Murat KUL, Onur ŞİPAL, Ramazan CEYLAN, Ömer Faruk AKSOY, Abdullah AKOVA

Temel Halter Eğitimi Alan Üniversite Öğrencilerinin Fiziksel Parametre Değişimlerinin İncelenmesi

Günümüz modern çalışma prensiplerinde halter, ön plânda yer alan hatta vazgeçilmez gözüyle bakılan önemli bir antrenman metodudur. Müsabakalar dışında da insanlar, vücut sağlığı ve güzelliği için halter sporuyla ilgilenmektedirler. Ayrıca diğer branşlarda da güç geliştirmek için ve sakatlıklardan sonra, rehabilitasyon amacıyla yararlanılan bir branş haline gelmiştir. Bu bağlamda araştırmanın amacı, Bayburt üniversitesi öğrencilerinin halter antrenmanı ile fiziksel parametre değişimlerini araştırmaktır. Araştırmaya Bayburt Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu’nda öğrenim gören, daha önce halter eğitimi almamış ve herhangi bir sakatlığı-rahatsızlığı olmayan, yaş ortalamaları 19,85±1,53 (yıl), boy ortalamaları 164,30±9,60 (cm), vücut ağırlıkları 62,93±13,71 (kg) olan 12 kadın (%60) ve 8 erkek (%40) gönüllü olarak katılmışlardır. Öğrencilere sağ ve sol el pençe kuvveti, sırt ve bacak kuvveti, vücut ağırlığı, beden kitle indeksi, vücut yağ yüzdesi ve sağ ve sol el parmak kavrama kuvveti ölçümleri ön-test ve son-test olarak 8 haftalık temel halter eğitimi öncesi ve sonrasında uygulanmıştır. Erkek katılımcıların Kilo, BHPG-sağ el, BHPG-sol el, GSD-sağ el, GSD-sol el ve BSD ölçümlerinde anlamlı fark tespit edilirken (p0,05). Kadın sporcuların ise Kilo, Yağ, BHPG-Sağ El, BHPG-Sol El, GSD-Sağ El, GSD-Sol El ve BSD değişkenlerinde anlamlı farklılık tespit edilmiştir (p0,05).

Anahtar Kelimeler:

Halter, Antrenman, Öğrenci, Üniversite

PDF

___

Atabeyoğlu, C., (1992). Türk Halter Tarihi, Türk Spor Vakfı, Türk Spor Vakfı Yayınları, 5-9, Ankara: Başkent Yayınevi.
Chiu, L. Z., Schilling, B. K. (2005). A primer on weightlifting: From sport to sports training. Strength and Conditioning journal, 27(1), 42.
Enoka, R. M. (1979). The pull in olympic weightlifting. Med. Sci. Sports Exerc, 11(2), 131- 137.
Erdağı, K. (2019). Olimpik Halter Eğitimi ve Ağırlık Antrenmanlarında Çalışan Kas Grupları. Gazi Kitabevi. ISBN: 978-605-344-923-2
Funato, K., Kanehisa, H., Fukunaga, T. (2000). Differences in muscle cross-sectional area and strength between elite senior and college Olympic weightlifters. Journal of Sports Medicine and Physical Fitness, 40(4), 312.
Günay, M., Tamer, K., Cicioğlu, İ. & Şıktar, E. (2019). Spor Fizyolojisi ve Performans Ölçüm Testleri (5. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi, s. 814.
Harbili, E. (2006). Koparma tekniğinin biyomekanik analizi ve modellenmesi. Hacettepe Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Doktora Tezi, 2006; 7-9.
Hartman MJ, Clark B, Bemben DA, Kilgore JL, Bemben MG, (2007). Comparisons between twicedaily and once-daily training sessions in male weightlifter. İnt Jou of Sports Physio and Perf, 2, 159-169.
İnce, İ. (2018). Geleneksel halter antrenmanıyla kombine edilen pliometrik ve çekiş antrenmanlarının kuvvet ve performans üzerine etkileri. Dumlupınar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Kütahya.
İnce, İ., Şentürk, A. (2019). Effects of plyometric and pull training on performance and selected strength characteristics of junior male weightlifter. Physical education of students, 23(3), 120-128.
Karademir, T. (1997). 1996 Atlanta olimpiyat oyunlarına katılan halter milli takım sporcularının fiziksel ve seçilmiş fizyolojik özelliklerinin değerlendirilmesi. İnönü Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Malatya.
Kawamori, N., Rossi, S. J., Justice, B. D., Haff, E. E. (2006). Peak force and rate of force development during isometric and dynamic mid-thigh clean pulls performed at various intensities. Journal of strength and conditioning research, 20(3), 483.
Kenney, W. L., Wilmore, J. H. & Costill, D. L. (2012). Physiology of sport and exercise (7. Edt.). New York: Human Kinetics, s. 51.
Kılınç, F., Erol, A. E. & Kumartaşlı, M. (2011). Basketbol Alt Yapıda Uygulanan Kombine Teknik Antrenmanlarının Bazı Fiziksel, Kuvvet ve Teknik Özellikler Üzerine Etkisi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), s. 213-229.
Kürkçü, R., Ersoy, A., Aydos, L. (2009). Güreşçilere Uygulanan 12 Haftalık Antrenman Programının Bazı Fiziksel ve Fizyolojik Özellikler Üzerine Etkisi. Sport Sciences, 4 (4), 313-321.
McBride, J. M., Triplett-McBride, T., Davie, A., Newton, R. U. (1999). A comparison of strength and power characteristics between power lifters, Olympic lifters, and sprinters. The Journal of Strength & Conditioning Research, 13(1), 58-66.
Nagle, F. J. (1973). Physiological Assessment of Maximal Performance. In: Wilmore JH. Edt. Exercise and Sport Sciences Reviews, New York: Academic Press, s. 313-339.
Özder, A. (2011). Farklı Branşlardaki Erkek Sporcuların Kinantropometrik Analizi (Futbol, Güreş, Halter, Teakwando). Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Ankara.
Savaş, S. & Uğraş, A. (2004). Sekiz Haftalık Sezon Öncesi Antrenman Programının Üniversiteli Erkek Boks, Taekwondo ve Karate Sporcularının Fiziksel ve Fizyolojik Özellikleri Üzerine Olan Etkileri. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(3), s. 257-274.
Storey A, Smith HK, (2012). Unique aspects of competitive weightlifting: performance, training and physiology. Sports Med, 42(9), 769-790.
Tricoli, V., Lamas, L., Carnevale, R., Ugrinowitsch, C. (2005). Short-term effects on lower- body functional power development: weightlifting vs. vertical jump training programs. The Journal of Strength & Conditioning Research, 19(2), 433-437.
Uğraş, S., Algül, S. & Özçelik, O. (2013). İnsanlarda sabit yük egzersiz testi sırasında anaerobik eşik ile substrat kullanımı arasındaki ilişkinin belirlenmesi. Fırat University Health Science Medical Journal, 27(2), 63-7.
Yazıcı, Ç. (1997). Halter Temel Ağırlık ve Güç Geliştirme, 2.Baskı. s.1, Ertem Basım Yayın Dağıtım, Ankara