Üniversite Öğrencilerinin Mutluluk, Yalnızlık ve Sabır Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Bu çalışmada üniversite öğrencilerinin mutluluk, yalnızlık ve sabır düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma ilişkisel tarama modelindedir. Araştırmanın çalışma grubunu İç Anadolu’da bir devlet üniversitesinde, çeşitli bölümlerde eğitim gören öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırma 227’si (%75.7) kadın, 73’ü (%24.3) erkek olmak üzere 301 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırma verilerinin toplanmasında “Oxford Mutluluk Ölçeği”, “Sabır Ölçeği” ve “Sosyal Duygusal Yalnızlık Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizinde Pearson Korelasyon Katsayısı tekniği ile çoklu regresyon analizi tekniği kullanılmıştır. Korelasyon analizi sonucuna göre; üniversite öğrencilerinin; mutluluk ve yalnızlık ölçeğinden aldıkları puanlar arasında düşük düzeyde anlamlı negatif bir ilişki, mutluluk ve sabır arasında orta düzeyde anlamlı pozitif bir ilişki, yalnızlık ve sabır arasında ise düşük düzeyde anlamlı negatif ilişki olduğu saptanmıştır. Yapılan regresyon analizi sonucunda ise sabır, yalnızlık değişkenleriyle birlikte üniversite öğrencilerinin mutluluk puanlarını anlamlı şekilde yordamaktadır. Yalnızlık ve sabır değişkenleri mutluluk puanlarının toplam varyansın %33’ünü yordamaktadır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular alan yazın kapsamında ele alınmış ve literatür ışığında tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Mutluluk, Yalnızlık, Sabır, Üniversite Öğrenci

An Examination of the Relationship between Happiness, Loneliness and Patience Levels of Univesity Students

The aim of this study is to analyze the relationship between happiness, loneliness, and patience levels of university students. The research is in relational scanning model. The research has been applied to 301 university students. In various departments of University participants of in this study that are 227 (%75.7) female and 73 (%24.3) male. Oxford Happiness Scale, Patience Scale, Social Emotional Loneliness Scale are used to collect data Pearson Correlation Coefficient technique and multiple regression analysis tecnique are used in the analysis data. As a result of correlation analsis; there is a significant and low negative correlation between the scores of happiness and loneliness scale (r: -.292, p< .01), there is a significant and medium positive correlation between the scores of happiness and patience (r: .535, p< .01), there is a significant and low negative correlation between the scores of loneliness and patience (r: -.131, p< .01). As a result of the regression analysis patience predicts happiness scores of university students loneliness variables significantly (R= .580, R2= .336, p< .001). The findings are discussed in the light of the literature. According to the result of this research; it is thought that it can contribute positively to determination of the variables that cause the individuals to be unhappy and to increase to individuals’ happiness.

Keywords:

