TENİS SPORCULARININ ALGILANAN STRES DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ

Bu araştırmada tenis sporcularının algılanan stres düzeylerini bazı değişkenlere göre incelenmesi amaçlanmıştır. Bu değişkenler, cinsiyet, yaş ve spor yapma yılı olarak ele alınmıştır. Araştırmanın evrenini Türkiye’de Tenis Federasyonuna bağlı tenis kulüplerinde tenis oynayan, rastgele yöntem ile seçilen 138 kadın, 152 erkek olmak üzere toplam 290 tenis sporcusundan oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak kişisel bilgi, formu ve Cohen ve ark., (1983) tarafından geliştirilen, Baltaş ve ark., (1998) tarafından Türkçe’ye uyarlanan Algılanan Stres Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma veri analizinde ise, araştırma tarama modelindedir. Demografik faktörler için frekans analizi yapılmıştır. Analiz yöntemlerinden Mann Whitney U Analizi ve Kruskal Wallis Analizi kullanılmıştır. Fark çıkan değişkenlerde hangi grupta fark olduğunu anlamak için ikili Mann Whitney U Analizinden yararlanılmıştır. Araştırma bulgularına göre; tenisçilerin algılanan stres düzeylerinde cinsiyet ve yaş değişkenine göre anlamlı bir fark bulunamamıştır (p>0.0.5). Tenisçilerin algılanan stres düzeylerinde ise spor yapma yıllına göre anlamlı bir fark bulunmuş, bu farkın 1-4 yıl ile 9+ yıl (p=0.02) ve 5-8 yıl ile 9+ yıl (p=0.01) arasında olduğu görülmüştür (p

Anahtar Kelimeler:

Tenis, Algılanan Stres, Psikoloji

PDF

___

1. Edwards, D.J., & Barker, J.B. (2015). Practitioners’ perceptions of sport and exersice psychology in South Africa and the United Kingdom. African Journal for Physical, Health Education, Recreation and Dance, 21(2), 619-637.
2. Yetim, A. (2000). Sosyoloji ve spor. Topkar, Matbaacılık. Ankara.
3. Hellrıegel, D., Slocum, J. W., and Woodman, R. W. (1992). Organizational Behavior, Western Publishing: New York.
4. Rıchter, J. and Rıchter, G. (1991). Perceived Parental Rearing, Depression And Coping Behavior: A Pilot Study İn Psychiatric Patients. Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology, 26(2), 75–77.
5. Ptacek, J. T., Smıth, R. E., and Zanas, J. (1992). Gender, Appraisal And Coping: A Longitudinal Analysis. Journal of Personality, 60(4), 747–770.
6. Folkman, S. and Lazarus, R. S. (1988). Coping as a Mediator of Emotion. Journal of Personality and Social Psychology, 54(3), 466–475.
7. Folkman, S. ve Lazarus, R. S. (1980). An Analysis of Coping in a Middle-Aged Community Sample. Journal of Health and Social Behavior, 21, 219–239.
8. Folkman, S. and Lazarus, R. S. (1985). If İt Changes, İt Must Be a Process: Study of Emotion and Coping During Three Stages of College Examination. Journal of Personality and Social Psychology, 50, 992–1003.
9. Yıldırım, Y. (2007). Türkiye’de Performans Tenisi Yapan Sporcuların Tenise Başlama Nedenleri ve Beklentileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
10. Unıerzyskı, P. (2003). Altyapı Çalışmalarında Modern Yaklaşımlar Konulu Uluslararası Antrenör Gelişim Semineri Notları. Ankara.
11. Tarhan, S. (2004). Farklı Yaş Gruplarındaki Lisanslı Tenisçilerin Reaksiyon Zamanlarının İncelenmesi. Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Antrenörlük Eğitimi Yayımlanmamış Lisans Bitirme Tezi, Ankara.
12. Ströhle, A. (2009). Physical activity, exercise, depression and anxiety disorders. Journal of Neural Transmission, 116(6), 777-784.
13. Hassmen, P., Koivula, N. and Uutela, A. (2000). Physical exercise and psychological well-Being: A population study in Finland. Preventive medicine, 30, 17-25.
14. Şahin, M., Yetim, A. A. ve Çelik, A. (2012). Psikolojik sağlamlığın gelişiminde koruyucu bir faktör olarak spor ve fiziksel aktivite. The Journal of Academic Social Science Studies, 5(8), 373-380.
15. Cohen, S., Kamarck, T. and Melmersteın, R. (1983). A Global Measure of Perceived Stress. Journal of Health and Social Behavior, 24, 385-396.
16. Baltaş, Z., Atakuman, Y. Ve Duman, Y. (1998). Standardization of the Perceived Stress Scale: Perceived Stress in Turkish Middle Managers. Stress and Anxiety Research Society, 19th International Conference: İstanbul.
17. Savcı, M. & Aysan, F. (2104). Üniversite Öğrencilerinde Algılanan Stres Düzeyi ile Stresle ile Başa Çıkma Stratejileri Arasındaki İlişki. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi. 3: 44-56.
18. Hancıoğlu, Y. (2017). Üniversite Öğrencilerinin Algıladıkları Stres Düzeyleri ile Stresle Başa Çıkma Tarzları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi. 15(1): 130-149.
19. Alpertonga, H. (2014). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin Kaygı ve Stres Düzeylerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Alan Araştırması: Trakya Üniversitesi. Yüksek Lisans Tezi. Edirne.
20. Eraslan, M., Dunn, B.L. (2015). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin Stres Düzeylerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi.9(1):179-185.
21. Shaw, M.P., Peart, D.J. & Fairhead, O.J.W. (2017). Perceived Stress in University Students Studying in a Further Education College. Research in Post-Compulsory Education. 22(3): 442-452.
22. Balcıoğlu, İ., Doğrul, A. (2011). Profesyonel Sporcularda Stres. Turkiye Klinikleri Journal of Psychiatry Special Topics. 4(3):59-65.
23. Üstün, Aktaş, N., Üstün D. Ü. (2020). Voleybolcularda s-Stres Yönteminin Başa Çıkma Yaklaşımları Acısından İncelenmesi. Spormetre, Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 18(3): 128-135.
24. Bozyılan E., Güngörmüş Z. (2021). Hemşirelik Öğrencilerinin Spor Yapma Davranışlarının Algılanan Stres Biyo-Psiko-Sosyal Cevap ve Stresle Baş Etme Davranışları Üzerine Etkileri. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 15(2), 227-247.