Rekreasyonel Faaliyetlerin Sürdürülebilir Etkinlik Yönetimindeki Rolünün İncelenmesi

Bu çalışmada, Özel sektörde uygulanan rekreasyonel faaliyetlerin sürdürülebilir etkinlik yönetimindeki rolünün incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu İzmir ilindeki 4 farklı telekomünikasyon şirketindeki 23 karar verici pozisyonda bulunan üst düzey yöneticiler oluşturmaktadır. Yöneticilere ve araştırmacıya uygun yerde birebir görüşmeler yapılmıştır. Yöneticilerin sürdürülebilir etkinlik yönetimi ile ilgili algı ve deneyimleri nitel araştırma yöntemiyle ele alınarak planlanmış davranış teorisi çerçevesinde incelenmiştir. Elde edilen veriler, bilgisayar ortamında düz yazı haline getirilmiştir. Daha sonra veriler, “Nvivo 11 Pro for Windows” programı aracılığıyla analiz edilmiştir. Verilerin analizi sonucunda yöneticilerin; iş yerinde rekreasyonel etkinliklerin uygulanması, iş yerinde rekreasyonel etkinliklere katılım sonucu elde edilen kazanımlar ve rekreasyonel etkinliklerin sürdürülebilir etkinlik yönetimi anlayışına ilişkin görüşleri ana temalar altında sunulmuştur. Yöneticilerin iş yerinde rekreasyonel etkinliklerinin uygulanmasına ilişkin görüşlerine bağlı olarak; etkinlikler teması altında “eğitsel aktiviteler, geziler”, “piknik etkinlikleri”, “sportif faaliyetler”, “sanatsal etkinlikler”, “yeme içme faaliyetleri”, “rekreatif oyunlar”, “eğlence organizasyonları” ve “doğa etkinlikleri” kodlar sonucu ortaya çıkmıştır. İş yeri rekreasyon etkinlikleri kazanımlarına ilişkin dört (4) alt tema ortaya çıkmıştır. Bu temalar; “fizyolojik kazanımlar”, “psikolojik kazanımlar”, “sosyolojik kazanımlar” ve “ kurumsal kazanımlar” dır. Sürdürülebilir etkinlik yönetiminin önemine ilişkin; “örgüt kültürü”, “ örgütsel bağlılık” ve “sürdürülebilir etkinlik yönetimi” temaları sunulmuştur. Buna bağlı olarak; “ verimlilik”, “ekip çalışması”, “örgütsel değerler”, “misyon- vizyon belirleme”, “başarı artışı”, “aidiyet duygusu” kodlarına ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda; yönetici görüşlerine ilişkin özel sektörde rekreasyonel faaliyetlerin çalışanların örgütsel bağlılığına, verimliliğine, başarısının yanı sıra psikolojik, fizyolojik, sosyal durumlarına katkı sağladığı sonucu ortaya çıkmıştır. Ayrıca yöneticilerin iş yeri rekreasyonel faaliyetleri sürdürülebilirliğine ilişkin beklentileri olduğu sonucu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Rekreasyon, etkinlik yönetimi, yönetim, sürdürülebilirlik, sürdürülebilir etkinlik

Analysis Of The Role Of Recrational Activıties On The Sustainable Event Management

The purpose of this study is to examine the sustainability conception of recreational activities applied in private sector. The participants of this study which is composed of 23 managers from 4 different telecommunication companies in İzmir. Time schedule and the venue of the interviews were planned according to the participants and the interviever. The sustainable facility management perception of the managers were handled with qualitative research method and examined within the planned behavioral theory. The study is derived from the phenomenon that after a long term desk work in private sector, sustainable facility management is necessary in terms physical, psychological and sociological needs for recreational activities of employers. Obtained data were changed into prose in computer environment. Then, data were analysed through “Nvivo 11 Pro for Windows” software. As a result analysis of the data, managers thoughts on “ application of recreational activities at work” , “the out come attained by participation in recrational activities” and “conception for sustainable facility management” were presented as main themes.Up to the views of the managers for applying recreational activities at work; among the activities “educational activities, trips” “picnic”, “sportive activities”, “art and cultural activities”, “meals”, “recreative games”, “entertainments” and “organizations in nature” have been reached as codes. Benefits of participation to recreational activities at work four (4) sub-themes have been reached. These themes are; “physiological benefits”, “psychological benefits”, “sociological benefits” and“ institutional benefits” . As for the importance of the sustainable facility management; “institutional culture”, “ belonging to the institution” and “sustainable facility management” themes are presented. And thus; “ productivity”, “ team work”, “institutional values”, “defining mission and vision”, increase in success”, and “sense of belonging ” codes reached. At the end of the research based on the managers’ views, the result is that in private sector recreational activities contribute positively on the sense of belonging, productivity and in addition; physiological, psychological and sociological situations of the employers. Besides managers have expectations for sustainability of the recreational activities at work.

Keywords:

Recreation, Facility Management, Management, Sustainability, Sustainable Activity,

PDF

___

Akdoğan, A.A. ve Köksal, O. (2014). Aidiyet Algısının Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Üzerindeki Etkisinde Yöneticiye Güvenin Aracılık Rolü. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 18(1): 25.
Akmal, F. ve Ghazali, Z. (2012). Recreational Programme and Its Association with Job Performance. Asian Social Science, 5(13): 172.
Albayrak, A. (2012). İstanbul’daki Konaklama İşlemelerinin Rekreasyon Faaliyetlerinin Değerlendirilmesi. Online Academic Journal o f Information Technology. 3(8): 40.
Aldana, S.G., Merrill, R.M., Price, K., Hardy, A. ve Hager, R. (2005). Financial Impact of A Comprehensive Multisite Workplace Health Promotion Program. Preventive Medicine. 40(2): 131.
Argan M. (Ed.) (2013) Rekreasyon Yönetimi, Anadolu Üniversitesi Web-ofset Tesisleri, Eskişehir.
Arslan, M. (2001). Örgüt Kültürü. Yönetim ve Organizasyon Ankara: Nobel Dağıtım.
Ayas, S. (2013). Rekreasyon Amaçlı Spor Tesisi Olarak Fitness Merkezlerinde Müşteri Profilini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma: Edirne İli Örneği. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Aydın, H.A. (2001). Yönetim ve Organizasyon Yönetimin Fonksiyonları. (Edt. Salih Güney). Ankara: Nobel Yayınevi.
Demir, Ş. Ş., Demir M. (2014). Kamu Kesimindeki Yöneticilerin Serbest Zaman Etkinliklerini Algılaması ve Değerlendirmesi. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(3).
Dose, J.J. ve Klimoski, R.J. (1999). The Diversity of Diversity: Work Values Effect on Formative Team Processes. Human Resource Management Review. 9(1): 56.
Goetzel, R.Z. ve Ozminkowski, R.J. (2008). The Health and Cost Benefits of Work Site Health-Promotion Programs. Annu. Rev. Public Health. 29: 303.
Kalkan, A. (2012). “Açık Alan Rekreasyonu, Doğa Sporları Yapan Bireylerin Bu Sporları Yapma Nedenleri: Antalya Örneği“. (Yüksek Lisans Tezi). Antalya: Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kaya, N. ve Selçuk, S. (2007). Bireysel Başarı Güdüsü Organizasyonel Bağlılığı Nasıl Etkiler. Doğuş Üniversitesi Dergisi. 5(2): 175-190.
Kılıç, M. (2010). Stratejik Yönetim Sürecinde Değerler, Vizyon ve Misyon Kavramları Arasındaki İlişki. Sosyoekonomi, 13(13).
Kurar İ. ve Baltacı F. (2014). Halkın Boş Zaman Değerlendirme Alışkanlıkları: Alanya Örneği, International Journal of Science Culture and Sport, Special Issue 2, Doi : 10.14486/IJSCS177.
Koçak, F. ve Balcı, V. (2010). Doğada Yapılan Sportif Etkinliklerde Çevresel Sürdürülebilirlik. Ankara Üniversitesi Çevrebilimleri Dergisi. 2(2).
Kök, S.B. ve Özcan, B. (2012). Örgüt Kültürünün Oluşumunda Etkili Olan Faktörler ve Örgütsel Bağlılık İlişkisi: Bankacılık Sektöründe Bir Araştırma. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi. 7(2).
Kurar İ. ve Baltacı F. (2014). Halkın Boş Zaman Değerlendirme Alışkanlıkları: Alanya Örneği, International Journal of Science Culture and Sport, Special Issue 2, Doi : 10.14486/IJSCS177.
Maddux, B.R. (1999). Takım Kurma. İstanbul: Alfa Basım.
Mak, B.L. ve Sockel, H. (2001). A Confirmatory Factor Analysis of IS Employee Motivation and Retention. Information &Management. 35(5): 265.
Matteucci, N., O'Mahony, M., Robinson, C., ve Zwick, T. (2005). Productivity, Workplace Performance and ICT: IndustryandFirm-Level Evidence for Europe and the US. Scottish Journal o f Politica Economy, 52(3): 359.
Mbaabu, M.C. (2013). Effect Of Workplace Recreation on Employee Wellbeing and Performance: A Case of The Commission For University Education (CUE). Kenyatta University.
