislik ve BÖTE öğrencilerinin bilgisayar programlama öğrenmeye dönük tutumları. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(2), 1169-1185.
Korkmaz, E. (2021). Covıd-19 Pandemi Döneminde Uzaktan Eğitim ve Google Classroom: İlköğretim Matematik Öğretmen Adaylarının Tutum Ve Görüşleri. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (42), 207-228.
Mainka, M. (2002). E-Learning im Deutschunterricht: Beispiel Telelernen; Grundlagen und Anwendung. Doktora tezi.
Moçoşoğlu, B., & Kaya, A. (2020). Koronavirüs hastalığı (COVID-19) sebebiyle uygulanan uzaktan eğitime yönelik öğretmen tutumlarının incelenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Eğitim Dergisi, 2(1), 15-43.
Narlı, S. (2010). An alternative evaluation method for Likert type attitude scales: Rough set data analysis. Scientific research and Essays, 5(6), 519-528.
Odabaş, H. (2004). “İnternet Tabanlı Uzaktan Öğrenim Modelinin Bilgi Hizmetlerine Yönelik Yüksek Öğretim Programlarında Kullanımı”, Ankara: Saga of Librarianship International Symposium Proceedings Book.
Özkul, A. E. & Girginer, N. (2014). Uzaktan eğitimde teknoloji ve etkinlik. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 0(3). Erişim Tarihi: 15 Mayıs 2020.
Sarıtaş, E. & Barutçu, S. (2020). Öğretimde dijital dönüşüm ve öğrencilerin çevrimiçi öğrenmeye hazır bulunuşluğu: Pandemi döneminde Pamukkale Üniversitesi öğrencileri üzerinde bir araştırma. Journal of Internet Applications and Management, 11 (1), 5-22.
Serçemeli, M., & Kurnaz, E. (2020). COVID-19 Pandemi Döneminde Öğrencilerin Uzaktan Eğitim ve Uzaktan Muhasebe Eğitimine Yönelik Bakiş Açilari Üzerine Bir Araştirma. Uluslararası Sosyal Bilimler Akademik Araştırmalar Dergisi, 4(1), 40-53.
Tekin, V. N. (2014). SPSS Uygulamalı İstatistik Teknikleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Şimşek, A., İskenderoğlu, T., & İskenderoğlu, M. (2010). Investigating preservice computer teachers’ attitudes towards distance education. Procedia Social and Behavioral Sciences, 9, 324-328. Thurstone, L. L. (1931). Multiple factor analysis. Psychological review, 38(5), 406.
Telli, S. G. & Altun, D. (2020). Coronavirüs ve Çevrimiçi (Online) Eğitimin Önlenemeyen Yükselişi. Üniversite Araştırmaları Dergisi, 3 (1) , 25-34.
UNESCO. (2002). Open and Distance Learning: trends, policy and strategy consideration. Paris: UNESCO.
UNESCO. (2020a). School closures caused by Coronavirus (Covid-19). UNESCO. https://en.unesco.org/covid19/educationresponse. Erişim Tarihi: 14 Mayıs 2020.
UNESCO. (2020b). Startling digital divides in distance learning emerge. UNESCO. https://en.unesco.org/news/startling-digital-divides-distance-learning-emerge. Erişim Tarihi: 14 Mayıs 2020.
UNICEF. (2020). UNICEF and Microsoft launch global learning platform to help address COVID-19 education crisis. UNICEF. https://www.unicef.org/press-releases/unicefand-microsoft-launch-global-learning-platform-help-address-covid-19-education. Erişim Tarihi: 15 Mayıs 2020.
Uzunsakal, E., & Yıldız, D. (2018). Alan araştirmalarinda güvenilirlik testlerinin karşilaştirilmasi ve tarimsal veriler üzerine bir uygulama. Uygulamalı Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 14-28.
Wache, M. (2003). E-Learning-Bildung im digitalen Zeitalter Bundeszentrale für politische Bildung. https://www. campussource. de/opensource/docs/E-Learning_Bildung_digitales_Zeitalter. Erişim Tarihi: 03 Haziran 2021.
World Health Organizations (WHO) announces COVID-19 outbreak a pandemic. (2020). http://www.euro.who.int/en/health-topics/health-emergencies/coronavirus-covid-19/news/news/2020/3/who-announces-covid-19-outbreak-a-pandemic. Erişim Tarihi: 15 Mayıs 2020.
Yıldız, S. (2016). Pedogojik Formasyon Eğitimi Alan Öğrencilerin Uzaktan Eğitime Yönelik Tutumları, AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C. XVI, S. 1: s.301-329.
YÖK. (2020). Basın Açıklaması. https://www.yok.gov.tr/Sayfalar/Haberler/2020/universitelerde-uygulanacak-uzaktan-egitime-iliskin-aciklama.aspx. Erişim Tarihi: 15 Mayıs 2020.
Zaharah, Z., & Kirilova, G. I. (2020). Impact of Corona Virus Outbreak Towards Teaching and Learning Activities in Indonesia. Jurnal Sosial dan Budaya Syar-i, 7(3), 269-282.