Yükseköğretimde Uygulamalı Eğitimler Çerçeve Yönetmeliği Programı Kapsamında Kur’an Kurslarında Yapılan Staj Programının Değerlendirilmesi

Bu çalışma, 2021 yaz döneminde Cumhurbaşkanlığı Kariyer Merkezi tarafından yüksek din öğretimi öğrencilerine uygulama imkânı sağlayan staj uygulamasını konu edinmiştir. Çalışmada öğrencilerin ve danışmanlarının staja ilişkin görüşlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada verilerin toplanması ve analizinde nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Bu kapsamda Diyanet İşleri Başkanlığına bağlı cami ve Kur’an kurslarında staj eğitimi alan 15 öğrenci ve bu öğrencilere rehberlik yapan ve farklı illerde bulunan 10 Din görevlisi/ Kur’an kursu öğreticisi çalışma grubunu oluşturmuştur. Çalışma grubu belirlenirken Tipik Durum Örneklemesi yöntemi tercih edilmiştir. Öğrenciler staj sonunda, mesleki anlamda eksiklilerini fark etmiş, kimileri ise mesleğe yönelik olumlu tavır geliştirmiştir. Bununla birlikte staj uygulamasında kimi sıkıntıların olduğu tespit edilmiştir. Bu sıkıntıları, sınırlı sayıda öğrencilere staj hakkı tanınması, başvuru konusunda öğrencilerin geç bilgilendirilmesi, sürenin yetersiz olması, staj dosyasının içeriğinin belirgin olmayışı, uygulama birliğinin olmaması, staj danışmanları ile müftülük ve üniversite koordinatörleri arasında iletişimin yetersiz olması, danışmanların belirlenmesinde kriterlerin belirgin olmaması, danışmanlara kurs/ seminer verilmeyişi, öğrenci değerlendirme dosya içeriklerinin net olmaması, stajyer öğrencilerin tek başlarına ders yürütmek durumunda kalmaları şeklinde sıralamak mümkündür.

Anahtar Kelimeler:

Din Eğitimi, Kur'an Kursu, Uygulama, Staj

PDF

___

Altaş, Nurullah. İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretimi Ankara: Nobel Yayınları, 2001.
Aşıkoğlu, Nevzat Y. “Yüksek öğretimde din eğitim ve öğretimi”. Ed. R. Doğan ve R. Ege. Din Eğitimi içinde, 181-196, Ankara: Grafiker Yayınları, 2015.
Aşlamacı, İbrahim “Din kültürü ve ahlak bilgisi öğretmen adaylarının öğretmenlik uygulaması dersine ilişkin görüşleri (İnönü Üniversitesi Örneği).”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi 9/43 (2016) 1361-1376.
Bilgin, Beyza- Selçuk Mualla, Din Öğretimi, Özel Öğretim Yöntemleri Ankara: Gün Yayıncılık, 4. Basım 1999.
Bulut, Mehmet. “Diyanet İşleri Başkanlığı’nın Yaygın Din Eğitimi Görevi”, 4/35 (1999), 114-128.
https://dosya.diyanet.gov.tr/flip/index.php?YIL=1999&TR=2&DERGI=ilmi_ekim_1999.pdf&SAYFANO=115
Buyrukçu, Ramazan. Din Görevlisinin Mesleğini Temsil Gücü Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 4. Basım, 2011.
Creswell, John W. Nitel Araştırma Yöntemleri. Çev., Ahmet Bacanak Ankara: Siyasal Kitap Evi, 4. Basım, 2018.
Cumhurbaşkanlığı İnsan Kaynakları Ofisi Staj Seferberliği Uygulama Yönergesi https://kariyerkapisi.cbiko.gov.tr/sss/Staj_Seferbirligi_Uygulama_Yonergesi.pdf
Demir, Ömer. “Özel Öğretim Yöntemleri ve Öğretmenlik Uygulamaları Derslerinde Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersinin Öğretim Tasarısı.” EKEV Akademi Dergisi 19/62 (2015) 121-145.
Genç, M. Fatih. “Günümüz Dünyasında Din Hizmetlerinin Sunumunda Alternatif Öneriler.” C.Ü. ilahiyat Fakültesi Dergisi, 17/1 (2013) 135-160. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/992917
https://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_11/08144011_KANUN.pdf
İslami İlimler Fakültesi Ders içerikleri. http://iif.alparslan.edu.tr/index.php/ders-icerikleri
Karasu, Teceli. Din eğitiminde işlevsel akıl, Ankara: Araştırma Yayınları, 2021
Kaya, Mevlüt. “On Dokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Son Sınıf Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Uygulaması ile Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi.” On Dokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 14 (2003) 89-115.
Kaymakcan, Recep. “Yaygın din eğitiminde yöntem”. İslami ilimlerde metodoloji/usûl mes’elesi içinde. 51-72.İstanbul: İsav Yayınları, 2003.
Keyifli Şükrü, “İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Öğretmenlik Uygulaması ile İlgili Görüşleri: DEÜ. İlahiyat Fakültesi örneği." Dokuz Eylül Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 52 (2020) 39-65.
Keyifli, Şükrü. “Dinî İletişim Yeterliği Açısından Hitabet ve Mesleki Uygulamalar Dersi ile İlgili Bir Araştırma.” Talim: Journal Of Educatıon In Muslım Socıetıes And Communıtıes 1/2, (2017) 57‒292.
Kılavuz, Mehmet Akif. “Kur’an Kurslarında Yetişkin Din Eğitimi”. Edit., Tosun, C. Din Eğitimi Bilimine Giriş içinde. İstanbul: Düşünce Kitabevi Yayın Dağıtım, 2005.
Kocaman, Kasım. “Türkiye’de Din Hizmetleri Bağlamında Yüksek Din Öğretiminde Meslekî Uygulama.” Turkish Studies 14/4 (2019) 2525-2545.
Koç, Ahmet. “Kur’an Kurslarında Din Eğitimi” edit., Mustafa Köylü Nurullah Altaş. Din eğitimi içinde. İstanbul: Ensar Yayınları, 2014.
Köylü, Mustafa. “Öğretmen Adaylarına Göre Öğretmenlik Uygulamasının Bir Değerlendirilmesi.” On Dokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 6 (1992) 173-184.
Milli Eğitim Temel Kanunu, Kanun No1739, 1. Madde
Sharan B. Merriam, Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber. Çev., Sabiha işçi-Özge Öztekin, İstanbul: Nobel Yayınları, 2015.
Şimsek, Eyüp “Öğretmenlik Uygulamasının Değerlendirilmesi (Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Örneği), Tabula Rasa 3/7 (2003) 253-266.
T.C. Cumhurbaşkanlığı İnsan Kaynakları Ofisi Kariyer Kapısı Staj Seferberliği, https://kariyerkapisi.cbiko.gov.tr/default.aspx?i=y
Tosun, Cemal Din eğitimi bilimine giriş, Ankara: Pegem Akademi Yayınları, 2010.
Yükseköğretimde Uygulamalı Eğitimler Çerçeve Yönetmeliği, 17 Haziran 2021, 31514). Resmi Gazete, https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2021/06/20210617-2.htm
Yürük, İsmail “İlahiyat Fakültelerinde Din Eğitiminin Temel Problemleri” edit., Bahadır Bumin Özarslan. Uluslararası Türk Dünyası Eğitim Bilimleri ve Sosyal Bilimler Kongresi Bildirileri,641-646.,C.6,2016. http://isamveri.org/pdfdrg/D184118/2016/2016_YURUKI.pdf