___

• Akçay, D., & Özcebe, H. (2012). Okul öncesi eğitim alan çocukların ve ailelerinin bilgisayar oyunu oynama alışkanlıklarının değerlendirilmesi. Çocuk Dergisi, 12(2), 66–71.
• Baranowski, T., Bouchard, C., Bar, O. O., Bricker, T., Heath, G., Kimm, S. Y., Malina, R., Obarzanek, E., Pate, R., & Strong, W. B. (1992). Cardiovascular benefits of physical activity and fitness in youth. Medicine and sciences in sports exercise. Medicine and Science in Sports and Exercise, 24(6), 237–247.
• Bird, J., & Edwards, S. (2015). Children learning to use technologies through play. A digital play framework. British Journal of Educational Technology, 46(6), 1149–1160.
• Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Pegem Akademi. Çakır, E. (2019). The examination of exercise addiction levels of university students Stundying in Helath field. Journal of Eductionand Traning Studies, 7(3), 1–5.
• Cicioğlu, H. İ., Tekkurşun Demir, G., Bulğay, C., & Çetin, E. (2019). Elit düzeyde sporcular ile spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin egzersiz bağımlılığı düzeyleri. Bağımlılık Dergisi, 20(1), 12–20.
• Demir, G. T., & Cicioğlu, H. İ. (2018). Motivation scale for participation ın physical activity (msppa): A study of validity and reliability: Fiziksel aktiviteye katılım motivasyonu ölçeği (FAKMÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Human Sciences, 15(4), 2479–2492.
• Demir, G. T., & Hazar, Z. (2018). Dijital oyun oynama motivasyonu ölçeği (DOOMÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Research in Sport Education and Sciences, 12(2), 128–138.
• Demir, T. G., & Cicicoğlu, H. İ. (2019). Fiziksel aktiviteye katılım motivasyonu ile dijital oyun oynama motivasyonu arasındaki ilişkinin incelenmesi. Spormetre, 17(3), 23–34.
• Eriş, F., Sargin, K., & Çakir, E. (2018). The effect of fitness on socialızation. European Journal of Physical Education and Sport Science, 5(2), 230–238.
• Fırıncı, T. (2012). Ergenlik çağındaki gençlerde sağlıklı yaşam biçimi araştırması. Hacettepe Üniversitesi Sosyolojik Araştırmalar E-Dergisi, s1-s14.
• Gökçearslan, Ş., & Seferoğlu, S. S. (2015). Ortaokul öğrencilerinin internet kullanım biçimleri: Riskli davranışlar ve fırsatlar. Kastamonu Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(1), 383–404.
• Griffiths, M. D., & Davies, M. N. O. (2005). Video game addiction: Does it exist? In (J. Goldstein & J. Raessens (Eds.), Handbook of computer game studies, (pp. 359–368). MIT Press.
• Hazar, Z., Demir, G., Namlı, S., & Türkeli, A. (2017). Ortaokul öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığı ve fiziksel aktivite düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 11(3), 320–332.
• Hills, A. P., King, N. A., & Byrne, N. M. (2007). Children, obesity&exercise: A practical approach to prevention, treatment and management of childhooh adolescent obesity (pp. 50–57). 1st ed. Routledge, Taylor & Francis Group.
• Horzum, M. B., Ayas, T., & Çakırbalta, Ö. (2008). Çocuklar için bilgisayar oyun bağımlılığı ölçeği. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(30), 76–88.
• Inan, M., & Dervent, F. (2016). Dijital bir oyunun hareketli hale dönüştürülmesi: Öğrencilerin uyarlanmış hareketli versiyona verdiği tepkilerin incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 6(1), 113–132.
• Irmak, A. Y., & Erdoğan, S. (2016). Ergen ve genç erişkinlerde dijital oyun bağımlılığı: Güncel bir bakış. Türk Psikiyatri Dergisi, 27(2), 128–137.
• Karasar, N. (2015). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Akademik Yayıncılık. Kaya, A. B. (2013). Çevrimiçi oyun bağımlılığı ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması [Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü].
• Kıran, Ö. (2011). Şiddet içeren bilgisayar oyunlarının ortaöğretim gençliği üzerindeki etkileri [Yüksek Lisans Tezi, Ondokuzmayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü].
• Mustafaoğlu, R., & Yasacı, Z. (2018). Dijital oyun oynamanın çocukların ruhsal ve fiziksel sağlığı üzerine olumsuz etkileri. Bağımlılık Dergisi, 19(3), 51–58.
• Öztora, S., Hatipoğlu, S., Barutçugil, M. B., Salihoğlu, B., Yıldırım, R., & Şevketoğlu, E. (2006). İlköğretim çağındaki çocuklarda obezite prevalansının belirlenmesi ve risk faktörlerinin araştırılması. Bakırköy Tıp Dergisi, 2(1), 11–14.
• Polat, C., & Şimşek, K. Y. (2015). Hayat boyu öğrenme konusunda yayımlanan tez ve makalelere ilişkin bir içerik analizi: 2000–2015. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(15), 354–369.
• Sargin, K. (2019). Comparison of physical activity levels of university students studying in different departments. European Journal of Education Studies, 5(2), 205–213
• Saygın, Ö., & Mengütay, S. (2004). Kız ve erkek çocukların fiziksel aktivite düzeyleri ve fiziksel aktivite yoğunluklarının değerlendirilmesi. Spor ve Tıp Dergisi, 12(1), 13–16.
• Taylan, H. H., Kara, H. Z., & Durğun, A. (2017). Ortaokul ve lise öğrencilerinin bilgisayar oyunu oynama alışkanlıkları ve oyun tercihleri üzerine bir araştırma. PESA Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(1), 78–87.
• Toran, M., Ulusoy, Z., Aydın, B., Deveci, T., & Akbulut, A. (2016). Çocukların dijital oyun kullanımına ilişkin annelerin görüşlerinin değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2263–2278.
• Urlu, Y. (2014). 10–12 Yaş grubu çocukların fiziksel aktivite düzeylerinin araştırılması: Antalya İli Örneği [Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü].
• Uz, İ. (2015). Fitness merkezlerine düzenli katılan bireylerde egzersiz bağımlılığının incelenmesi [Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü].
• Whitton, N. (2010). Learning with digital games. A practical guide to engaging student in higher Education (1st ed.). Routledge, Taylor & Francis Group.
• Yiğit, Ö. E., Çengelci, T., & Karaduman, H. (2013). Teknolojinin değerlere yansıması konusunda sosyal bilgiler öğretmen adaylarının görüşleri. Sosyal Bilgiler Eğitim Araştırmaları Dergisi, 4(1), 73–109.