Çocuk Tiyatrosu Alanında Çalışanların Çocuk ve Çocuk Tiyatrosu İle İlgili Algıları Üzerine Bir Nitel Araştırma

Çocuk ve çocuklukla ilgili tarihe baktığımızda kaynaklarda çok az bilgiye rastlanmaktadır. Çocukluk kavramının kültürden kültüre, coğrafyadan coğrafyaya ve zamana göre değişiklik gösterdiği anlaşılmaktadır. Ayrıca bugün ülkemizde ve hatta dünyada hala çocuk ve çocuklukla ilgili çalışmalar yeterince ve hak ettiği önemi görmüyor. Bu konuda alanla ilgili kaynak azlığı bu durumu açıklıyor. Çocuk Tiyatrosu ülkemizde ilk kez 1935 yılında Atatürk’ün direktifleriyle Muhsin Ertuğrul tarafından İstanbul Belediyesi Şehir Tiyatroları çatısı altında faaliyete geçmiştir. Zaman içinde nicelik olarak artmış, yaygınlaşmış olmakla birlikte çocuk tiyatromuz aynı gelişmeyi nitelik olarak gösterememiştir. Bu sorunun nedenlerini araştırmak amacıyla çocuk tiyatrosu alanında çalışanların “çocuk” ve “Çocuk Tiyatrosu” dendiğinde ne anladıklarını ortaya koymaktır. Bu amaçla Çocuk Tiyatrosu alanında çalışan, oyuncu, yazar ve yönetmenlerden oluşan toplam 20 kişilik gruba iki soru yöneltilmiştir. 1- Çocuk kimdir? Nedir? Özellikleri Nelerdir? 2- Çocuk Tiyatrosu nasıl olmalıdır? Nasıl olmamalıdır? Kırmızıçizgileri nelerdir? Veriler Nitel araştırma yöntemi- içerik analizi tekniği ile değerlendirilmiştir. Bu çalışma kapsamında çocuk tiyatrosu ÇT şeklinde anılacaktır

Anahtar Kelimeler:

Çocuk seyirci Algılama oyuncu yazar yönetmen

A Qualitative Research on How Theatre Artists Conceptualize the Child and Theatre for Young Audiences

With Atatürk’s encouragement, Muhsin Ertuğrul established Theatre for Young Audiences at the Istanbul Municipality City Theatre in 1935. Throughout the years, even though Theatre for Young Audiences has become well-known and the number of theatre performances for young audiences has increased, the quality of the theatre has not shown the same progress. This project attempts to illuminate how theatre artists conceptualize the child and Theatre for Young Audiences in order to suggest that there is a correlation between the quality of the Theatre for Young Audiences and theatre artists’ conceptualization of the child and Theatre for Young Audiences. The author uses a qualitative research method to analyze the research findings. For the methodology of the project, the author asks the following questions to twenty theatre artists, who are actors, playwrights or stage directors: 1- Who is a child? What are the characteristics of a child? 2- How should and should not theatre artists make theatre for young audiences? What are the essentials of theatre-making for young audiences? According to the research findings, theatre artists conceptualize children based upon their age differences. They also believe that children are not only simple-hearted and free from bias but also inquisitive and curious. Furthermore, theatre artists also point out that they should respect children as much as they respect adults as theatre audiences. Theatre for Young Audiences requires the same artistic attention as much as the theatre for adults does no matter what the subject matter of theatre performances. The author uses TYA as the abbreviation of Theater for Young Audiences.

Keywords:

