yavaş uç verdiği görülüyor : İktisadi-mali tarihle ilgili önceki bulgularının sente- zi niteliğindeki (örneğin Türkçe’ye de çevrilen Çiftlik-debate) önemli makalelerin yanında, olaysıcı tarih (histoire événementielle) eksenindeki çalışmalar öne çıkma- ğa başlıyor. 1981’de yayınlanan Yirmi Sekiz Mehmed Çelebi’nin Fransa Seyahatnâmesi’nin geniş eklerle ve uzun bir önsözle Fransız okurlarına tanıttığı ilk kitabı, XVIII. yy.’ın ilkyarısında Fransa-Osmanlı-Kırım ilişkileri üzerine olan bitirme ve yüksek lisans tezlerinden yola çıkarak hazırladığı ilk makalelerinin bir uzantısı olarak algılanabileceği gibi, I. Süleyman devri Osmanlı dış ilişkilerinin ayrı ayrı alanlarına değin (sınır ve vassal devletlerle ilişkileri, sefer düzenekleri, hatta doğrudan doğruya diplomatik yazışmalar) yapacağı çalışmaların habercisi olarak da görülebilir. 1990’daki Louvre müzesindeki Kanuni Sultan Süleyman sergisine katkısı ve yine aynı yıl konuyla ilgili düzenlediği sempozyum aslında on yıllık yoğun çalışmaların meyvesidir : Fransa, İtalya ve Polonya Kütüphanelerin- den ve diğer ülkelerin arşivlerinden üzerine hiç eğilinmemiş belgeleri kullanan (Topkapı sarayındaki erken veya ön mühimme örnekleri) ve özellikle Kanuni Sultan Süleyman’ın Lehistan krallarıyla hem türlü sınır ilişkileri, hem de devlet- lerarası sorunlarla ilgili yazışmalardan yararlanan Veinstein, « Klasik Dönem » Osmanlı dışilişkileri yazımını yeni mecralara çekti. Mihnea Berindei ile birlikte