Üniversite Hastanelerinde Çalışan Personelin Bölüm Verimliliğine Dayalı Performans Uygulaması Modeli Üzerine Değerlendirmeleri

Çalışmanın amacı, üniversite hastanelerinde bölüm verimliliği ve etkinliğine dayalı oluşturulan performans modelinin doğruluğu, kabul edilebilirliği ve uygulanabilirliği ile ilgili üniversite hastanesi çalışanlarının tutumlarını belirlemektir. Toplam 43 maddeden oluşan çalışmada, personelin bölüm verimliliğine dayalı ek ödeme modeli üzerine değerlendirmelerinin yanı sıra oluşturulan beş farklı boyutta demografik değişkenler açısından anlamlı farklılıklar gösterip göstermediği de araştırılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre yardımcı sağlık personelindeki performans sisteminden doğan memnuniyetsizlik diğer çalışan gruplarına göre daha yüksektir. Bu durum performans sisteminin getirdiği ek iş yüküne orantılı olarak ek ödemeden yararlanamama algısından kaynaklandığı düşünülmektedir. Sonuç olarak bu yönde oluşturulacak bölüme dayalı bir ek ödeme modelinin, kamu kaynaklarının verimli ve etkin kullanımına yardımcı olacağına, kararların zamanında ve daha tutarlı alınabileceğine yönelik çalışan algısı yüksektir.

Evaluations of Staff Working in University Hospitals on the Performance Application Model Based on Department Efficiency

The aim of the study is to determine the attitudes of university hospital staff regarding the accuracy, acceptability and applicability of the performance model created based on department efficiency and productivitiy in university hospitals. In the study consisting of a total of 43 items, it was investigated whether the personnel showed significant differences in terms of demographic variables in five different dimensions as well as their evaluations on the additional payment model based on department efficiency. According to the results, dissatisfaction arising from the performance system in assistant health personnel is higher than in other employee groups. This situation is thought to stem from the perception of not being able to benefit from the additional payment in proportion to the additional workload brought by the performance system. As a result, employee perception is high that a department-based additional payment model to be created in this direction will help the efficient and effective use of public resources, and that decisions can be taken on time and more consistently.

___

  • Akçakanat, T. (2013). Üniversite Hastanelerinde Çalışan Öğretim Üyelerinin Performansa Dayalı Ek Ödeme Sistemine Yönelik Tutumları Üzerine Bir Araştırma, Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta, 250.
  • Başaran, İ. M. (2011). Sağlık Hizmetlerinde Faaliyet Tabanlı Performans Yönetimi: Ankara İli Eğitim ve Araştırma Hastanelerinde Uzman Hekim Algıları, Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
  • Beşirli, H., Koçancı, M., Bakır, M. A., Özdemir, Z. & Gülle, M. (2016). Sosyal Konut Uygulamaları ve Yoksulluğun Yönetimi Üzerine Amprik Bir Çalışma. Siyasal Kitabevi.
  • Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör Analizi: Temel Kavramlar ve Ölçek Geliştirmede Kullanımı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 8(4), 470-483.
  • Ceylan, Z. (2009). Performansa Dayalı Ücretlendirme Modelleri ve Türkiye Açısından Bir Değerlendirme. Sayıştay Dergisi, 74, 45-72.
  • Cevahir, E. (2020). SPSS ile Nicel Veri Analizi Rehberi. Kibele.
  • Çakır, A. Faktör Analizi. URL: https://www.ders.es/faktor2.pdf. Son Erişim Tarihi: 24.12.2019.
  • Demir, E., Saatçioğlu, Ö. & İmrol, F. (2016). Uluslararası Dergilerde Yayımlanan Eğitim Araştırmalarının Normallik Varsayımları Açısından İncelenmesi. Current Research in Education, 2(3), 130–148.
  • Erkan, A. (2011). Performansa Dayalı Ödeme: Sağlık Bakanlığı Uygulaması. Maliye Dergisi, 160, 423-438.
  • Fettah, K. (2009). Birinci Basamak Sağlık Kuruluşlarında Çalışan Personelin Performansa Dayalı Döner Sermaye Ek Ödeme Uygulamasına İlişkin Değerlendirmeleri, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 221.
  • Gazi, A. (2006). Sağlık Bakanlığı Hastanelerinde Performansa Dayalı Ek Ücret Ödeme Sisteminin Hastalar ve Sağlık Personeline Olan Etkisinin Analizi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, 174.
  • Karakoç, F. Y. & Dönmez, L. (2014). Ölçek Geliştirme Çalışmalarında Temel İlkeler. Tıp Eğitimi Dünyası, 13(40), 39–49.
  • Kart, E. (2013). “Sağlıkta Dönüşüm” Sürecinde Performansa Dayalı Ücretlendirmenin Hekimler Üzerindeki Etkileri. Çalışma ve Toplum, 38(3), 103-140.
  • Kaya, M. F. (2013). Sürdürülebilir Kalkınmaya Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirme Çalışması. Marmara Coğrafya Dergisi, 28, 175–193.
  • Kesici, B. (2005). Performansa Göre Ücretlendirme Sistemi Kahramanmaraş Devlet Hastanesi ile Kadın-Doğum ve Çocuk Hastanesinde Bir Araştırma, Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kahramanmaraş, 126.
  • Kızılkan, A. Ç., Gültekin, Ö. & Yıldıran, N. (2012). Sağlıkta Dönüşümde Performans Uygulamaları. Turkish Army Forces Preventive Medicine Bulletin, 11(6), 757–766.
  • Oğur, R. & Tekbaş, Ö. F. (2003). Anket Nasıl Hazırlanır. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi, 12(9), 336–340.
  • Özoğlu, S. Ç. (2019). Davranış Bilimlerinde Anket (Bilgi Toplama Aracının) Geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 25(2), 321–337.
  • Özsoy, O. (2003). Tahmin : Güven Aralıkları.
  • Öztürk, Z. & Dündar, H. (2003). Örgütsel Motivasyon ve Kamu Çalışanlarını Motive Eden Faktörler. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 4(2), 57-67.
  • Sülkü, S. N. (2011). Performansa Dayalı Ek Ödeme Sisteminin Kamu Hastane lerinin Verimliliği Üzerine Etkileri. Maliye Dergisi, (160), 242-268.
  • Taşer, M. & Çakır, H. (2019). Üniversite Hastanelerinde Bölüm Verimliliğinin Performansa Dayalı Ek Ödemeye Etkisi: Bir Model Önerisi. Research Journal of Business and Management, 6(4), 243–270.
  • T.C. Kalkınma Bakanlığı. (2012). Paydaş Anketleri Rehberi.
  • Tengilimoglu, D., Pay, U. & Kisa, A. (2008). The Inefficiency of Performance Based Physician Payment Scheme in Turkey. In World Neighbors Sharing Strategies to Transform Healthcare: Proceedings of the Fifth International Conference on Health Care Systems, 13–15.
  • Üstüner, Y. & İdrisoğlu Kalav, F. (2014). Kamu Çalışma Etiği ve Neo-Taylorist Uygulamalar: Türk Kamu Sağlık Hizmetinde Performansa Dayalı Ücretlendirme Örneği. Orta Doğu Teknik Üniversitesi Gelişme Dergisi, 41(2), 177.
  • Yaşlıoğlu, M. M. (2017). Sosyal Bilimlerde Faktör Analizi ve Geçerlilik: Keşfedici ve Doğrulayıcı Faktör Analizlerinin Kullanılması. 46(