Metin, H. ve Altunok, M. (2002). Karşılaştırmalı Bir Yaklaşımla Kamu Yönetimi ve Özel Sektörde Halkla İlişkiler.
Mokoya, O. S. ve Gitari W. J. (2012). Effects of Workplace Recreation on Employee Performance The Case of Kenya Utalii College International Journal of Humanities and Social Science. 2(3): 25,176-183.
Okuyan, Z. (2015). http://www.uplifers.com/spor-yapan-kadin-yoneticilerkariyerlerinde- daha-hizli-ilerliyor/ (25.07.2018).
Özdemir, S. (1996). Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi. MPM Yayını, Kalite Özel Sayısı, Ankara, Verimlilik Dergisi. 253.
Özdemir, S. ve Muradova, T. (2008). Örgütlerde Motivasyon ve Verimlilik İlişkisi. Journal o f Qafqaz University. 24(46).
Özgen, H. ve Savaş, H. (1997). Verimlilik ve Kalite Arasındaki İlişkinin Toplam Kalite Yönetimi Anlayışı Açısından Analizi. Standart Ekonomik Dergisi.
Öztop, S. (2014). Kurumsal Aidiyet Bilincinin Çalışanların Örgütsel Değişim Algısı Üzerinde Etkisi. Süleyman Demirel University Journal o f Faculty of Economics and Administrative Sciences. 19(1).
Öztürk, N.K. (1999). Kamu ve Özel Yönetim Etiği. Benzerlikler ve Farklılıklar İdare Dergisi. 32(2).
Ramazanoğlu, F. ve Bahçeci, B. (2006). Örgütlerde Vizyon ve Misyon Kavramı. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Bölümü. Gaziantep Üniversitesi Yabancı Diller Yüksekokulu.
Sağnak, M. ve Müfettişi, İ. (2004). Örgütlerde Değerler Yönünden Birey Örgüt Uyumu ve Sonuçları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 37(37): 90.
Sarıbaş, R. (2010). Eğirdir Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü Çalışanlarının Rekreasyonel Eğilim ve Taleplerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Çalışma. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. 142.
Sarıkaya, M. ve Kara, Z. (2007). Sürdürülebilir Kalkınmada İşletmenin Rolü. Kurumsal Vatandaşlık Yönetim ve Ekonomi. 14(2): 222. TDK (2018). Türk Dil Kurumu Resmi Web Sitesi, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5b84465f4d24e0.23330497, (10.05.2018).
Töremen, F. ve Çankaya, İ. (2008). Yönetimde Etkili Bir Yaklaşım: Duygu Yönetimi. Kuramsal Eğitimbilim, 1(1): 44.
Tunçkol, H.M. ve Çumralıgil, B. (2005). Selçuk Üniversitesindeki Akademik Personelin Rekreasyon Faaliyetlerinin Değerlendirilmesi. Journal o f Physical Education and Sport Sciences. 7(4): 49.
Turkiye İstatistik Kurumu, (2018). Resmi wen sitesi. Web Erişim: http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=18619 (27.07.2018).
Uygur, A. (2011). Çok Boyutlu Performans Değerleme Modeli Olarak Dengeli Başarı Göstergesi Uygulaması. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 10 (1): 148-159.
Ülgen, H. ve Mirze, K. (2004). İşletmelerde Stratejik Yönetim. Literatür Yayınları. İstanbul.
Vurgun, L. ve Öztop, S. (2011). Yönetim ve Örgüt Kültüründe Değerlerin Önemi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3): 227.
Yaman, E. (2010). Psiko Şiddete (mobbinge) Maruz Kalan Öğretim Elemanlarının Örgüt Kültürüne ve İklimine İlişkin Algıları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi. 10(1): 549.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (9.Basım). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldız, K., Güzel, P., Çetinöz, F., & Beşikçi, T. (2017). Outdoor camp effects on athletes: Orienteering example. Baltic Journal of Sport & Health Sciences, 1(104), 55-64.
Yüksel, O. (2001). Örgüt Geliştirme. Yönetim ve Organizasyon. (Edt.: Salih Güney).