Muay-Thai Hakemlerinin Karar Verme Stratejilerinin Farklı Değişkenlere Göre İncelenmesi
DOI: 10.5152/rss.2019.0002Çalışmanın amacı Muay Thai hakemlerinin
karar verme stratejilerinin farklı değişkenlere göre incelemektir. Bu amaç doğrultusunda
uygun örnekleme yöntemiyle seçilmiş olan 40 (%31,3) “Kadın” ve 88 (%68,8)
“Erkek” toplam 128 farklı kategorideki Muay Thai hakemi çalışmaya gönüllü
olarak katılmıştır. Araştırmada, Muay Thai hakemlerinin karar verme
stratejilerini ölçmek amacıyla, Mann ve ark. (1998), tarafından (Melbourne
Decision Making Questionary) karar vermede öz saygı ve karar verme stillerini
karşılaştırmak amacıyla geliştirilmiştir. İki bölümden oluşan bir ölçektir.
Ölçek Deniz (2004), tarafından karar verme stillerinin belirlenmesi amacıyla
Türkçeye uyarlanmıştır. Melbourne Karar Verme Ölçeği iki kısımdan oluşmaktadır.
I. kısım: Karar vermede öz saygıyı belirlemeyi amaçlamaktadır. 6 maddeden ve
tek alt faktörden oluşmaktadır. II. kısım ise karar verme stillerini
belirlemeyi amaçlayan, 22 maddeden ve dört alt faktörden oluşan bir ölçektir.
Katılımcıların kişisel bilgilerinin dağılımlarının belirlenmesi için yüzde (%)
ve frekans (f) yöntemleri; verilerin normal bir dağılıma sahip olup olmadığının
belirlenmesi için Shapiro Wilks normallik testi uygulanmış ve bunun neticesinde
verilerin non parametrik test koşullarına uygun olduğunun anlaşılmasından sonra
anlamlı farklılıkların belirlenmesi için Mann-Whitney U ve Kruskall Wallis
testleri uygulanmıştır. Sonuç olarak; katılımcıların cinsiyetlerine göre “Panik
Kara Verme” stilinde anlamlı bir farklılık ortaya çıkmış, katılımcıların yaş,
Muay-Thai branşında sporculuk ve milli olma durumları, refah düzeyleri ile
hakemlik kademesi ve yıllarına göre 0.05 düzeyinde anlamlı bir farklılık olmadığı
belirlenmiştir.Cite this article as: Demirel M, Atalay K, Şentürk
A, Demirel DH, Serdar E. Investigation of Muay Thai Referees’ Decision-making
Strategies According to Different Variables. Research in Sports Science 2019;
9(1); 5-10.
Anahtar Kelimeler:
Muay-Thai, hakemlik, karar verme
Investigation of Muay Thai Referees’ Decision-making Strategies According to Different Variables
DOI: 10.5152/rss.2019.0002The aim of the study is to examine the
decision-making strategies of Muay Thai referees. In this regard, 40 (31.3%)
women and 88 (68.8%) men, who were selected by appropriate sampling method,
participated in the study. The Melbourne Decision Making Questionnaire
developed by Mann et al. (1998) was used to measure the Muay Thai referees’
decision-making strategies. Turkish adaptation of the scale was done by Deniz
(2004), which was a Likert-type scale consisting of two parts. In statistical
analysis, percentage (%) and frequency (f) methods are employed to determine
the distribution of personal information. The Shapiro–Wilks normality test was
applied to establish whether the data were normally distributed, and as a
result of the non-parametric test conditions, Mann–Whitney U and Kruskal–Wallis
tests were used to ascertain the significant differences. Consequently, a
significant difference in the panic decision-making style was noted, according
to the participants’ gender. It was determined that there was no significant
difference between the participants’ age, sportiness and nationality in the
Muay Thai branch, levels of welfare and refereeing, and level of 0.05. Cite this article as: Demirel M, Atalay K, Şentürk
A, Demirel DH, Serdar E. Investigation of Muay Thai Referees’ Decision-making
Strategies According to Different Variables. Research in Sports Science 2019;
9(1); 5-10.
