TOPLUMSAL CİNSİYET EŞİTLİĞİ POLİTİKAtLARI VE KÜRESELLEŞME

Toplum bireylerinin herhangi bir kalıplaşmış sınırlamaya maruz kalmadan toplumsal yaşamın her alanına eşit biçimde katılabilmeleri demokratik toplumların temel ilkelerindendir. Toplumsal cinsiyet eşitliği temel olarak bir toplumda kadın ve erkeklerin cinsiyetleri, cinsel kimlikleri nedeniyle ayrımcılığa maruz kalmadan eşit hak, fırsat ve olanaklara sahip olması gerekliliğine işaret eder. Toplumsal cinsiyete dayalı eşitlik anlayışını ele alan Kadınlara Karşı Her Türlü Ayrımcılığın Önlenmesi Sözleşmesi (CEDAW) 1970 sonlarında BM öncülüğünde yürürlüğe konulmuştur. Cinsiyet eşitliğine dayalı bu sözleşme küresel olarak kabul görmüş olmakla birlikte çoğu ülkede kadınlar için olumsuzluklar halen devam etmektedir. Kadınların yetersiz ekonomik, toplumsal, siyasal, kültürel koşullarının, küresel ekonomik sistem ile birlikte tartışılması gerekmektedir. Çalışmada, literatür taramasından hareketle, küresel kapitalizm bağlamında eşitlik politikalarının tartışılması amaçlanmaktadır. İlk olarak eşitlik politikalarının anaakımlaştırılması süreci üzerinden, eşitlik politikalarının niteliği konusunda bazı değerlendirmeler yapılacak ve eşitlik politikalarının küresel kapitalizm karşısındaki sınırları ortaya konulmaya çalışılacaktır. İkinci bölümde Türkiye'de eşitlik politikaları uygulamaları, kadın istihdamı üzerinden değerlendirilecektir. Son bölümde eşitlik politikalarının feminist harekette yol açtığı tartışmalara yer verilecektir.

GENDER EQUALITY POLICIES AND GLOBALIZATION

It is one of the basic principles of democratic societies that community members can participate equally in all spheres of social life without being subjected to any stereotyped limitations. Gender equality basically indicates the need for women and men to have equal rights, chances and opportunities in a society without being discriminated against because of their gender, sexual identity. The Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination Against Women (CEDAW), which advocates gender equality, was put into force in the late 1970’s by the UN leadership. Though this agreement that is based on gender equality has been globally accepted, there are still challenges facing women in most countries. The inadequate economic, social, political and cultural conditions of women needs to be discussed together with the global economic system. The aim of this study is to discuss equality policies in the context of global capitalism in the light of literature review. First, the quality of equality policies will be evaluated based on the mainstreaming process of them, and the boundaries of equality policies in the face of global capitalism will be tried to be revealed. In the second part, applications of equality policies in Turkey will be evaluated on the basis of women’s employment. In the last part, the debates caused by the equality policies in the feminist movement will be considered

