___

• Akıncı, A. ve Eriş, V. (2019). 21. Yüzyıl Demokrasilerinde Siyasal Katılım: Türkiye Örneği. Uygulamalı Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), 35-55.
• Bakan, S. ve Çimen, H. (2019). Türkiye’de Demokrasinin Gelişim Süreci Bakımından Dönemsel Kritiği. Birey ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi, 9(17). 121-156.
• Baştürk, E. (2011). Demokratik Devletin Gerekleri ve Türkiye. Liberal Düşünce Dergisi, (61-62), 49-60
• Beetham, D. Boyle, K. (2005). Demokrasinin Temelleri. Ankara: Adres Yayınları
• Bilge, M. (2011). Türkiye’de Demokrasi Kültürü: Siyaset ve Toplum. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 153(153), 49-60.
• Çaha, Ö. (2017). Demokrasi. H.Çetin (Ed). Siyaset Bilimi (s. 295-357). Ankara: Orion Yayınevi
• Çilliler Y. (2016). Türk Siyasal Hayatında Devlet ve Hikmet-i Hükümet Geleneği. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(34), 416-430.
• Dahl, R. (1996). Demokrasi ve Eleştirileri. (Çev) L. Köker. Ankara. Türk Demokrasi Vakfı Yayınları
• Dahl, R. (2001). Demokrasi Üstüne. (Çev.) B. Kadıoğlu. Ankara: Phoenix Yayınları
• Durdu, Z. (2016). Türkiye’de Demokrasi Söylemi ve Radikal Demokrasi Olanağı. Sosyoloji Dergisi, (1Özel), 75-88.
• Dursunoğlu, İ. (2019). Dünden Bugüne Türkiye’de Siyasal Hayat. İ.Dursunoğlu, H.Şengün ve M.Kapusızoğlu (Ed.). Türkiye’nin Sosyo-Politik Yapısı. (s. 69-117). Ankara: İmaj Yayınevi
• Emini, F. T. (2006). Türkiye'de Demokratikleşme Sürecinin Düşünsel ve Tarihsel Temelleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okul Dergisi, 9(1-2), 521 -540 .
• Ercins, G. (2012). Türkiye'nin Demokratikleşmesinde Toplumsal Sorun Alanları. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(1), 79-102.
• Ercoşkun, B. (2020). Türkiye’nin Demokratikleşme Sürecindeki Parametreleri. Lectio Socialis, 4(1), 41-58.
• Fendoğlu, H. T. (2000). Demokrasi, Demokratikleşme Dalgaları ve Çıkış Garantileri. Prof. Dr. Seyfullah Edis’e Armağan. (s.79-91).İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayını.
• Heywood, A. (2014). Siyaset Bilimi. Ankara: Adres Yayınları.
• Karpat, H. K (2010). Türk Demokrasi Tarihi. İsatnbul: Timaş Yayınları.
• Kışlalı, A. T. (2003). Siyasal Sitemler, Siyasal Çatışma ve Uzlaşma. Ankara: İmge Kitapevi.
• Kurt, H. (2017). Politik Kültür ve İletişim. H.Çetin (Ed.) Siyaset Bilimi. (s.421-467). Ankara: Orion Yayınevi
• Kuzu, B. (1992). Demokrasi-Resmi İdeoloji-Sivil Toplum. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 47(1), 335-369.
• Özer, İ. (1996). Siyasal Kültür, Demokrasi ve Demokratik Değerler. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(1), 7 -98.
• Popper, K. R. (1989). Demokrasi Teorisine Dair. İlim ve Sanat. (ç.Ü.Özdağ). Ocak-Şubat (23).
• Sarıbay, A.Y. (2000). Türkiye’de Demokrasi ve Sivil Toplum. E.Kalaycıoğlu ve A.Y.Sarıbay (Der). Türkiye’de Politik Değişim ve Modernleşme. İstanbul: Alfa Yayınları,
• Sartori, G. (1996). Demokrasi Teorisine Geri Dönüş. (Çev.) T. Karamustafaoğlu ve M.Turhan. Ankara: Yetkin Yayınları.
• Tekin, Y. ve Okutan, Ç. (2015).Türk Siyasal Hayatı. Ankara: Orion Yayınevi
• Tosun, H. (2002). Türki̇ye’de Demokrasi̇ni̇n Geli̇şi̇m Süreci̇ne Genel Bi̇r Bakış. Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, 18(52), 18 -234.
• Touraine, A. (2002). Demokrasi Nedir?. (Çev.) Olcay Kunal. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları
• Tögel, A. (2017). Anayasal ve Militan Demokrasi Algısı Üzerine. Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi, (1), 105-130.
• Üstüner, F. (2000). Türkiye’de Demokrasi. ODTÜ Gelişme Dergisi, 27(1-2), 183-206.
• Yılmaz, A. (2000). Modern Demokrasi Gelişimi ve Sorunları. Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
• Yolcu, T. (2018). Türkiye’de Demokratikleşmeyi Anlamak: Demokratikleşme Paketleri Üzerine Bir İnceleme. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 6(5), 111-121.
• Zürcher, E.J. (2004). Modernleşen Türkiye’nin Tarihi. İstanbul: İletişim Yayınları.