Keywords:
Muay Thai, refereeing, decision-making,
___
- Akpınar, Ö., Temel, V., Birol, S., Ş., Akpınar, S., Nas, K. (2015). Üniversitede Okuyan Hokey Sporcularının Karar Verme Stillerinin Belirlenmesi. Kastamonu Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı: 9. Avşaroğlu, S. ve Üre, Ö. (2007). Üniversite Öğrencilerinin Karar Vermede Özsaygı, Karar Verme ve Stresle Başaçıkma Stillerinin Benlik Saygısı ve Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, s. 85-100. Bakıntaş, Z. (2008). Futbol Hakemlerinin Müsabaka Öncesi ve Sonrasında Yaşadığı Kaygı Düzeylerinin Değerlendirilmesi. D.P.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Kütahya. Baştuğ, G., Duman, S., Akçakoyun, F., Karadeniz, F. (2016). Football Referees; Stress, Self Confidence, Decision Making. Journal Of Human Science Volume: 13 Issue: 3 Year: 2016. Bayraktar, G., Tekin, M., Eroğlu, H. & Cicioğlu, İ. (2006). Uluslararası ve Milli Güreş Hakemlerinin Kaygı Düzeylerinin İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. Cilt 8, sayı 4, s. 22-31. Cengiz, R., Pulur, A. (2004). Futbol Hakemlerinin Şiddet Olaylarına Bakış Açıları Üzerine Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 1, 27-33. Daft R., L. (1994). Managerial Decision Making Management. 3. Edition, Orlando, The Dryden Press. Deniz, M. E. (2004). Investigation of the relation between decision self-esteem, decision making style and problem solving skill of the university students. Eurasian Journal of Educational Research, 4, 15, 23-35. Eskicioğlu, Y., (2010). Antrenör ve Sporcu Gözüyle Spor Yöneticilerinin Kararlarında Etik İlkelere Bağlılıklarının İncelenmesi (Beko Basketbol Liği Örneği). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Spor Yöneticiliği Anabilim Dalı Yayınlanmamış Doktora Tezi Bolu. Genç, H., Kızar, O., Katantaş, İ., Dalkılıç, M. (2019). Ortaokul Öğrencilerinde Bağıl Yaş Etkisi ve Performans İlişkisinin İncelenmesi (Bölüm 2). Serkan Düz, Mehmet İklim, Kemal Kurak (Editörler). Spor Bilimleri Alanında Araştırma ve Değerlendirmeler İçinde (s.17-33). Ankara: Gece Akademi. Göksel, A., G., Pala, A., Yıldız, M., Şenel, E., Göral, K., Bingöl, E., Yurtseven, Y., E. (2016). The Examination of Decisiveness and Decision Making of Turkish Football Referees. ERPA International Congresses on Education, Sarajevo/Bosnia and Herzegovina 02-04 June, 29. İslamoğlu, M. (2007). Ne yapmalı. Düşün Yayıncılık, (6. Baskı), İstanbul. Heppner, M. J. (1978). Counseling the Battered Wife: Myths, Facts, and Decisions. Personnel and Guidance journal, 56(9), 522-5. Mann, L., Harmoni, R. and Power. C. (1998). Cross-CulturalDifferences in Self-Reported Decision- Making Style and Confidence. International Journal of Psychology. 33(5),s. 325-335. Payne W., J, Eric J., J, James R., B. (1993). The Adaptive Decision Maker. Cambridge, Cambridge University Press. Shiloh, S., Koren, S., Zakay, D. (2001). Individual Differences in Compensatory Decision Making Style and Need for Closure as Correlates of Subjective Decision Complexity and Difficulty. Personality and Individual Differences. Vol: 699-710. Tosun, K. (1992). İsletme Yönetiminin Genel Esasları. Ankara: Savas Yayınları. Vural, M. (2013) Spor Genel Müdürlüğü Merkez ve Taşra Teşkilatında Görev Yapan Spor Yöneticilerinin Düşünme ve Karar Verme Stillerinin İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Spor Yöneticiliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi. Yalçın, İ., Soyer, F., Ramazanoğlu, F. ve Aksu, A. (2016). Futbol hakemlerinin karar verme ve sürekli kaygı düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Journal of Human Sciences, 13(3), 5681-5692. Yılmaz, A., S. (2011). Üniversite Öğrencilerinin Karar Vermede Özsaygı ve Karar Verme Stillerinin Benlik Saygısı ve Utangaçlık Açısından İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Psikolojik Rehberlik ve Danışmanlık Bilim Dalı, Konya. Weinberg, R. S., Richardson, P. A. (1990). Psychology of Officiating. USA: Human Kinetics. Weinberg, S. R., Richadson, A, P. (2008). Başarılı Hakemliğin Psikolojisi. Çev. Ekmekçi R, Pamukkale Journal of Sport Sciences, 2(1), 1 -5.
- Başlangıç: 2019
- Yayıncı: İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa