Percival Everett, The Trees romanında, Amerika'nın, üzerine kurulu olduğu sistemik ırksal şiddetin varlığını görmezden gelmesini ve bu sorunun, Amerika’nın temelini oluşturan ilkeleriyle nasıl çelişiyor olduğunu kaleme alıyor. Makalenin amacı, yirmi birinci yüzyıl yazarının, Amerika'nın ırksal şiddet gerçeğinin ve travmasının nasıl inşa edildiğini ve geçerliliğini, linç olaylarıyla nasıl ele aldığını göstermektir. Roman hem bir polisiye kurgu hem de bir korku - fantastik olduğundan, yazar; bu türler arasında geçişler yaparak hikayedeki siyahi yaşamların işleyişini anlamamız için beyaz zulmünün ve siyah mağduriyetinin de ötesine geçerek gösteriyor. Makale, Everett'in sunduğu teorinin, siyah bir cesedi algılamak için mutlaka beyaz bir cesedin var olması gerektiğini iddia ediyor. Amerika'nın ırksal terörizminin polis mekanizmalarıyla halen yürütüldüğünün kanıtı olan The Trees romanında Everett, Langston Hughes'un "Ertelenen bir rüyaya ne olur?" sorusuna mizahi bir anlatımla; evet, ertelenen bir rüya nihayetinde patlar, düşer ve alçalır, demekte. Bir nevi intikam ve hesaplaşma romanı olan The Trees, Amerika’daki ırksal şiddeti kayda değer hasarlar vererek kınayan hiciv ve mizahın harmanlandığı bir anlatıdır ve özünde Siyah ölümlerinin önemli olduğu fikri vardır.

The Trees by Percival Everett confounds America’s inability to notice the racial violence on which it was founded and it contradicts its main founding principles. The aim of the article is to demonstrate how the writer of the twenty-first century reconstructs America’s racial trauma wishing to expose the truth through the violence of lynching. As the novel is both a detective fiction and a horror fantasy, the article shows that through these genres, the story exceeds white cruelty and black victimhood to understand black agency. The article asserts that the theory Everett presents is that in order to perceive a black body, there must be a white one. In The Trees, an indictment of America’s racial terrorism disguising as police procedural and comedy, Everett provides a satirical narrative answer to Langston Hughes’s question, “What happens to a dream deferred?” Yes, he says, a dream deferred does explode, fall and descend. This witty novel of revenge and reckoning is a narrative condemning racial violence with strokes, and what stands at its core is the idea that Black deaths matter.