6-Türkçe Dersi Öğretim Programı bağlamında 5. sınıf Türkçe dersi öğretimine ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi

Bu çalışmanın amacı, Millî Eğitim Bakanlığınca yenilenen Türkçe Dersi Öğretim Programı’nın (2018) öğretim sürecine dair öğretmen görüşlerinin belirlenmesidir. Türkçe Dersi Öğretim Programı (2018) öğretim süreci içerisinde; yapısı, ö ğrenme alanları, kazan ımları, getirilen yenilikleri, karşılaşılan problemleri açısından incelenmiştir. Ara ştırma nitel araştırma yöntemlerinden iç içe geçmiş tek durum desenine uygun olarak gerçekleştirilmiştir. Ara ştırmanın çalışma grubu için akademik anlamda dü şük, orta ve yüksek ba şarı gösteren 20 okul seçilmiştir. Bu okullardan 20 öğretmen araştırmaya dâhil edilmiştir. Araştırma verilerinin bir kısmı görüşmelerle, bir k ısmı seçilen okullardaki ders gözlemleriyle toplanmıştır. Verilerin analizi içerik analizi tekniğiyle gerçekleştirilmiştir. Ara ştırmanın baz ı sonuçlarına bak ıldığında programın içeri ğinde temaların konuların ve etkinliklerin öğrenci düzeyine uygunluğunda görüş ayrılığı olduğu, ders araç-gereç ve materyallerinin uygun olduğu, yeni metin türlerinin eklenmesinin olumlu olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Öğrenme alanlarının programda anlaşılır bir şekilde yer ald ığı, ö ğrenme alanlarının hepsinin kazan ımlarının farklı örneklerle sunulması gerektiği, dinleme/izleme ö ğrenme alan ının ölçülmesinin zor olduğu, programa 21. yüzyıl becerilerinin eklenmesinin olumlu olduğu fakat öğretim süreciyle yeterince ilişkilendirilemediği sonucuna ula şılmıştır. Karşılaşılan problemlerden bazıları ise programın sosyokültürel farklılıkları karşılamadığı, bireysel ihtiyaçlarla uyumlu olmadığı, programın ö ğrencilere okuma alışkanlığı ve dil zevki kazandırmadığı, de ğer aktarımının yetersiz olduğu, gerçek yaşama uygun etkinliklerin azlığı, okulların fiziksel donanım açısından eksikliklerinin bulunduğu şeklinde özetlenebilir.

An investigation of teachers’ opinions regarding fifth grade Turkish language course in terms of Turkish Language Teaching Program

The aim of this study is to determine the views of teachers about the teaching process of the Turkish Language Curriculum renewed by the Ministry of National Education. The structure of the Turkish Lesson Curriculum, learning areas, achievements, innovations and problems encountered were examined during the teaching process. The research was carried out in accordance with the case study approach, one of the qualitative research methods, in accordance with the nested single case pattern. For the study group of the research, 20 schools with low, medium and high academic achievement were selected. 20 teachers from these schools were included in the study. Some of the research data were collected through interviews, and some of them were collected through course observations in selected schools. The analysis of the data was carried out with the content analysis technique. When some results of the research were examined, it was concluded that there was a difference of opinion regarding the suitability of themes and activities in the content of the program for the level of the student. It was concluded that the course equipment and materials were appropriate. It has been concluded that adding new text types to the curriculum is positive. It has been concluded that the learning areas are included in the program in an understandable way, and the achievements of all learning areas should be presented with different examples. It has been concluded that it is difficult to measure the listening/watching learning area. It has been concluded that the addition of 21st century skills to the curriculum is positive, but these skills are not sufficiently associated with the teaching process. Some of the problems encountered can be summarized as the program does not meet socio-cultural differences, the program is not compatible with the individual needs of the students, and the program does not give students reading habits and language pleasure.

