Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenler için alıcı dil becerisi öz yeterlilik algısı ölçeğinin geliştirilmesi

Bu çalışmanın amacı; Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin alıcı dil becerilerine dair öz yeterlilik algılarını tespit edebilmeye yarayacak geçerli, güvenilir ve kullanışlı bir ölçek geliştirmektir. Bu araştırmada karma araştırma desenlerinden biri olan keşfedici sıralı desen kullanılmıştır. Çalışma grubunun seçiminde uygun örnekleme tekniğinden yararlanılmıştır. Çalışma grubunda 174 erkek, 129 kız yabancı öğrenci bulunmaktadır. Ölçek geliştirme aşamaları literatür tarama, madde havuzu oluşturma, odak grup görüşmesi yapma, pilot uygulama yapma, kapsam geçerliği yapma, taslak ölçeği uygulama, verileri toplama, analiz etme ve raporlaştırma işlemlerinden oluşmaktadır. Geliştirilen ölçeğin.96 KMO değeri örneklemin uygun olduğunu göstermiştir. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda ölçeğin iki faktörlü bir yapıya sahip olduğu, söz konusu faktörlerin toplam varyansa katkısının %56,12 olduğu belirlenmiştir. Ölçeğin yapısının uyum indeksinin 2.75 olduğu görülmüş ve χ2/sd oranının 3’ün altında olmasından dolayı modelin mükemmel bir uyum gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Doğrulayıcı faktör analizi sonucunda da RMSEA= .076, SRMR=.05, GFI=.90, AGFI=.87, CFI=.98, NFI=.97 ve NNFI=.98 olarak bulunmuş ve diğer tüm uyum indekslerinin kabul edilebilir uyumu gösterdiği tespit edilmiştir. Madde toplam korelasyon değerlerinin .578 ile .768 arasında değiştiği görülmüştür. Yapılan güvenirlik testleri sonucunda Cronbach Alfa değerinin .95 olduğu belirlenmiştir. Elde edilen tüm bu bulgulardan hareketle geliştirilen ölçeğin Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin alıcı dil becerilerine ilişkin öz yeterlilik algılarını ölçmede güvenilir, geçerli ve analiz sonuçlarına bağlı olarak kullanışlı bir ölçek olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

alıcı dil, yabancılara Türkçe öğretimi, öz yeterlilik, algı, ölçek geliştirme

Developing a receptive language skill self-efficacy perception scale for learners of Turkish as a foreign language

The aim of this study is to develop a valid, reliable and useful scale that will help determine the self-efficacy perceptions of Turkish language learners about receptive language skills. In this study, exploratory sequential design, which is one of the mixed research designs, was used. Convenience sampling technique was used in the selection of the study group. There are 303 foreign students, 174 of whom are males and 129 are females, in the study group. Scale development stages consist of literature review, item pooling, focus group discussion, pilot application process, content validity, draft scale application, data collection, analysis and reporting. The KMO value of .96 of the developed scale showed that the sample was appropriate. As a result of the exploratory factor analysis, it was determined that the scale had a two-factor structure and the contribution of these factors to the total variance was 56.12%. It was seen that the fit index of the structure of the scale was 2.75 and it was concluded that the model showed a perfect fit because the χ2/sd ratio was below 3. As a result of confirmatory factor analysis, it was found that RMSEA= .076, SRMR=.05, GFI=.90, AGFI=.87, CFI=.98, NFI=.97 and NNFI=.98 and all other fit indices showed acceptable. It was observed that the item-total correlation values varied between .578 and .768. As a result of the reliability tests, it was determined that the Cronbach Alpha value was .95. Based on all these findings, it was concluded that the developed scale is a reliable, valid and useful scale depending on the analysis results in measuring the self-efficacy perceptions of those who learn Turkish as a foreign language.

Keywords:

receptive language, teaching Turkish to foreigners, self-efficacy, perception, scale development,

