Amaç: Türkiye’de kadın futbolcuların spora yönelmelerine teşvik eden faktörler ve beklentilerini belirlemektir. Materyal ve yöntem: Araştırmada kullanılan anket, Sunay ve arkadaşları tarafından geliştirilip başka branşlara uygulanmış olup anketin geçerliliği ve güvenirliliği kabul edilmiştir (Sunay & Saracaloğlu, 2003). Futbol branşına uyarlanan bu anket için uzman görüşleri alınıp üzerinde gerekli düzeltmeler yapılmıştır. Araştırma 2016-2017 sezonunda kadınlar 2. ve 3. liginden oynayan, yaş ortalaması ±19,58 olan 250 kadın futbolcuyla gerçekleştirilmiştir. Kruskal Wallis H, Mann Whitney U testi kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi olarak p<0.05 değeri seçildi. Elde edilen veriler frekans ve yüzdelerle açıklanmış ve yorumlanmıştır. Bulgular: Kadın futbolcuların bu spora başlamalarına teşvik eden unsurların başında aileler birinci sırada yer alırken basın yayın organlarının etkisi çok düşük bulunmuştur.  Uğraşma nedenleri arasında futbol sporunu sevmek ilk sırada, bir arkadaş grubuna katılmak son sıralarda yer almaktadır. İlerde bu alanda üniversite eğitimini almak yönündeki beklentileri ilk sıralarda, olduğu görülürken hakem olmak yönünde beklentileri ise en son sırada olduğu görüldü. Katılımcıların eğitim durumu ile spora teşvik toplam puanları değerlendirildiğinde lisede eğitimini sürdürenlerin lehine anlamlılık olduğu görüldü. Kadın futbolcularda, 6 yıl ve daha fazla spor yapanlara göre, 5 yıl ve daha az spor yapanların spor teşvik toplam puanlarının daha anlamlı olduğu görüldü. Ebeveynlerin eğitim düzeyleri, meslekleri, spora teşvik eden unsurlar, uğraşma nedenleri ve beklentileri arasında anlamlı ilişki görülmedi. Sonuç: Ailelerin, bu spor branşına karşı olumlu yaklaşımları kadınların futbol branşına yönelmelerine olumlu katkı sağladığı düşünülmektedir. 

Aim: To determine the factors that encourage female football players to get involved with sports and their expectations in Turkey. Material and Methot: The survey used in the research has been developed and applied to other branches by Sunay and Saraçloğlu the validity and reliability of the survey has been approved (Sunay & Saraçoğlu, 2003). Expert opinions were taken about the survey applied to the football branch and necessary arrangements were done. The survey was applied to 250 female football players playing in second and third division and registered to 2016-2017 season and whose age average is 19.58 ± 3.10. The frequency and percentage of the data obtained from the questionnaire are explained and interpreted. Kruskal Wallis H and Mann Whitney U test was used. A significance level of p <0.05 was selected. The data obtained was explained and interpreted with frequency and percentages. Results: while the parents ranked first among the factors encouraging female football players to get involved with this sport, the influence of media organs was found very low. While loving football ranked first among the reasons to get involved in, participating in a social circle was found to have almost no influence. It was found that while getting a college education about this branch in future was among the main expectations, being a referee was the last expectation for them. While evaluating educational status and sport incentives total scores of the participants, it was seen that there is meaningfulness in favour of those continuing their education in high school. Considering the participating in the survey, sport incentives total scores of those who play sports for 5 years and less was found more meaningful compared to those who play sports for 6 years and more. There wasn’t found any meaningful relevance between the educational levels and occupations of the parents of and the factors encouraging female football players to get involved in sports and their expectations. Conclusion: It is considered that positive approach of parents to this branch of sports affects females positively to play football.