PDF

___

Acar, F. ve Ertürk,Y. (2011). “Kadınların İnsan Hakları; Uluslararası Standartlar, Kazanımlar, Sorunlar”, Birkaç Arpa Boyu, 21. Yüzyıla Girerken Türkiye’de Feminist Çalışmalar, Cilt 1, (Ed:Serpil Sancar), Koç Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
Bora, A. (2002). “Olmayanın nesini idare edeceksin? Yoksulluk, kadınlar ve hane”, Yoksulluk Halleri: Türkiye’de kent yoksulluğunun toplumsal görüntüleri (Ed:Nermin Erdoğan), Demokrasi Kitaplığı, İstanbul.
Bourdieu, P. (2014). Eril tahakküm, Birinci Basım, Bağlam Yayıncılık, İstanbul
Castells, M. Ve Portes, A. (1989). “World underneath: The origins, dynamics, and effects of the informal Economy”, The Informal Economy Studies in Advanced and Less Developed Countries, (Ed: A. Portes, M. Castells ve L. Benton) John Hopkins University, Baltimore.
Dedeoğlu S. (2011). “Türkiye’de Cinsiyet Eşitliği Politikaları ve Kadın İstihdamı”, TEPAV Kadın Emeği Konferansı Kadın İstihdamı ve Sorun Alanları Bildiri Kitabı TEPAV, Ankara.
DİSK, Birleşik Metal İşçileri Sendikası. (2003). Ev Eksenli Çalışanlar ve Örgütlenmeleri, Birleşik Metal İş. İstanbul.
Ecevit, Y. (2010). “Akademik Bir Alan Olarak Kadın Çalışmaları: Karşılaştırmalı, Feminist, Eleştirel Bir Bakış”, 21. Yüzyılın Eşiğinde Kadınlar: Değişim ve Güçlenme Dokuz Eylül Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi Uluslararası Multidisipliner Kadın Kongresi Bildiri Kitabı, Cilt 1, (Ed: F. Döşkaya ), İzmir.
Ecevit Y. (2015). “Türkiye’de Çocuk Bakımı ve Eğitimine İki Paradigmadan Doğru Bakmak”, Geçmişten Günümüze Türkiye’de Kadın Emeği, (Ed:A. Makal ve G.Toksöz) Ankara: İmge.
Eisentein, H. (2013). “Feminizm ve Neoliberal Küreselleşme Arasında Gizli ve Tehlikeli Bir İlişki mi Mevcut?”, 21. Yüzyıl Feminizmine Doğru, (Ed: A. Özuğurlu ) Notabene: Ankara.
Fröbel, F.ve Kreye, J.ve Heinrichs. O.(1980). The New International Division of Labour, Cambridge University Press.
İlkkaracan, İ. (2010). “Uzlaştırma Politikalarının Yokluğunda Türkiye Emek Piyasasında Toplumsal Cinsiyet Eşitsizlikleri”, Emek Piyasasında Toplumsal Cinsiyet Eşitsizliğine Doğru; İş ve Aile Yaşamını Uzlaştırma Politikaları, (Ed: İ. İlkkaracan) KİH-YÜ ve İTÜ BMT_KAUM, İstanbul
İlkkaracan, İ.(2015). “Türkiye’de Kadın İstihdam Sorununa Farklı bir Yaklaşım. Geçmişten Günümüze Türkiye’de Kadın Emeği, (Ed:A. Makal ve G.Toksöz), İmge, Ankara.
Koç, H.(2013).” Feminizmin Yeni Yüzyılı İçin Geriye Bir Bakış”, (Ed:Aynur Özuğurlu), 21. Yüzyıl Feminizmine Doğru, Notabene, Ankara.
Koray, M. (1999).”Türkiye’de Kadın Hareketinin Soru ve Sorunları”. 75 Yılda Kadınlar ve Erkekler, Tarih Vakfı, İstanbul.
Koray, M. (2011).”Avrupa Birliği ve Türkiye’de “Cinsiyet” Eşitliği Politikaları.” Çalışma ve Toplum, 2, 13-53.
Lawson, V.A. (1992).”Industrıal Subcontracting and Employment in Latin America Framework for Contex Analysis”, Progress in Human Geography, 16-123.
Mies, M.(2012). Ataerki ve Birikim, (Çev:Yıldız Temurtürkan ), Dipnot, Ankara.
Özuğurlu, A. (2013). “Giriş” 21. Yüzyıl Feminizmine Doğru, (Ed: A. Özuğurlu ), 21. Yüzyıl Feminizmine Doğru , Ankara, Notabene.
Pateman, C. (2004). Democratizing Citizenship:Some Advanteges of Basic Income. Politics and Society, 32, 89- 105.
Sancar, S. (2011). “Türkiye’de Kadın Hareketinin Politiği: Tarihsel Bağlam, Politik Gündem ve Özgünlükler”, Birkaç Arpa Boyu..21. Yüzyıla Girerken Türkiye’de Feminist Çalışmalar Prof. Dr. Nermin Abadan Unat’a Armağan, Cilt 1, (Ed: S.Sancar ), Koç Üniversitesi, İstanbul.
Savran, G. (2006). “AB’nin Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Politikaları”, Birikim, 204, 40-54.
Stacey, J. ve Thorne, B. (1998). “The Missing Feminist Revolution in Sociology”, Feminist Foundations: Towards Transforming Sociology, (Ed K. Myers, C. D. Anderson ve B. J. Risman), Sage, London.
Stratigaki M. & Vaiou D.(1994). Women’s work and informal activities in Southern Europe. Environment and Planning A, 26, 1221-1234.
Tekeli, Ş. (1998). “Birinci ve İkinci Dalga Feminist Hareketlerin Karşılaştırmalı İncelemesi Üzerine Bir Deneme”, 75. Yılda Kadınlar ve Erkekler, Tarih Vakfı, İstanbul.
UNDP. (2006). Gender Equality: Evaluation of Gender Mainstreaming in UNDP, www.undp.org
Walby, S. (2004).”The European Union and Gender Equality: Emergent Varieties of Gender Regime”, Social Politics, 11 (1).
Weissman, D.M.(2009). Gender and Human Rights: Between Morals and Politics. UNC Legal Studies Research Paper, No:1655902, http// www.papers.ssrn.com