Eskişehir’de Kadınlarda Trichomonas Vaginalis Görülme Sıklığının Farklı Yöntemlerle Araştırılması ve Çeşitli Sosyal Değişkenlerle Olan İlişkisinin Değerlendirilmesi

Trichomonas vaginalis (T. vaginalis) ürogenital sisteminde yasayan, viral olmayan cinsel yolla bulaşan hastalıklar arasında en sık görülen paraziter enfeksiyondur. Hastalığın görülme sıklığı toplumların sosyo-ekonomik durumuna ya da farklı sosyal gruplara göre değişebilmektedir. Parazitin tanısında; boyalı ve boyasız direkt mikroskobik inceleme, kültür, serolojik ve moleküler yöntemler kullanılmaktadır. Bu araştırma; Eskişehir Kanser Araştırma Erken Teşhis ve Tarama Merkezi(KETEM) ile Eskişehir Devlet Hastanesi Kadın Doğum Polikliniğine vajinal yakınmalar ile başvuran kadınlarda yapılmıştır. Her iki merkeze kontrol amacıyla gelen, toplam 406 kadın hastadan alınan vajinal sürüntü örneğinde; boyalı ve boyasız direkt mikroskobik inceleme, kültür ve Real Time PCR yöntemleriyle T. vaginalis varlığı araştırılmıştır. İncelenen 406 hastadan alınan sürüntü örneğinin 35 (%8.6)’inde yöntemlerden en az birisi ile T. vaginalis varlığı saptanmıştır. T. vaginalis saptanan 35 olgunun dağılımı sırasıyla; 28’i (% 6.9) direk mikroskobi ile 27’si (%6.7) Giemsa boyama ile 31’i (%7.6) kültür yöntemi ile 35’i (%8.6) Real Time-PCR ile pozitif olarak tanımlanmıştır. Ayrıca toplanan tüm örneklerde vajinal akıntıya yol açabilme olasılığı olan diğer mikroorganizmalar için, direk mikroskobik inceleme, gram boyama ve rutin kültür ekimleri yapılmıştır. İncelenen örneklerin 85’inde (%20) Candida spp. 9’unda (%2.2) T. vaginalis ile Candida spp. birlikteliği, 25’inde (%6.2) Gardnella vaginalis, 11’inde (%2.7) G. vaginalis ile Candida spp. birlikteliği saptanmıştır. Örneklerin toplanması esnasında; T. vaginalis’in yaygınlığının bazı sosyal parametrelerle ilişkisini araştırmak amacı ile hastalara bilgi formu uygulanmıştır. T. vaginalis görülme sıklığı ile sosyal değişkenler arasında istatiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Tanıda kullanılan yöntemlerin duyarlılık ve özgüllükleri belirlenen performansları ile karşılaştırıldığında, direkt veya boyalı mikroskobik inceleme ve kültür yöntemlerinin yanı sıra PCR yöntemlerinin de trichomoniasis tanısında uygulanmasının duyarlılığı arttırarak etkenin doğru tanımlanmasında faydalı olacağı düşünülmüştür.

Investigation of Trichomonas Vaginalis Frequency by Different Methods in Women in Eskisehir province and Evaluation of its Relation with Various Social Variables

Trichomonas vaginalis (T. vaginalis) is the most common parasitic infection among nonviral, sexually transmitted diseases in the urogenital system. The incidence of the disease can vary according to the socio-economic status of the societies or different social groups. In the diagnosis of the parasite, stained and unstained direct microscopic examination, culture, serological and molecular methods are used. This research was performed on women who had vaginal complaints and who applied to Eskisehir Cancer Research Early Diagnosis and Screening Center (KETEM) and Eskişehir State Hospital Obstetrics and Gynecology Clinics. T. vaginalis was investigated by stained and unstained direct microscopic examination, culture and Real Time PCR methods, in a total of 406 female vaginal swabs taken from women applied to these two hospitals for control examination. T. vaginalis was detected by at least one of the methods in 35 (8.6%) of 406 swab samples. The distribution of 35 cases of T. vaginalis was; Twenty-eight (6.9%) were identified by direct microscopy and 27 (6.7%) by Giemsa staining and 31 (7.6%) by culture method and 35 (8.6%) by Real Time PCR. In addition, direct microscobic examination, gram staining and routine culture methods were performed in all samples for other microorganisms that are likely to cause vaginal discharge. In 85 (20%) of all samples Candida spp., in 9 (2.2%) T. vaginalis and Candida spp. coexistence, in 25 (6.2%) Gardnerella vaginalis, in 11 (2.7%) G. vaginalis and Candida spp. coexistence were detected. During the collection of samples, an information form was applied to patients, in order to investigate the relationship of the prevalence of T. vaginalis and some social parameters. There was no statistically significant relationship between the prevalence of T. vaginalis and social variables. When the sensitivity and specificity of the diagnostic methods are compared with their determined performance, it was suggested that the use of PCR method in addition to direct and stained microscopic examination and culture method in trichomoniasis would increase the sensitivity and would be helpful in accurate diagnosis of the agent.