Happiness, Patience, Loneliness, University students,

PDF

___

Aahababaei, N. ve Tabik, T. (2015). Patience and mental health in Iranian students. Iran J Psychiatry Behav Sci, 9(3), 1-4. doi: 10.17795/ ijpbs-1252
Arslan, C. ve Eliüşük, A.(2016). Sabır ölçeğinin Türkçe ’ye uyarlanması: Geçerlilik ve güvenirlik çalışmaları. Değerler Eğitimi Dergisi, 14, 67-86.
Aydemir, E. R. (2008). Dindarlık ve mutluluk ilişkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.
Bowlby, J.(2014).Güvenli bir dayanak: Ebeveyn-çocuk bağlanması ve sağlıklı insan gelişimi.(S.Güneri, Çev.).İstanbul:Psikoterapi Enstitüsü Eğitim Yayınları.
Bülbül, S. ve Giray, S. (2011). Sosyodemografik özellikler ile mutluluk algısı arasındaki ilişki yapısın analizi. Ege Akademik Bakis, 11, 113.
Büyüköztürk, Ş.(2018). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Cheng, H. ve Furnham, A. (2002). Personality, Peer Relations, and SelfConfidence as Predictors of Happiness and Loneliness. Journal of Adolescence, 25(3), 327-339.
Csikszentmihaly, M. (2005). Akış: Mutluluk bilimi. (Çev. S.K.Akbaş). Ankara: HYB Yayıncılık. (Orijinal çalışmanın yayın tarihi 1990)
Çeçen, A.R. (2007). Üniversite öğrencilerinin cinsiyet ve yaşam doyumu düzeylerine göre sosyal ve duygusal yalnızlık düzeylerinin incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3 (2), 180-190.
De Jong, G. J. (1998). A review of loneliness: Concept and definitions, determinants and consequences. Reviews In Clinical Gerontology, 8, 73- 80.
Deng, J., Li, T., Wang, J.,ve Zhang, R. (2019). Optimistically Accepting Suffering Boosts Happiness: Associations Between Buddhism Patience, Selflessness, and Subjective Authentic-Durable Happiness. Journal of Happiness Studies, Advanced online publication, doi:10.1007/s10902- 019-00083-0
Dıener, E. (1984). Subjective well-being. Psychological Bulletin, 95, 542-75.
Diener, E. , Suh, E. ve Oishi, S. (1997).Recent findings on subjective wellbeing. Indian Journal of Clinical Psychology, 24(1), 25- 41.
DiTommaso, E., Brannen, C., ve Best, L. A. (2004). Measurement and validity characteristics of the short version of the social and emotional loneliness scale for adults. Educational and Psychological Measurement, 64(1), 99–119. doi:10.1177/0013164403258450
Doğan, M. ve Gülmez, Ç. (2014). Sabır ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 42, 264-269.
Doğan, T. ve Sapmaz, F. (2012). Oxford mutluluk ölçeği Türkçe formunun psikometrik özelliklerinin üniversite öğrencilerinde incelenmesi.
Düşünen Adam Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Dergisi, 25, 297-304.
Döş, İ. (2013). Mutlu okul. Eğitim ve Bilim, 38 (170), 266-280.
Eliüşük, A., ve Arslan, C. (2016). Sabır ölçeğinin Türkçe'ye uyarlanması: Geçerlilik ve güvenirlik çalışmaları. Değerler Eğitimi Dergisi, 14(31), 67-86.
Fromm, E. (1994). Sevginin ve şiddetin kaynağı. (Y. Salman ve N. İçten, Çev.) İstanbul: Payel Yayınevi.
Geçtan, E. (2012).Psikanaliz ve sonrası. (15. Bsm).İstanbul: Metis Yayınları.
Hills, P. ve Argyle, M. (2002). The Oxford Happiness Questionnaire: A compact scale for the measuremen of psychological well-being. Personality and Individual Differences, 33, 1073–1082.
İlhan, T. (2009). Üniversite öğrencilerinin benlik uyumu modeli: Yaşam amaçları, temel psikolojik ihtiyaçlar ve öznel iyi oluş. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Karasar, N.(2018). Bilimsel algı çerçevesi ile bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Larson, R. (1990). The solitary side of life : An examination of the time people spend alone from childhood to old age. Developmental Review, 10, 155-183.
Lyubomirsky, S. (2008). Nasıl mutlu olunur. (G.Göze, Çev.),İstanbul: Mediacat Kitapları.
Lyubomirsky, S., Sheldon, K. M. ve Schkade, D. (2005). Pursuing happiness: The architecture of sustainable change. Review of General Psychology, 9(2), 111- 131.
Maclntyre, A.(2001). Ethik’in kısa tarihi. (H.Hünler, Çev.) İstanbul: Paradigma Yayınevi.
Myers, D.G., Dıener, E. (1995). Who is happy? Psychological Science, 6 (1), l0- 17. https://doi.org/10.1111%2Fj.1467-9280.1995.tb00298.x
Özdoğan, Ö.(2006).Mutluluğu seçiyorum. İstanbul: Lotus Yayınevi.
Rogers, C. (1994). Etkileşim Grupları. (H. Erbil,Çev.). Ankara: Ekin Yayınları.
Rook, K. (1984). Promoting social bonding: Strategies for helping the lonely and socially ısolated. American Psychlogist, 39(12), 1389-1407.
Sayın, E. (2012). Tasavvuf kültüründeki sabır kavramının psikolojik etkileri. Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi. 1(1), 414-419.
Seligman, M. E. P. ve Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive psychology: an introduction. American Psychologist, 55, 5-14.
Schnitker S. A. (2012). An examination of patience and well-being. The Journal of Positive Psychology, 7(4), 263-280.
Ünlü, F.(2015).Ebeveyni boşanmış bireylerde benlik saygısı, yalnızlık ve bağlanma stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Yalom, I.(2013). Varoluşçu psikoterapi.(Çev. Z. Babayiğit). İstanbul:Kabalcı Yayınevi,.
Weiss, R. S. (1973). Loneliness: The experience of emotional and social isolation. Cambridge, MA: MIT Press.