Hastalarımızın Kontrole Gelme Sıklıkları İle Sigara Bırakma Davranışları İlişkisi: Polikliniğimizin İlk Bir Yıllık Sonuçları

Bu çalışmada sigara bırakma polikliniğimize başvuran hastaların sigara bırakmalarına etkili olması muhtemel poliklinik kontrolüne gelme davranışları ile ilişkili faktörlerin araştırılması amaçlanmıştır. Bu çalışma Ocak 2017- Temmuz 2017 arasında sigara bırakma polikliniğine başvuran hastalar alınarak yapıldı. Sigara bırakma amaçlı belirlenen günden sonra en az 12 ay süre ile sigara içmeyenler sigarayı bırakmış kabul edilerek hastalarımızın dosyaları geriye dönük olarak değerlendirildi. Çalışmamız telefon ile ulaşılamayan ve telefon görüşmesi sırasında çalışmayı kabul etmeyenler haricindeki 223 katılımcı ile tamamlandı. Çalışmamıza katılan 223 kişinin %61,9'u (n:138) erkek, %38,1' (n:85) kadındı. Bir yıl sonraki sigara bırakma oranları %13,5 (n:30) idi. Sağlık çalışanı tarafından sigara bırakma polikliniğine yönlendirilenlerde kontrole gelme sayısı daha yüksekti (p:0,02). Verilen farmakolojik tedaviyi yeterli kullananlarda kontrole gelme sayısı, yeterli kullanmayanlara göre (p:0,02), farmakolojik tedavi verilenlerden devlet desteği ile ilaç tedavisi alanlarda (%78;n:78) 2 ve üzeri poliklinik kontrolüne gelme oranı diğerlerine göre anlamlı derecede yüksekti (p:0,01). Herhangi bir nedenle de olsa daha sık karşılaştığımız hastalarımıza tütün ve tütün ürünleri kullanma durumları sorularak kullananlarda bırakma, başlamamış olanlarda da çevresindekilere nasıl destek olabilecekleri yönünde yapılacak görüşmelerin ve sigara bırakma poliklinikleri çalışma düzenleri hakkında bilgilendirme ile yönlendirme yapılmasının, mevcut durumun iyileştirebilmesi yönünden motivasyon sağlayacağını düşünmekteyiz.

Anahtar Kelimeler:

sigara bırakma, poliklinik, , tedavi

The Relationship Between Frequency Ofpatients’ Visits to Checkup Sessionsand Smoking Cessation Behavior:First Annual Results of Our Polyclınics

In this study, it was aimed to investigate that whether the factors related to adherence of patients, who applied our polyclinics for smoking cessation, to checkup sessions lead to smoking cessation. This study was conducted with patients who applied to the smoking cessation polyclinics between January 2017 and July 2017. The patients who were non-smokers for at least 12 months after the designated smoking cessation day were considered to accomplish quit smoking and the files of these patients were evaluated retrospectively. Our study was completed with 223 participants except those who could not be reached by telephone and did not accept to participate in this study during the phone call. Out of 223 participants in this study, 61.9% (n:138) were male, 38.1% (n:85) were female. Smoking cessation rates after one year were 13.5% (n: 30). The number of visits to the smoking cessation polyclinic, who had referred to the polyclinics by the health worker, was higher (p: 0.02). The number of patients’ visits to checkup sessions was significantly higher among patients who received the pharmacological treatment and used their medications adequately compared to the patients who also received pharmalogical treatment, yet didn’t use their medications adequately (p: 0.02). The rate of following checkups more than twice was significantly higher among the patients who received pharmacological treatment with subvention (78%; n:78) compared to others (p:0,01). We claim that asking about their consumption of tobacco and tobacco products to the patients who we can see more frequently, and then trying to help smoker ones to quit smoking or informing non-smokers about how to support their smoker surroundings can be a motivation in terms of smoking cessation. We believe that informing and better directing smoking cessation policlinics and making new arrangements in the present working mechanisms of them will also help to improve the current situation.

Keywords:

smoking cessation, policlinic,

PDF

___

1. Altın R, Kart L, Ünalacak M, Dutkun Y, Örnek T. Tıp Fakültesi Hastanesinde Çalışanlarda Sigara İçme Prevelansı ve Sigaraya Karşı Tutumlarının Değerlendirilmesi, The Medical Journal Of Kocatepe, 2004;5: 63- 7.
2. Koç EM, Ayhan Başer D, Döner P, Yılmaz TE, Yılmaz T, Demir Alsancak A, Şencan İ, Kasım İ, Kahveci R, Özkara A.Hastane Çalışanlarının Sigara İçme Düzeylerinin Belirlenmesi ve Dumansız Hava Sahası Uygulamasının Değerlendirilmesi. Journal of Clinical and Experimental Investigations, 2015; 6 (1): 33-3.
3. Kumar D, Parashar A, Thakur A. Tobacco use and its correlates among youth in a Northern Urban City of India. International Journal of Science and Research (IJSR) 2016; 5(2):1577-82.
4. World Health Organization. WHO Report on the Global Tobacco Epidemic, 2011. Cenevre: Dünya Sağlık Örgütü, 2011. (Erişim Tarihi:10.02.2018).
5. Yalçınkaya M, Gök Özer F, Yavuz Karamanoğlu A. Sağlık çalışanlarında sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının değerlendirilmesi. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni, 2007;6(6): 409-20.
6. Goldstein MG, Niaura R, Willey-Lessne C, et al. Physicians counselin gsmokers: A population-based survey of patients perceptions of healthcare provider-delivered smoking cessation interventions. Arch Intern Med 1997;157: 1313-19.
7. US Public Health Service Report. A clinical practice guideline for treating tobacco use and dependence. JAMA 2000 28;283(24):3244-54.
8. Simon AJ, Carmody TP, Hudes HS, et al. Intensive smoking cessation counseling versus minimal counseling among hospitalized smokers treated with transdermal nicotine replacement: A randomized trial. Am J Med 2003;114:555-62.
9. Uzaslan EK, Özyardımcı N, Karadağ M, et al. The physician’s intervention in smoking cessation: Results of the five years of smoking cessation clinic. Ann Med Sci 2000;9:63-9.10. Smith SS, Jorenby DE, Fiore FC, et al. Strike while the iron hot is: Can stepped-care treatments resurrect relapsing smokers. J Consulting Clinical Psychology 2001;69:429-39.
10. Smith SS, Jorenby DE, Fiore FC, et al. Strike while the iron hot is: Can stepped-care treatments resurrect relapsing smokers. J Consulting Clinical Psychology 2001;69(4):429-39.
11. Argüder E, Karalezli A, Hezer H ve ark. Sigara Bırakma Başarısını Etkileyen Faktörler. Turk Toraks Derg 2013; 14: 81-7.
12. Şahbaz S, Kılınç O, Günay T, Ceylan E. Sigara içme ve demografik özelliklerin sigara bırakma tedavilerinin sonuçlarına etkileri. Toraks Dergisi 2007; 8(2):110-4.
13. Uysal MA, Kadakal F, Karsidag C, Bayram NG, Uysal O, Yilmaz V. Fagerstrom test for nicotine dependence: reliability in a Turkish sample and factor analysis. Tuberk Toraks. 2004;52(2):115–21.
14. Karlıkaya C, Öztuna F, Solak ZA, Özkan M, Örsel O. Tütün kontrolü. Toraks Dergisi 2006; 7(1): 51-64.
15. Solak ZA, Telli CG, Erdinc E. Sigara bırakma tedavisinin sonucları. Tur Toraks Derg 2003; 4(1): 73-7.
16. Sağlam L. Investigation of the results of a smoking cessation clinic and the factors associated with success. Turk J Med Sci 2012; 42(3): 515-22.
17. Dale LC, Glover ED, Sachs DPL, Schoeder DR. Bupropion for smoking cessation: Predictors of successful outcome. Chest 2001;119(5):1357-64.
18. Monso E, Campbell J, Tonnesen P, Gustavsson G. Sociodemographic predictors of success in smoking intervention. Tobacco Control 2001;10:165-9.
19. Gorecka D, Bednarek M, Nowinski A, Puscinska E. Diagnosis of airway limitation combined with smoking cessation advice increases stop smoking rate. Chest 2003;123:1916-23.
20. Gourley SG, Forbes A, Marriner T, et al. Prospective study of factors predicting outcome of transdermal nicotine treatment in smoking cessation. Br Med J 1994; 309(6958): 842-6.
21. Demir T, Tutluoğlu B, Koç N, Bilgin L. Sigara bırakma polikliniğimizin bir yıllık izlem sonuçları. Tüberküloz ve Toraks Dergisi 2004; 52(1): 63-8.
22. Janson C, Kunzli N, deMarco R, et al. Changes in active and passive smoking in European Community Respiratory Health Survey. Eur Respir J 2006; 27(3): 517-24.
23. West R, McNeill A, Raw M. Smoking cessation guidelines for health professionals: An update. Thorax 2000; 55(12):987-99.
24. Rigotti NA. Treatment of tobacco use and dependence. N Engl J Med 2002; 346(7): 506-12.
25. Nardini S. The smoking cessation clinic. Monaldi Arch Chest Dis 2000; 55(6): 495-501.
26. Tønnesen P, Carrozzi L, Fagerström OK, et all. Smoking cessation in patients with respiratory diseases: a high priority, integral component of therapy. European Respiratory Journal 2007 29(2): 390-417.
27. Türkcan A, Çakmak D. Nikotin bağımlılarında nikotin yerine koyma tedavisinin sigara bırakma programını sürdürme üzerine etkisi. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni 2004;14(4):198-203.
28. Lee J-Y, Kim MJ, Jun H-J, Kang M, Park AR, Oh DE, et al. Adherence to varenicline and abstinence rates for quitting smoking in a private health promotion center-based smoking cessation clinic. Tuberc Respir Dis (Seoul). 2012;72(5):426–32.
29. Pan W. Proactive telephone counseling as an adjunct to minimal intervention for smoking cessation: a meta-analysis. Health Educ Res. 2006; 21(3):416–27.
30. Peterson Jr AV, Kealey KA, Mann SL, Marek PM, Ludman EJ, Liu J, Bricker JB.Group-randomized trial of a proactive, personalized telephone counseling 112 intervention for adolescent smoking cessation. J Natl Cancer Inst. 2009; 101(20):1378–92.
31. Benli AR, Erturhan S, Oruc MA, Kalpakci P, Sunay D, Demirel Y. .A comparison of the efficacy of varenicline and bupropion and an evaluation of the effect of the medications in the context of the smoking cessation programme. Tobacco Induced Diseases 2017; 15:10:2-8.