Şefaat, âhirette günahkâr mü’minlerin affedilmesi, günahı olmayanların daha yüksek derecelere erişmeleri için peygamberlerin, dua etmeleri ve günahlarının bağışlanmasını istemeleri demektir. Öldükten sonra günahâr olan insanların şefaate nail olacakları tartışmalıdır. Çalışmamızda Mu’tezile mezhebinin şefaata bakış tarzını vermeye çalıştık. Mu’tezile şefaatin, günahların bağışlanması şeklinde anlaşılmasını kabul etmemektedir. Onlara göre şefaat, mü’min için cennette makamın yükseltilmesidir. Bunun dışındaki şefaat anlayışları Mu’tezile’nin tevhid, va’d ve’l-vaid ve adalet prensiplerine aykırı olduğundan kabul edilmemektedir.