Müge AYANOĞLU, Uluç YİŞ, İpek KALAFATÇILAR, Alper KÖKER, Gazi ARSLAN, Semra HIZ

Çocuk yoğun bakım ünitesinde izlenen olguların elektroensefalografi sonuçlarının geriye dönük olarak değerlendirilmesi.

Amaç Çocuk Yoğun Bakım ünitesinde izlenen ve elektroensefalogram (EEG) çekilen olguların, çekim nedenlerinin ve EEG sonuçlarının değerlendirilmesi Gereç ve Yöntem Nisan 2013 - Şubat 2015 tarihleri arasında çocuk yoğun bakım ünitemizde EEG çekilen 51 olgunun demografik özellikleri, yatış ve EEG istem nedenleri, EEG sonuçları ve çekim süreleri retrospektif olarak kaydedildi. Bulgular Elli bir (32’si erkek) olguya toplam 72 EEG çekimi yapıldı. EEG’lerin 14’ünün (%19.4) uzun süreli monitorizasyon, 58’inin (%80.6) standart süreli (20dk) olarak .çekildiği görüldü. EEG çekilen olguların en sık yatış nedenleri kardiyak cerrahi sonrası izlem (%23.5), sepsis (%13.7) ve bilinç değişikliğiydi (%17.6). Standart süre çekim endikasyonları nöbet ve sonrasında bilinç değişikliği (%36.2), akut nörolojik olay ve beraberinde bilinç değişikliği (%34.5), bilinmeyen nedenle birlikte bilinç değişikliği (%8.6), nöbet ya da SSS bulgusu olmaksızın daha önceden nöbet öyküsü olması (%20.7) idi. Uzun süreli monitorizasyon endikasyonlarının %35.7’si nöbet sonrası bilinç değişikliği, %50’si santral sinir sistemini akut etkileyen patoloji ve beraberinde bilinç değişikliği, %14.2’si bilinmeyen nedenle birlikte bilinç değişikliği idi. Uzun süreli monitorizasyonların 2’sinde non-konvulzif status epileptikus (NKSE) ve 3’ünde non-konvulzif nöbet (NKN) saptandı. EEG anormalliği anlamlı olarak erkek cinsiyette daha fazla sıklıkta görülürken (p=0.035), yaş ile EEG sonuçları arasında anlamlı fark saptanmadı (p=0.32). Sonuç EEG, motor fenomenin olmadığı NKN ve NKSE olgularının saptanmasında ve tedaviye yanıtlarını değerlendirmede önemli bir araçtır. EEG çekimi ve özellikle de uzun süreli monitorizasyonlar çocuk yoğun bakım ünitelerinin vazgeçilmez bir parçası olmalıdır.

Anahtar Kelimeler:

Çocuk yoğun bakım, nonkonvulzif status epileptikus, nonkonvulziv nöbet, , elektroensefalografi monitorizasyon

The evaluation of electroencephalogram results in patients hospitalized in the pediatric intensive care unit

PDF

___

1. Phillips SA, Shanahan RJ. Etiology and mortality of status epilepticus in children: a recent update. Arch Neurology. 1989;46:74–6.
2. Claassen J, Mayer SA, Kowalski RG, Emerson RG, Hirsch LJ. Detection of electrographic seizures with continuous EEG monitoring in critically ill patients. Neurology. 2004;62:1743–8.
3. Towne AR, Waterhouse EJ, Boggs JG, Garnett LK, Brown AJ, Smith JR Jr, et al. Prevalence of non-convulsive status epilepticus in comatose patients. Neurology. 2000;54:340–5.
4. Hosain SA, Solomon GE, Kobylarz EJ. Electroencephalographic patterns in unresponsive pediatric patients. Pediatr Neurol. 2005;32:162–5.
5. Abend NS, Topjian A, Ichord R, Herman ST, Helfaer M, Donnelly M, et al. Electroencephalographic monitoring during hypothermia after pediatric cardiac arrest. 2009;72:1931–1940. Neurology. 2009;72:1931–40.
6. Abend NS, Chapman KE, Gallentine WB, Goldstein J, Hyslop AE, Loddenkemper T, et al. Electroencephalographic monitoring in the pediatric intensive care unit. Curr Neurol Neurosci Rep. 2013;13:330.
7. Trinka E, Cock H, Hesdorffer D, Rossetti AO, Scheffer IE, Shinnar S, et al. A definition and classification of status epilepticus – Report of the ILAE Task Force on Classification of Status Epilepticus. Epilepsia. 2015;56(10):1515–1523.
8. Vespa PM, Nuwer MR, Nenov V, Ronne-Engstrom E, Hovda DA, Bergsneider M, et al. Increased incidence and impact of nonconvulsive and convulsive seizures after traumatic brain injury as detected by continuous electroencephalography monitoring. J Neurosurg. 1999;91:750–60.
9. Anık A, Tekgül H, Yılmaz S, Karapınar B, Kitiş Ö, Aktan G, et al. The prognostic role of clinical, electroencephalographic and neuro-radiological parameters in predicting outcome in pediatric non-traumatic coma. Pamukkale Tıp Derg. 2020;13(3):509–18.
10. Abend NS, Arndt DH, Carpenter JL, Chapman KE, Cornett KM, Gallentine WB, et al. Electrographic seizures in pediatric ICU patients: cohort study of risk factors and mortality. Neurology. 2013;81(4):383–91.
11. Abebe T, Girmay M, G/Michael G, Tesfaye M. The epidemiological profile of pediatric patients admitted to the general intensive care unit in an Ethiopian university hospital. Int J Gen Med. 2015;8:63–7.
12. Sanchez SM, Carpenter J, Chapman KE, Dlugos DJ, Gallentine WB, Giza CC, et al. Pediatric ICU EEG Monitoring: Current Resources and Practice in the United States and Canada. J Clin Neurophysiol. 2013;30(2):156–60.
13. Altındağ E, Okudan ZV, Özkan Tavukçu S, Krespı Y, Baykan B. Nöroloji Yoğun Bakım Ünitesinde Bilinç Değişikliği Nedeni ile İzlenen Hastaların Devamlı EEG Monitorizasyonunda Saptanan Elektroensefalografik Paternler. Arch Neuro Psychiatry. 2017;54:168–74.
14. Ross C, Blake A, Whitehouse WP. Status epilepticus on the paediatric intensive care unit—the role of EEG monitoring. Seizure. 1999;1999(8):335–8.
15. Meldrum BS, Vigouroux RA, Brierley JB. Systemic factors and epileptic brain damage: prolonged seizures in paralyzed, artificially ventilated baboons. Arch Neurol. 1973;29:82–7.
16. Fujikawa DG. The temporal evolution of neuronal damage from pilocarpine-induced status epilepticus. Brain Res. 1996;725:11–22.
17. Nevander G, Ingvar M, Auer R, Siesjö BK. Status epilepticus in well-oxygenated rats causes neuronal necrosis. 1985;18:281–90. Ann Neurol. 1985;18:281–90.
18. Rüegg SJ, Dichter MA. Diagnosis and treatment of nonconvulsive status epilepticus in an intensive care unit setting. 2003;5:93–110. Curr Treat Options Neurol. 2003;5:93–110.