PDF

___

Alkan, M. (2009). Türkçe derslerinde (1-5. s ınıflar) metin i şleme sürecinin değerlendirilmesi̇ (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mustafa Kemal Üniv ersitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hatay.
Arı, G. (2016).Türkçe dersi (1-8. s ınıflar) ö ğretim programı sözlü ileti şim ö ğrenme alan ındaki kazanımlara eleştirel bir bakış. Sakarya University Journal of Education, 6 (2), 235-253.
Aydın, E. (2017). Türkçe dersi öğretim programlarının (2015 ve 2017) de ğerlendirilmesi. Electronic Turkish Studies, 12 (28), 41-66.
Bağcı Ayrancı, B. (2010). İlköğretim Türkçe dersi 6. sınıf ö ğretmen kılavuz kitab ının Türkçe dersi öğretim programı dil bilgisi alanı açısından incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
Bağcı Ayrancı, B. ve Mutlu, H. H. (2017). 2006, 2015 ve 2017 Türkçe dersi ö ğretim programlarının karşılaştırılması. International Journal of Language Academy, 5 (7), 119-130.
Bulut, İ. (2006). Yeni̇ ilköğretim birinci̇ kademe programlarının uygulamadaki̇ etki̇li̇li̇ği̇ni̇n değerlendirilmesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Can, E. ve Ünal, F. T. (2018). Eğitim bilişim ağı kullanımının (EBA) ortaokul ö ğrencilerinin Türkçe dersine yönelik tutumlar ına etkisi. Türk Dünyası Uygulama ve Araştırma Merkezi Eğitim Dergisi, 3 (1), 61-68.
Creswell, J. (2013). Qualitative inquiry and research design: choosing among five approaches. Thousand Oaks, CA.
Çelikkıran, B. (2012). İlköğretim ikinci kademe Türkçe dersi öğretim programında belirtilen okuduğunu anlama ile ilgili kazan ımların yapılandırmacı yaklaşım aç ısından değerlendirilmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yüzüncü Y ıl Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Van.
Durukan, E. (2008). Türkçe dersi öğretim programının (6-8. sınıflar) hedef ve kazanımları doğrultusunda 7. sınıf Türkçe dersi öğrenci çalışma ve ö ğretmen k ılavuz kitaplarının değerlendirilmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
Erdem, A. (2007). 2005 ilköğretim Türkçe Programı’nın önceki̇ program ve İrlanda’nın ana dili̇ öğretim programı ile kar şılaştırılması (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Erden, B. (2014). Ortaokul Türkçe dersi̇ öğretim programında konuşma eğitimine yönelik olarak önerilen yöntem/tekniklere ilişkin ö ğretmen görüşleri̇ (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
Ersoy, M. ve Kurga, H. (2017). 5. sınıf Türkçe dersi öğretim programında yer alan okuma öğrenme alanı kazanımlarına ilişkin öğretmen görü şleri. E-International Journal of Educational Research, 8 (3), 88-100.
Göl, Ö. (2017). Ortaokul Türkçe derslerinde yapılandırmacı yaklaşımın uygulanma düzeyinin değerlendirilmesi (Zonguldak İli örneği). Social Sciences Research Journal, 6 (4), 59-69
İşcan, A. ve Cımbız A. T. (2018). Ortaokul 5. s ınıf Türkçe ders kitabındaki resimlerin metinlerle uyum düzeyinin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18 (1), 250- 272.
Güneş, F. (2013) Türkçe öğretiminde metin seçimi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1 (1), 1-12.
Glesne, C. (2013). Nitel araştırmaya giriş (Çev. Ali Ersoy ve Pelin Yalçınoğlu). Ankara: Anı Yayıncılık.
Hezen, E. (2009). İlköğretim 1-5. sınıflar Türkçe dersi̇ öğretim programı ve kılavuzunun ögelerinin öğretim programında yer alan temel becerileri̇ geliştirmeye uygunluğu (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Kaymakamoğlu, A. (2010). İlköğretim 5. sınıf Türkçe dersi̇ öğretim programına ilişkin müfettiş, okul yöneticisi̇ ve ö ğretmen görüşlerinin baz ı değişkenlere göre incelenmesi̇ (Ankara ili̇ örneği̇) (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kumral, O. ve Saracalo ğlu, A. S. (2011). E ğitim programlarının de ğerlendirilmesi ve e ğitsel eleştiri modeli. International Journal of Curriculum and Instructional Studies, 1 (2), 27-35.
Kuru, A. (2008). İlköğretim beşinci̇ sınıf Türkçe dersi̇ öğretim programında yer alan görsel okuma ve görsel sunu becerilerinin öğretmen görüşleri̇ doğrultusunda incelenmesi̇ (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Lincoln, Y.S. & Guba, E.G. (1985). Naturalistic inquiry. Beverly Hills, CA: Sage.
Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber (Çev. Selahattin Turan). Ankara: Nobel Yayıncılık.
Miles M. & Huberman, M. (1994). An expanded sourcebook qualitative data analysis (Second Edition.). CA: Sage Publications.
Millî Eğitim Bakanlığı. (2017). Müfredatta Yenileme ve Değişiklik Çalışmalarımız Üzerine.18.04.2108 tarihinde http://ttkb.meb.gov.tr adresinden erişilmiştir.
Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (çev. Mesut Bütün ve Selçuk Beşir Demir). Ankara: Pegem Akademi.
Pearson, M. L., Albon, S. P., & Hubball, H. (2015). Case study methodology: Flexibility, rigour, and ethical considerations for the scholarship of teaching and learning. Canadian Journal for the Scholarship of Teaching and Learning, 6 (3), 1-6.
Rose, R., & Shevlin, M. (2016). The development of case studies as a method within a longitudinal study of special educational needs provision in the Republic of Ireland. Journal of Research in Special Educational Needs, 16 (2), 113-121.
Stake, R. (1995). The art of case study research: Perspective in practice. London: Sage.
Şekerci, H. (2011). İlköğretim 4-5. sınıf Türkçe dersi öğretim programının dil bilgisi öğretimi açısından incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Fırat Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
Tuzlukaya, S. (2013). İlköğreti̇m 6. s ınıf öğrenci̇leri̇ni̇n Türkçe dersi̇ öğreti̇m programında belirtilen okuduğu metni ̇ anlama ve çözümleme ile ilgili̇ kazanımlara ula şma düzeylerinin çe şitli̇ değişkenlere göre incelenmesi̇ (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Erzincan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzincan.
Türkçe Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). (2017). Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı.
Türkçe Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). (2018). Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı.
Türkçe Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar). (2019). Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı.
TYÇ. (2015). Türkiye Yeterlilikler Çerçevesi. 20.05.2018 tarihinde https://www.myk.gov.tr adresinden erişilmiştir.
Yıldırım, K., Kandemir, E. ve Çınar, Z. (2017). Sınıf öğretmenlerinin Türkçe dersi öğretim programına yönelik görüşleri. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 5 (2), 135-154.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9.bsk.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Zorbaz, K. Z. ve Habeş, M. (2015). Ortaokul öğrencilerinin Türkçe dersine yönelik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. K. Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23 (4), 1737-1756.