Bu çalışmada, enine ekseni üzerinde dairesel delik bulunan bir kiriş, basit eğilme etkisinde Sonlu Elemanlar Yöntemi'yle incelenmiştir. Delik, sözü edilen eksen boyunca kaydırılmış ve kiriş için hem izotrop (çelik) hem de ortotrop (Grafit-Epoksi) malzeme kullanılmıştır. Bu suretle değişik her durum için delik civarındaki gerilme dağılımı ve gerilme yığılma katsayıları belirlenmiştir. Öte yandan fiber takviye açısındaki değişimin gerilme dağılımı üzerinde etkisini ortaya çıkarmak amacıyla inceleme, kompozit kirişte 0° ile 90° arasındaki muhtelif takviye açılarında tekrarlanmıştır. Delik merkezinden kiriş eksenine kadar olan mesafe b olmak üzere, incelenen her b mesafesi için en büyük teorik eğilme gerilmesini doğuracak kritik delik çapı değeri Sonlu Elemanlar Yöntemi ile belirlenmiştir. Ayrıca 10 mm'lik sabit delik çapı için yine en büyük teorik eğilme gerilmesini doğuracak kritik b mesafesi çelik ve her değişik takviye açısındaki kompozit kiriş için hesaplanmıştır.

In this study, a beam subjected to pure bending with a circular hole on its transverse axis, is analyzed by the Finite Element Method. The hole is shifted to various locations along the transverse axis and two different materials, namely isotropic (steel) and orthotropic (graphite-epoxy), are used as beam material. Stress distribution and stress concentration factors around the hole are determined for each case. In order to establish the effect of fiber reinforcing angle on the stress distribution, the examination is repeated at various reinforcing angles between 0° and 90° for graphite-epoxy. Denoting the distance between the longitudinal axis and the center of the hole as b, the value of the critical hole diameter which leads to the maximum theoretical bending moment is determined by using the Finite Element Method. Furthermore, the critical distance b which will create the maximum theoretical bending moment for a constant hole diameter of 10 mm, is calculated for steel and each reinforcing angle of the composite beam.