PDF

___

Rein MF. Trichomonas vaginalis. Mandell GL, Bennett JE, Dolin R eds. Principles and practice of infectious diseases. Volume 2, 5th. edition. Churchill Livigstone; 2000. 2894-2898.
2. Graves A, Gardner WA. Pathogenicity of Trichomonas vaginalis. Clinical Obstetrics and Gynecology. 1993; 36:145-52 .
3. Dogan N. Tıbbi Parazitoloji, TC. Anadolu Üniversitesi Yayını No:2090 Açık öğretim fakültesi Yayını, No:1121; 5: 120-123.
4. http://www.dpd.cdc.gov/dpdx/html/Trichomoniasis.htm
5. Garrett NJ, Osman F, Maharaj B, Naicker N, Gibbs A, Norman E,et al. Beyond syndromic management: Opportunities for diagnosis-based treatment of sexually transmitted infections in low- and middle-income countries. PLoS One. 2018 Apr 24;13(4):e0196209. doi: 10.1371.
6. Meites E, Gaydos CA, Hobbs MM, Kissinger P, Nyirjesy P, Schwebke JR, et al. A Review of Evidence-Based Care of Symptomatic Trichomoniasis and Asymptomatic Trichomonas vaginalis Infections. Clin Infect Dis. 2015;15: 837-48.
7. Garcia A, Alderete J. Characterization of the Trichomonas vaginalis surface-associated AP65 and binding domain interacting with trichomonads and host cells, BMC Microbiol, 2007; 25;7:116.
8. Addis MF, Rappelli P, Fiori PL. Host and Tissue Specifity of Trichomonas vaginalis is not mediated by Its Known Adhesion Proteins, İnfection and Immunity, 2000; 68: (7) 4358-4360.
9. Doğan N, Akgün Y. Vajinitlerde T.vaginalis görülme sıklığı, T. Parazitol. Derg, 1998; 9(1): 21-24.
10. Madico G, Quinn TC, Rompalo A, McKee KT, Gaydos CA. Diagnosis of Trichomonas vaginalis infection by PCR using vaginal swab samples. J Clin Microbiol. 1998;(36): 3205-3210.
11. Churakov AA, Kulihenko AN, Suvrov AP, Glybochko PV, Kutyrev VV. Comperative assesment of the diagnostic value of the laboratory diagnostic methods for trichomoniasis. Med Parasitol 2005; 3: 22-5.
12. Radonjic IV, Dzamic A M, Mitrovic SM, Arsenijevic VS, Popadic ZFK. Diagnosis of Trichomonas vaginalis infection: The sensivities and specificities of microcopy, culture and PCR assay, Europen Journal of Obstetricss & Gynecology and Reproductive Biology. 2006; 126:116-120.
13. Pillay A, Radebe F, Fehler G, Htun Y, Ballard RC. Comparison of a TaqMan-based real-time polymerase chain reaction with conventional tests for the detection of Trichomonas vaginalis, Sex Transm Infect. 2007; 83: 126-129.
14. Hardick A, Hardick J, Wood BJ, Gaydos C. Comparison between the Gen-Probe transcription-mediated amplification Trichomonas vaginalis research assay and real-time PCR for Trichomonas vaginalis detection using a Roche LightCycler instrument with female self obtained vaginal swab samples and male urine samples. J Clin Microbiol. 2006; 44:4197-4199.
15. Ertabaklar H, Caner A, Döşkaya M, Demirtaş L O, Töz SÖ, Ertuğ S, Gürüz Y. Trichomoniasis Tanısında Polimeraz Zincir Reaksiyonu ile Mikroskobi ve Kültür Yöntemlerinin Karşılaştırılması. Türkiye Parazitol Derg. 2011;35:1-5.
16. Lawing LF, Hedges SR, Schwebke JR. Detection of Trichomonosis in vaginal and urine specimens from women by culture and PCR. J Clin Microbiol. 2000; 38:3585-3588.
17. Schee Van Der C, Belkum Van A, Zwijgers L, Brugge Van Der E, O’Neill LE, Luijendijk A, et al. Improved diagnosis of Trichomonas vaginalis infection by PCR using vaginal swabs and urine specimens compared to diagnosis by wet mount microscopy, culture, and fluorescent staining. J Clin Microbiol. 1999; 37:4127-4130.
18. Abdul H, OladeleW, Oladipupo AA, Olalekan AW, Abiodun AA. Survey of trichomoniasis in Osogbo, Southwestern Nigeria, International Journal of Biological & Medical Research. 2011; 2: 607-610.
19. Andrea SB, Chapin KC. Comparison of Aptima Trichomonas vaginalis Transcription-Mediated Amplification Assay and BD Affirm VPIII for Detection of T. vaginalis in Symptomatic Women: Performance Parameters and Epidemiological Implications, Journal Clin Microbiol. 2011; 49(3):866–869.
