Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen C1 düzeyi öğrencilerinin yazma becerisindeki kelime sıklıkları

İleri düzey (C1-C2), çeşitli dil yapılarının uygun şekilde kullanılarak metinlerin birbirine bağlanması açısından ulaşılması hedeflenen son eşiktir. Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde C1 seviyesine ulaşmış öğrencilerden içeriği zengin, uzun metinleri anlamaları, mantıksal bağlantıları kurmaları ve kendilerini sözlü, yazılı olarak iyi yapılandırılmış şekilde ifade etmeleri beklenir. Yetkin dil kullanıcısı, eğitimden sosyal yaşama dek hayatın tüm alanlarında gelişmiş kelime hazinesi ile dili işlevsel, akıcı ve çok yönlü kullanabilir. Dil öğretim sürecinde temel becerilerin geliştirilmesinde kelime hazinesi elzemdir çünkü öğrenciler bu dil yapılarını üretici dil becerileri ile kullanmaktadır. Bu çalışmada, Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen C1 düzeyi öğrencilerinin yazma becerisinde tercih ettiği kelime türlerinin sıklıkları tespit edilmiştir. Yapılan analiz neticesinde ulaşılan sonuçlar tablolar hâlinde sunulmuştur. Araştırmanın amacı ise Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen C1 düzeyi öğrencilerinin sıklıkla tercih ettiği kelime kategorilerinden yola çıkarak dil öğretim süreçlerini kolaylaştırmaya yönelik öneriler sunmaktır.

Anahtar Kelimeler:

Türkçe, yabancı dil olarak Türkçe öğretimi, yazma becerisi, kelime sıklığı

PDF

___

Barın, E. (2003). Yabancılara Türkçenin öğretiminde temel söz varlığının önemi. TÜBAR, 13, 311-317.
Batur, Z., Özçelik, M. ve Uluçınar, U. (2021). B1 Düzeyindeki Öğrencilerin Yazılı Anlatımlarındaki Kelime Sıklığı Üzerine Bir Araştırma, Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler Dergisi, 4(7), 597- 6
Çakır, İ. (2010). Yazma Becerisinin Kazanılması Yabancı Dil Öğretiminde Neden Zordur? Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1, (28), 146-165.
Ergin, Muharrem (1985). Türk Dil Bilgisi (15. Baskı). İstanbul: Boğaziçi.
Göçen, G. & Okur, A. (2017). Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğrenenlerin Yazılı Anlatımlarındaki Sözcüklerin Kullanım Sıklığı. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19 (3), 119-136. DOI: 10.17556/erziefd.336484
Karakaya, İ. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. A. Tanrıöğen (Editör), Ankara: Anı.
Korkmaz, Zeynep (2007). Türkiye Türkçesi Grameri Şekil Bilgisi (2. Baskı). Ankara: Türk Dil Kurumu.
Kroll, B. (1990). Second Language Writing. Research İnsights For The Classroom, Cambridge: Cambridge University Press.
Miles, M. B., Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook. Thousand Oaks, CA: Sage.
Murray, D. (1985). A Writer Teaches Writing (2nd edition). Boston: Houghton Mifflin Co.
Selvikavak, E. (2006). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde İleri Düzeydeki Öğrencilerin Paragraf Yazma Becerisini Geliştirme Üzerine Bir Uygulama. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dilbilim (Türkçenin Eğitimi ve Öğretimi) Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi.
Thorndike, Edward Lee (1921). The Teacher’s Word Book (1st edition). New York: Columbia University.
Türk Dil Kurumu. (2023). Türkçe Sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu.
Vardar, B. (2002). Açıklamalı dilbilim terimleri sözlüğü. İstanbul: Multilungual.