___

• Acuner, T. ve Tabak, A. (2003). Liderlik Sürecinde Durumsallık Yaklaşımı Kapsamında İzleyici Kavramının Teorik Olarak İncelenmesi. Kara Harp Okulu, Bilim Dergisi, (sayı 1).
• Balcı, A. (2015). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik ve İlkele. (11. baskı). Ankara: Pegem Akademik Yayıncılık.
• Baltaş, A. (2010). Türk Kültüründe Yönetme. Remzi Kitabevi.
• Bayrak, S. (1997). Değişen Liderlik anlayışı ve Türkiye Gerçeği, 21. Yüzyılda Liderlik Sempozyumu. C:1. Deniz Harp Okulu, İstanbul.
• Bennis, W. G. & Thomas, R. J. (2012). Crucibles of Leadership. Harvard Business Review, (September 2012).
• Birdal, İ ve Aydemir, N. (1992). Yönetim Teorisi. Sistem Yayıncılık, İstanbul.
• Bladburn, N, M. (1960). The Managerial Role in Turkey: A Psychological Study. Doktora Tezi. Harvard University. (aktaranAktaran: Ergun, T).
• Bozkurt, Ö. ve Göral, M. (2013). Modern Liderlik Tarzlarının Yenilik Stratejilerine Etkisini Belirlemeye Yönelik Bir Çalışma. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (cilt 13, sayı 4).
• Buluç, B. (2016). Bilgi Çağı ve Örgütsel Liderlik. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi: Ankara.
• Carlyle, T. (1899). On Heros, Hero-Worship, and the Heroic in History. Copyright, by Henry Altemus.
• Doğan, R. İ. (2015). Liderlik seçim Sürecinde Liderler ve Beden Dili. Ankara: Truva Yayınları.
• Erdoğan, İ. (1994). İşletmelerde Davranış. İstanbul: Beta Basım.
• Eren, E. (2013). Yönetim ve Organizasyon (Çağdaş ve Küresel Yaklaşımlar). 11. baskı, İstanbul: Beta Basım.
• Ergun,T. (1981). Türk Kamu Yönetiminde Önderlik Davranışı. Türk ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü. Ankara: Sevinç Matbaası.
• Erkunt, G. (2015). Dönüşümcü Liderlik Davranışlarının Örgüt Kültürü Üzerine Etkileri. Yüksel Lisans Tezi. Koceli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: Kocaeli.
• Erkutlu, H. V. (2014). Liderlik, Kuramlar ve Yeni Bakış Açıları. Ankara: Elfin Yayınevi.
• French & Raven. (1968). The Bases For Social Power. In D. Cartwright (Ed.). Studies in Social Power. Michigan Press.
• Givens, R. J. (2008). School of Global Leadership & Entrepreneurship. Emerging Leadership Journeys. (Vol.1). Regent University.
• Gülgöz, S. (2002). Five-Factor Theory and NEO¬PI¬R in Turkey. (Eds. McCrae, R. R. & Allik, J.), The Five ¬Factor Model of Personality Across Cultures, New York: Kluwer Academic / Plenum Publishers.
• Gündoğan, A. (2010). Turizm Lisans Eğitimi Veren Yüksek Öğretim Kurumu Yöneticilerinin Liderlik Davranışlarının Öğretim Elemanlarının Örgütsel Bağlılığına etkisi. Doktora Tezi. Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: Aydın.
• Hersey, P. & Blanchard, K. H. (1969). Management of Organizational Behavior– Utilizing Human Resources. New Jersey: Prentice-Hall.
• Kirkpatrick, S. A. & Locke, E. A. (1991). Leadership: Do Traits Matter? The Executive, (48-60).
• Koçel, T. (2003). İşletme Yöneticiliği. 9. baskı. İstanbul: Beta Basım.
• Koçel, T. (2013). İşletme Yöneticiliği. 15. baskı, İstanbul: Beta Basım.
• Kotter, J. P. (1990). Değişiklik İçin Kuvvet: Liderlik Yönetiminde Nasıl Farklılık Gösterir. New York: Free Press.
• Lewin, K., Lippitt, R. & White, R. K. (1939). Patterns of Aggressive Behavior in Experimentally Created Social Climates.
• Journal of Special Psychology. (vol: 10, 269-308), (online pub: Bulletin of the Society for the Psychological Study of Social Issues, 2010: 269-299).
• McCrae, R. R. & Allik, J. (2002) The Five ¬Factor Model of Personality Across Cultures. New York: Kluwer Academic / Plenum Publishers.
• McCrae, R.R., Costa, P. T. Jr.(1987). Validation of the Five-Factor Model of Personality Across Instruments and Observers. Journal of Personality and Social Psychology. (vol. 52, no. 1).
• Mıhçıoğlu, C. (1968). Türkiye’de Yüksek Kademe Yöneticilerin Eğitimi. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi. (Sayı 23).
• Mıhçıoğlu, C. (1968). Türkiye’de Yüksek Kademe Yöneticilerin Eğitimi. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi. (sayıSayı 23).
• Northouse, P. G. (2014). Liderlik, Kuram ve Uygulamalar. 6. baskıdan Tercüme İstanbul: Sürat Üniversite Yayınları.
• Özen, Ş. (1996). Bürokratik Kültür: Yönetsel Değerlerin Toplumsal Temelleri, cilt 1. Ankara: Türkiye ve Ortadoğu Amme İdaresi Enstitüsü.
• Solomon, R. C. & Flores, F. (2001). BuildingTtrust: In Business, Politics, Relationships, and Life. USA: Oxford University Press.
• Somer, O., Korkmaz, M. ve Tatar, A. (2002). Beş Faktör Kişilik Envanteri’nin Geliştirilmesi-I: Ölçek ve Alt Ölçeklerin Oluşturulması. Türk Psikoloji Dergisi. (Sayı 17).
• Stogdill, R. (1974). Handbook of Leadership, A Survey Theory, and Research. NY.: Free Press.
• Şahin, A. ve Temizel, H. (2007). Bilgi Toplumunun Örgütsel ve Yönetsel Yapıları Üzerine Etkileri Bağlamında Türk Kamu Yönetiminde Liderlik Anlayışı: Bir Anket Çalışması. Maliye Dergisi. (Sayı 153).
• Şahin, A. ve Temizel, H. (2007). Bilgi Toplumunun Örgütsel ve Yönetsel Yapıları Üzerine Etkileri Bağlamında Türk Kamu Yönetiminde Liderlik Anlayışı: Bir Anket Çalışması. Maliye Dergisi. (Sayı 153).
• Tabachnick, B. G. & Fidell, L.S. (2013). Using Multivariate Statistics. (Sixth ed.) California: Pearson.
• Uzun, G. (2005). Kadın ve Erkek Yöneticilerin Liderlik Davranışları Arasındaki Farklılıklar ve Bankacılık Sektöründe Uygulama, Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: Adana.
• Weber, M. (1947). Economy and Society an Outline of İnterpretive Sociology. Ed. R, Guenther & W, Claus. University of California Press. Berkeley, Los Angeles, London.
• Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2014). SPSS Uygulamalı Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Yukl, A. G. (1989). Leadership in Organizations. New Jersey: Prentice-Hall.
• Yukl, A. G. & Yukl, G. (2002). Leadership in Organizations. Prentice-Hall Upper Saddle River: NJ.