Sürdürülebilir Kalkınma Vs. Ekolojik Düşünce

1987 yılında yayınlanan Ortak Geleceğimiz, diğer adıyla Brundlant Raporu’nda “bugünün ihtiyaçlarını gelecek nesillerin ihtiyaçlarını karşılamasından ödün vermeksizin karşılamak” şeklinde tanımlanan sürdürülebilir kalkınma kavramı, özellikle 1990’lı yıllarla birlikte popüler hale gelerek, neredeyse tüm dünyada hem kalkınma politikalarına hem de çevre politikalarına yön veren hâkim anlayışa dönüşmüştür. Odağında “ekonomik büyüme sağlanırken çevrenin de korunabileceği iddiası” yer alan sürdürülebilir kalkınma anlayışı, endüstriyel kapitalizmin piyasa odaklı anlayışı ile kalkınmanın geleneksel modellerinden kopmaması ve ortaya konduğu zamandan günümüze geçen otuz beş yıl içinde ekolojik sorunlar konusunda bir ilerleme kaydedilmemiş olmasından dolayı önemli eleştirilere maruz kalmaktadır. Bu bağlamda çevreci görüşler içindeki yeri irdelenen sürdürülebilir kalkınmanın, bölgesel ve küresel düzeyde yaşanılan ekolojik sorunların çözümünde başarısız olduğu ve söz konusu sorunların çözümünün, ancak mevcut kalkınma modellerine karşı geliştirilebilecek alternatifler sayesinde üretilebileceği ifade edilmektedir. Literatür tarama metoduyla gerçekleştirilen bu çalışmanın amacı sürdürülebilir kalkınma anlayışının kalkınma ve çevre koruma arasında bir uzlaşı sağlanabileceğine yönelik iddiasının irdelenerek, kavramın ekolojik sorunların çözümündeki yerinin belirlenmesidir.

Sustainable Development Vs. Ecological Thought

The concept of sustainable development, defined as” meeting today's needs without compromising the needs of future generations “ in Our Common Future Report, also known as Brundtland Report published in 1987, has become popular especially in the 1990’s and has become a dominant understanding that directs both development policies and environmental policies in almost the whole world. The concept of sustainable development, which assumes that the environment can be protected while providing economic growth, focuses on criticism due to the fact that no progress has been made on ecological problems within thirty-five years from the time of its emergence to the present. The aim of this study, which is carried out by the literature survey method, is to determine the place of the concept in the solution of ecological problems by examining the claim that sustainable development approach can be achieved between development and environmental protection.

___

  • Başkaya, F. (2002). Kalkınma: Bir efsanenin sonu. Özgür Üniversite Forumu-Sürdürülebilemez Kalkınma, Temmuz-Eylül, 19, 7-26
  • Bozlağan, R. (2005). Sürdürülebilir gelişme düşüncesinin tarihsel arka planı. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 50, 1011-1028
  • Buyruk, H. (2016). Ekonomik kalkınma hedefinden bin yıl kalkınma hedeflerine: Eğitim- kalkınma ilişkisine dair bir çözümleme. Mülkiye Dergisi, 40 (1), 111-142
  • Chodorkoff, D. (2002). Kalkınmayı yeniden tanımlamak. (E. Köklü ve B. Tüfekçi, Çev.) Özgür Üniversite Forumu-Sürdürülebilemez Kalkınma, Temmuz-Eylül, 19, 113-121
  • Cleaver, H. (2002). Doğa, neoliberalizm ve sürdürülebilir kalkınma: Charybdıs ve Scylla arasında. (M. Beyazıt, Çev.) Özgür Üniver-site Forumu-Sürdürülebilemez Kalkınma, Temmuz-Eylül, 19, 54-72
  • Çelik, M. ve Dağ, M. (2017). Kapitalist iktisadi düşüncenin geçirdiği dönüşümler üzerine bir değerlendirme. Bitlis Eren Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Akademik İzdüşüm Dergisi, 2(3), 50-70
  • Dünya Çevre ve Kalkınma Komisyonu (1987). Ortak geleceğimiz, (B. Çorakçı, Çev.) Ankara: Türkiye Çevre Sorunları Vakfı Yayınları
  • Estava, G. (2007). Kalkınma. W. Sachs, (Der.), Kalkınma sözlüğü: Bir iktidar olarak bilgiye giriş.(O. Etiman, Çev.) içinde (ss. 17-50). Ankara: Maki Basım
  • Görmez, K. (2018). Çevre sorunları. Ankara: Nobel Yayınevi
  • Hirschman, A. O. (2015). Kalkınma iktisadı: Yükselişi ve gerilemesi. (S. Öztürk, Çev.), F. Şenses,(Der.) İstanbul: İletişim Yayınları
  • Illich, I. (2007). İhtiyaçlar. W. Sachs, (Der.), Kalkınma sözlüğü: Bir iktidar olarak bilgiye giriş. (O. Etiman, Çev.) içinde (ss. 157-180). Ankara: Maki Basım
  • Kaplan, A. (1999). Küresel çevre sorunları ve politikaları. Ankara: Mülkiyeliler Birliği Vakfı Yayınları
  • Kılıç, S. (2012). Sürdürülebilir kalkınma anlayışının ekonomik boyutuna ekolojik bir yaklaşım. İ. Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 47, 201-226
  • Magdotf, H. (2002). Kapitalizmin ikiz krizleri: Ekonomik ve ekolojik. (E. Aydoğdu, Çev.) Özgür Üniversite Forumu-Sürdürülebilemez Kalkınma, 19, 107-112
  • Meadows, D. H, Meadows, D. L., Landers, J., Behrens, W. W. (1972). The limits to growth: A report for The Club Of Rome's project on the predicament of mankind. Newyork: Universe Books
  • Mengi, A. ve Algan, N. (2003). Küreselleşme ve yerelleşme çağında bölgesel sürdürülebilir gelişme. Ankara: Siyasal Kitabevi
  • Özlüer, F. (2007). Sürdürülebilir kalkınmanın ekonomi politiği. Dosya 05 Sürdürülebilirlik: Kent ve Mimarlık, Bülten 51, Haziran, 4-13
  • Radkau, J. (2017). Doğa ve iktidar: Global bir çevre tarihi. (N. Güder, Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
  • Şahin, Ü. (2004). Bir truva atı olarak sürdürülebilir kalkınma. Üç Ekoloji Dergisi, 2, 195-206
  • United Nations (1972). Report of The United Nations Conference on The Human Environment. 5-16 June, Stockholm
  • Yaylı, H. (2011). Sürdürülebilir kalkınmanın sürdürülebilirliği. 38. Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi Çevre, Kentleşme Sorunları ve Çözümleri Bildiriler Kitabı içinde (ss. 917-935). C. II, Ankara: Atatürk Kültür Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Yayınları