Lazarus fenomeni, kardiyopulmoner resüsitasyon uygulamasının sonlandırılmasından ve resmi olarak hastanın öldüğünün kabul edilmesinden sonra, kendiliğinden spontan solunum ve dolaşımın geri dönmesi olarak tanımlanmaktadır. Lazarus fenomeni ile ilgili literatür, olgu sunumlarından ibaret olup, konuyla ilgili insidans çalışması olmadığı görülmektedir. Etiyolojisi tam olarak bilinmemekle birlikte çeşitli teoriler ileri sürülmektedir. İlaçların gecikmiş etkisi, hipervetilasyon, hipotermi, hipovolemi, hiperkalemi, alkaloz gibi durumlar lazarus fenomeni ile ilişkilendirilmiştir. Bu derlemede, lazarus fenomeni ile ilgili teorilerin sunulması, literatürdeki konu ile ilgili olguların incelenmesi ile lazarus fenomenin adli tıbbi yönünün değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Lazarus phenomenon is defined as the unassisted return of spontaneous circulation after termination of cardiopulmonary resuscitation and official admission of patient death. The literature on the Lazarus phenomenon consists of case reports and it seems that there is no incidence study on the subject. Although its etiology is not clearly known, various theories have been put forward. Some of the theories associated with the lazarus phenomenon are delayed effect of drugs, hypervethylation, hypothermia, hypovolemia, hyperkalemia, alkalosis. In this review, it is aimed to present the theories about the lazarus phenomenon, to evaluate the forensic medical aspect of the lazarus phenomenon by examining the relevant cases in the literatüre