20. Akarsu GA, Çelik T, Güngör Ç, Altıntaş K. Ankara’da çalışan genelev kadınlarında Trichomonas vaginalis sıklığı, Türkiye Parazitol Derg. 2003; 27: 252-254.
21. Perazzi BE, Menghi CI, Coppolillo EF, Gatta C, Eliseth MC, DE Torres RA, et al. Prevalence and comparison of diagnostic methods for Trichomonas vaginalis infection in pregnant women in Argentina. Korean J Parasitol 2010; 48: 61-5.
22. Keşli R, Pektaş B, Özdemir M, Günenc O, Coşkun M, Baykan M, Baysal B. 18-45 Yaş Grubu Kadınlarda, Trichomonas vaginalis ve Diğer Mikroorganizmaların Vajinal Akıntı Örneklerinden Mikroskobik Olarak İncelenmesi. Türkiye Parazitol Derg 2012; 36: 182-4
23. Banneheke HA, Fernandopulle R, Gunasekara UM, Gunawardene E, Fernando, S N, Wickramasinghe R. Clinical profile and sociodemographic aspects of Trichomoniasis among females in the Western province of Sri Lanka, Sri Lankan Journal of Infectious Diseases. 2013;3: 26-31.
24. Ginindza TG, Stefan CD, Tsoka-Gwegweni JM, Dlamini X, Jolly PE, Weiderpass et al. Prevalence and risk factors associated with sexually transmitted infections (STIs) among women of reproductive age in Swaziland. Infect Agent Cancer. 2017; 25:12-29.
25. Akdemir C, Keskin N, Çoksüer H. Vajinal akıntılı olgularda “Trichomonas vaginalis” görülme sıklığının klasik mikroskobi ve kültür hibridizasyon yöntemiyle araştırılması, Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi. 2010; 67: 161–166.
26. Akısu Ç, Aksoy Ü, Özkoç S, Orhan V. Trichomonas vaginalis'in Tanısında Direkt Mikroskobik Bakı, Besiyeri ve Hücre Kültürünün Karşılaştırılması, Türkiye Parazitol Derg. 2002;26(4): 377-380.
27. Daldal N, Karaman Ü, Atambay M. Malatya’da konsomatris olarak çalışan kadınlarda Trichomonas vaginalis insidansı, İnönü Üniv Tıp Fak Derg. 2002; 9: 21-24.
28. Değerli S, Şalk S, Malatyalı E. Sivas’ta Vajinit Ön Tanılı Hastalarda Trichomonas vaginalis Sıklığı, Türkiye Parazitoloji Dergisi. 2011; 35:145-147 .
29. Karaman Ü, Atambay M, Yazar S, Daldal M. Kadınlarda Trichomonas vaginalis’in çeşitli sosyal değişkenler açısından yaygınlığının incelenmesi, T. Parazitol. Derg. 2006; 30: (1): 11-15.
30. Östan İ, Sözen U, Limoncu ME, Kilimcioğlu A, Özbilgin A. Manisa’da vajinal akıntılı kadınlarda T.vaginalis sıklığı, Türkiye Parazitol Derg. 2005; 29 (1): 7-9.
31. Tamer GS, Dündar D, Çalışkan Ş, Doğer E. Trichomonas vaginalis Saptanmasında Direkt Mikroskopi ile İn-vitro Kültürün Karşılaştırılması, Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi. 2008; 65: 75-80.
32. SpinilloA, Bernuzzi AM, Cevini C, Gulminetti R, Luzi S, Santolo AD. The relationship of bacterial vaginosis, candida and trichomonas infection to symptomatic vaginitis in postmenopausal women attending a vaginitis clinic, Maturitas. 1997; 27(3): 253-260.
33. Schwebke JR, Hobbs M, Taylor SN, Sena AC, Catania MG, Weinbaum BS,et al. Molecular Testing for Trichomonas vaginalis in Women: Results from a Prospective U.S. Clinical Trial, Journal of Clinical Microbiology.2012; 49(12): 4106–4111.
34. Schwebke JR, Gaydos CA, Nyirjesy P, Paradis S, Kodsi S, Cooper CK. Diagnostic Performance of a Molecular Test Versus Clinician Assessment of Vaginitis. J Clin Microbiol. 2018 .11, doi: 10.1128/JCM.00252-18. [Epub ahead of print].
35. Gaydos CA, Beqaj S, Schwebke JR, Lebed J, Smith B, Davis TE, Fife KH, Nyirjesy P, Spurrell T, Furgerson D, Coleman J, Paradis S, Cooper CK. Clinical Validation of a Test for the Diagnosis of Vaginitis. Obstet Gynecol. 2017;130(1):181-189.
36. Bouchemal K, Bories C, Loiseau PM. Strategies for Prevention and Treatment of Trichomonas vaginalis Infections. Clin Microbiol Rev. 2017;30(3):811-825.
37. Riley DE, Roberts MC, TakayamaT, Krieger JN. Development of a polymerase chain reaction based on diagnosis of Trichomonas vaginalis, J Clin Microbiol, 1992;30:465-472 .