Young Audiences Contceptualize artist drector author,

PDF

___

Araz Y. 2013 “16. Yüzyıldan 19. Yüzyılın başlarına Osmanlı Toplumunda çocuk Olmak” Kitap Yayınevi, Tarih ve coğrafya dizisi:47 İstanbul
Çağlayan S., Korkmaz M., Öktem G., 2014 Sanatta Görsel Algının Literatür Açısından Değerlendirilmesi Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi Journal of Research in Education and Teaching Şubat Cilt:3 Sayı:1 Makale No: 16 ISSN: 2146-9199 160
Daşcı S. 2008 “Avrupa Resminde Çocuk İmgeesi “ Bağlam Yayınları Ankara
Demirbaş E.A., 2015 Çocuk Gelişimi Bölümü Üniversite Öğrencilerinin “Çocuk” Kavramına İlişkin Sahip Oldukları Zihinsel İmgeler Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi Journal of Research in Education and Teaching Şubat 2015 Cilt:4 Sayı: 1 Makale No: 28 ISSN: 2146-9199 295
Elkind D., 1999 “Çocuk Ve Toplum Gelişim Ve Eğitim Üzerine Denemeler” Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları No: 3
Gardner, L. 2013 “Çocuk Tiyatrosu Neden Önemlidir?” http://www.mimesisdergi.org/2013/11/cocuk-tiyatrosu-neden-onemlidir/
Güloğlu B, Karaırmak Ö.,2012 Metafor: Danışan ve Psikolojik Danışman Arasındaki Köprü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi 2012, 4 (37), 122-135
Hanoğlu, L. 2015 Metafor ve Beyin. Sağlık Düşüncesi Ve Tıp Kültürü Dergisi, 37, 96-99
Koçer H, Ünal F, Meral S.E. 2015 Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının “Çocuk” Kavramına Ve “Öğretmen” Kavramına İlişkin Metaforlarının Öğretmenlik Uygulama Planlamalarına Yansıması Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi Journal of Research in Education and Teaching Şubat 2015 Cilt:4 Sayı: 1 Makale No: 17 ISSN: 2146-9199 177 5
Koçbeker, B. N., Saban, A. 2005 Otistik Bir Çocuğun Yabancı Dil Öğrenimine İlişkin Örnek Olay İncelemesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (14), 401-427.
Kuyucu Y, Şahin M., Kapıcıoğlu O. 2013 Okul Öncesi Öğretmenlerinin “Çocuk” Kavramına İlişkin Sahip Oldukları Zihinsel İmgeler, Yıldız Teknik Üniversites Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi Journal of Research in Education and Teaching Mayıs Cilt:2 Sayı:2 Makale No:05 ISSN: 2146-9199
Lakoff, G. 1992. The contemporary theory of metaphor. (Erişim Tarihi: 22.04.2016). http://comphacker.org/comp/engl338/files/2014/02/A9R913D.pdf
Özer M.A. 2012 “Bir Modern Yönetim Tekniği Olarak Algılama Yönetimi Ve İç Güvenlik Hizmetleri” Karadeniz Araştırmaları, Bahar, Sayı 33 147‐180
Özkanlı A. Çocuk Psikolojisi Ve Ruh Sağlığı Atatürk Üniversitesi AÖF ders notları http://docplayer.biz.tr/5796466-Unite-cocuk-psikolojisi-ve-ruh-sagligi-doc-dr-ayse-okanliicindekiler-hedefler-duyum-ve-algi-kavramlari.html (Erişim Tarihi: 22.04.2016).
Öztürk, Ç. 2007 Sosyal Bilgiler, Sınıf Ve Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının ‘Coğrafya’ Kavramına Yönelik Metafor Durumları. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD) 8(2), 55-69.
Saban A. 2008 Okula ilişkin Metaforlar Educational Administration: Theory and Practice Samurçay, N . 2014. Çocuk Psikolojisi Açısından Tiyatro. Tiyatro Araştırmaları Dergisi, 7 (7), 113-138. DOI: 10.1501/TAD_0000000109
Summer 2008, Issue 55, pp: 459-496 Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Yaz 2008, Sayı 55, ss: 459-496
Piştof S. Şanlı E. 2013 “Bilişsel Davranışçı terapide metafor kullanımı” /Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi 2 (2013) 182-189
Postman,N. 1995. Kaybolan çocukluk. Ankara: İmge Kitapevi. Saban, A. 2004. Giriş düzeyindeki sınıf öğretmeni adaylarının öğretmen kavramına ilişkin ileri sürdükleri metaforlar. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2), 131-155.
Saban, A. 2008. Okula ilişkin metaforlar. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetim, 14(55), 459- 496.Saban, A. 2009. Öğretmen adaylarının öğrenci kavramına ilişkin sahip oldukları zihinsel imgeler. Türk EğitimBilimleri Dergisi, 7(2), 281-326.
Tan, M. 1989 Eğitim Sosyolojisinde Değişik Yaklaşımlar: Yorumcu Paradigma AÜEBF Dergi 20 1-2 557-571
Yapıcı M., Kösterelioğlu İ., 2016 Öğretmen Adaylarının Felsefe Dersine İlişkin Metaforları Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 9(4), 662-677, Ekim 2016 Journal of Theoretical Educational Science, 9(4), 662-677, http://www.keg.aku.edu.tr