Yeni milenyum ve yirmi birinci yüzyıl eski değer sistemlerini yıkıp kültürel bir değişim başlatarak eski yaşam standartlarını değişimine yol açıyor ve geleceğin yeni ulusal ölçütlerinin belirlenmesine zemin hazırlıyor. Ayrıca, halkların dramatik tarihi ve bir bütün olarak insanın konumu ve misyonu ile ilgili yeni bir kavrayış ortaya çıkıyor. Şiir kendi başına dünya, yaşamın anlamı ve insanlık üzerine bir yansıma biçimi olarak algılanıyor. Renat Haris’in “Altın Kazan” adlı librettosu, “her kişinin sembolik anlamda kendini şiirsel bir kelimede bulduğu” düşüncesinden hareketle Tatar halkının dünya görüşünü kendine has bir biçimde ele alıp yansıtıyor. Şair, halkın ve milletin umum insanlık ve evrensellik anlayışını estetik-duyusal tarzda yüceltiyor.

New millennium and the twenty-first century broke old systems of values, there comes the cultural brake, the change of previous lining standards and new national benchmarks of the future are being looked for. At the same time, there is a gradual comprehension of the dramatic history of the people and the place and Person mission, on the whole. Poetry is generally understood as a form of reflection on the world, the meaning of life and humanity. Libretto “Altyn Kazan” (the Golden Kazan) by Renat Kharis examines the picture of the Tatar people world in specific ways of reflection, which lead to the fact that “the whole person symbolically finds himself in the poetic word”.