sırasında tanımış... Çıkacak olan kitabında Ulubatlı Hasan Destanı'ndan örnekler almak istemişti. (destanın fotokopisini adresine posta ile gönderdim. ). Konuştuk oradan, buradan. Merhum Ali Nihat Hoca'dan bahsetti. Ve Hoca'nın sınıf arkadaşı Ziya Bey'den... Ziya Bey, Ali Nihat Hoca'yı, ömrünün son demlerinde iken Cerrahpaşa'da ziyarete gitmiş, Ziver Bey de orada. Ziver Teze- ren o günü şöyle anlatıyor: kalabalık bir ziyaretçisi var Nihat Bey'in. Aynı odada yatan başka bir hasta daha var, böbrek ameliyatı geçirmiş bir genç... Ziya Bey söyleniyor: Koskoca Cerrahpaşa Hastanesi'nde bir oda yok muydu, İstanbul Üniversitesi'ne bunca emeği geçen Nihat için, der: Nihat Hoca, o nazik kibar üslubu ile ellerini kaldırıp: Mukadderat Ziyacığım, Mukadderat Ne yapalım Allah yüzümüze bakmıyor, çünkü ben yıllar önce bir hata yaptım, bir günah işledim. Şimdi yaptığım bu hatanın hesabını veriyorum ve işlediğim o ”günahın bedelini ödüyorum. Allah yüzümüze bakmıyor, buna da şükürler ol- sun, diyor. Aradan 5-10 dakika' geçi yor, oda kapısından bir hasta nakil arabası giriyor. Görevli şahıs: Az önce Ayhan Songar Hoca telefon etti. Nihat Bey'i onun adına Üroloj ide özel bir odaya götürmek için geldim, der. Nihat Hoca el