PDF

___

Adıyaman, A. (2019). Yabancı dil öğrenmeye yönelik özyeterlik inanç ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. International Journal Of Language Academy, 7(2), 80-92.
Aitchison, J. (1998). The articulate mammal. An ıntroduction to psycholinguistics (4th ed.). London/New York: Routledge.
Brown, T. A. (2006). Confirmatory factor analysis for applied research (First Edition). New York: Guilford Publications, Inc.
Buyl, A. (2010). The development of receptive grammar knowledge in English as a second language: a cross-sectional study. Unpressed Master Degree, Vrije Universiteit Brussel Faculteit der Letteren en Wijsbegeerte Studiegebied Taal- en Letterkunde, Belgium.
Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Creswell, J. ve Plano Clark, V.L. (2011). Designing and conducting mixed method research. Thousand Oaks, CA: Sage.
Creswell, J. W. (2017). Karma yöntem araştırmalarına giriş. (Çev. Ed: M. Sözbilir). Ankara: Pegem Akademi.
Çarkıt, C. & Altun, K. (2020). Eleştirel dinleme/izleme özyeterlilik ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(3), 711-717. http://dx.doi.org/10.18506/anemon.616010
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
DeVellis, R. F. (2003). Scale development: theory and application. California: Sage Publications.
Ellis, R. (2008). The study of second language acquisition. Oxford: Oxford University Press.
Fraenkel, J. R. ve Wallen, N. E. (2006). How to design and evaluate research in education. New York: McGrawHill Education
Gass, S., & Selinker, L. (2008). Second language acquisition: an ıntroductory course (3rd ed.). New York: Routledge.
Gözüm S, Aksayan S (2002). Kültürlerarası ölçek uyarlaması için rehber II: Psikometrik özellikler ve kültürlerarası karşılaştırma. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi 4 (2): 9-20.
Hasançebi, B. , Terzi, Y. & Küçük, Z. (2020). Madde güçlük indeksi ve madde ayırt edicilik indeksine dayalı çeldirici analizi. Gümüşhane Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 10 (1), 224-240 . DOI: 10.17714/gumusfenbil.615465
Johnson, B. ve Christensen, L. (2014). Educational research (quantitative, qualitative and mixed approaches. (4th Edition), (Çev. Ed. S. B. Demir). Ankara: Eğiten Kitap.
Karacan, E. (2000). Bebeklerde ve çocuklarda dil gelişimi. Klinik Psikiyatri, 3, 263-268.
Karadeniz, A. (2014). Eleştirel okuma özyeterlilik algısı ölçeğinin geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(19), 113-140. http://dx.doi.org/10.14686/BUEFAD.201416210
Kazak Berument S., Güven A. G., (2013). Türkçe ifade edici ve alıcı dil (tifaldi) testi: I. Alıcı dil kelime alt testi standardizsayon ve güvenilirlik geçerlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 24(3), 192- 201.
Keenan, J. M., & MacWhinney, B. (1987). Understanding the relationship between comprehension and production. In H. W. Dechert & M Raupach (Eds.), Psycholinguistic models of production (pp. 149-155). Norwood, N.J.: Ablex Publishing Corporation.
Kline, R. B. (2015). Principles and practice of structural equation modeling. New York City: Guilford Publications.
Kotaman, H. (2009). Ana-babaların hikaye kitabı okumaya ilişkin özyeterlilik ölçeği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(4), 767-780.
Krashen, S. (1981). Second language acquisition and second language learning. Oxford: Pergamon Press.
Krashen, S. (1985). The Input hypothesis: ıssues and ımplications. London/New York: Longman.
Kurudayıoğlu, M., Ve Kana, F. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarının dinleme becerisi ve dinleme eğitimi özyeterlik algıları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 245-258.
Özdamar K (2004). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi I. (5. Baskı), Eskişehir: Kaan Kitabevi.
Sevim, O. (2019). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenmeye yönelik motivasyon: Bir ölçek geliştirme çalışması. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 0 (65) , 567-586 . Doi: 10.14222/Turkiyat4170
Sezer, B.N. (2019). Gecikmiş dil ve konuşması bulunan çocukların alıcı ve ifade edici sözcük dağarcığının Türkçe ifade ve alıcı edici dil (tifaldi) testi ile belirlenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-74.
Şahin, E. ve Öztahtalı, İ. (2019). Etkili okuma özyeterlik algı ölçeği'nin geliştirilmesi: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Electronic Turkish Studies, 14(4), 2685-2703. doi: 10.29228/TurkishStudies.23378
Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Tabachnick B. G. and Fidel, L. S. (2001). Using multivariate statistics. (Fourth Edition). MA: Allyn & Bacon, Inc.
Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics (5th Edition). Boston: MA: Pearson.
Topbaş, S., & Güven, S. (2011). Türkçe erken dil gelişim testi- TEDİL, Test bataryası. Ankara: Detay Yayıncılık.
Topbaş, S., & Güven, S. (2013). Türkçe okul çağı dil gelişimi testi-TODİL, Test bataryası. Ankara: Detay Yayıncılık.
VanPatten, B. (2002). Processing ınstruction: an update. Language Learning 52(4), 755-803.
Yurdagül, H. (2005). Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerlik indeksinin kullanımı. 14. Eğitim Bilimleri Kongresi, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.