Otantiklik ve Metalaşma Kavramlarının Turizmin Sürdürülebilirliği Çerçevesinde Taraklı ve Cumalıkızık Bölgeleri Üzerinden Okunması

Modernleşme ile birlikte kalabalıklaşan şehirler ve bu yaşamın sunduğu tektipleşen hayatlar, kişilerin turizmden beklentisini değiştirerek özellikle kırsal alanlardaki yaşantıyı deneyimlemeyi çekici hale getirmiştir. Özgünlüğünü koruyabilmiş kırsal alanların bağlı olduğu yönetimlerin ve yerel halkının bu arayıştan faydalanarak turizm amaçlı hizmete yönelmesi de bu durumun sonucunda ortaya çıkmıştır. Farklı deneyimler arayan turist otantik olanı keşfetmek isterken, yerel yönetimler ve halk da bu keşiften ekonomik açıdan faydalanmayı amaçlamaktadır. Bu sistem, turistin, yerel halkın ve yönetimin beklentileri üzerine kurulmuştur. Söz konusu yerlerin beklentilere cevap vererek sürdürebilirliğinin sağlanması ile koruma anlamında nispeten olumlu sonuçlar alınabilse de bu sistem planlı bir şekilde yürütülmediği takdirde bahsi geçen yerleri ticari bir araç haline getirerek yok olmaya mahkûm edecektir. Bu çalışma; kültürü, dokusu, halkı ile günümüze dek var olabilmeyi başarmış bu yerlerin, turizmin etkisiyle adeta bir pazarlama aracı haline gelmesini ve otantiklikten uzaklaşıp meta haline dönüşmesini konu edinmiştir. Alan çalışması olarak Bursa’nın 700 yıllık geçmişe sahip Cumalıkızık Köyü ve özgünlüğünü yitirmeden bugüne ulaşmış olan “Yavaş Şehir” unvanına sahip Sakarya’nın Taraklı ilçesi incelenmiştir. Güncel verilerin değerlendirilmesinin ardından kişisel gözlemler doğrultusunda gelecekle ilgili öngörülerde bulunularak otantiklik ve metalaşma kavramlarıyla yerler arasında ilişki kurulmaya çalışılmıştır.

The Concept of Authenticity and Commodification in Sustainable Tourism and Examining of Cumalıkızık and Taraklı

With the increase of urbanization, almost standardized lifestyles directed people to different quests in terms of tourism and it became especially attractive to experience life in rural areas. This is the result of the fact that the administrations that have continued to exist while maintaining their originality and the local people who still live here, have taken advantage of this quest and started to serve for tourism purposes. On the one hand, tourists seeking different experiences tend to explore authentic areas, while local governments and the public aim to provide economic benefits from this discovery. This system, which is based on the expectations of the tourist, local people and the administration, can provide relatively positive results in terms of protection in order to maintain this cycle, but these places will be sentenced to be seen as a commercial vehicle unless the system is planned. In this study, it is explained that these places, which have been able to exist with their culture, texture and people until today, become a marketing tool and become a commodity. In the field study, The Cumalıkızık Village of Bursa with a history of 700 years and the Taraklı district of Sakarya, which is still able to preserve its originality and has been named as Slow City, has been investigated. Following to the current data on these places, the relationship between authenticity and commodification concepts of locations was tried to be established by making predictions about the future in accordance with personal observations.

___

  • Cumalıkızık Yönetim Planı. (2013). Bursa: Bursa Büyükşehir Belediyesi.
  • Abdi ibrahim Konağı. (2017, Mayıs 28). Restorasyon Forum: http://www.restorasyonforum.com/index.php?topic=1523.0 adresinden alınmıştır.
  • Cittaslow Türkiye. (2017, Mayıs 28). Cittaslow Türkiye: http://cittaslowturkiye.org adresinden alınmıştır.
  • Eden Themes. (2017, Mayıs 30). Europa Tourism: http:/e c.europa.eu/enterprise/sectors/ tourism/eden/ index_tr.htm adresinden alınmıştır.
  • Taraklı. (2017, Nisan 1). Wikipedia: https://tr.wikipedia.org/ adresinden alınmıştır.
  • Taraklı restorasyon. (2017, Mayıs 28). Restorasyon Forum: http://www.restorasyonforum.com/index.php?topic=1523.0 adresinden alınmıştır.
  • Taraklı Termal. (2017, Mayıs 30). Taraklı Termal: http://www.taraklitermal.com.tr adresinden alınmıştır.
  • Termal Tesis. (2017, Mayıs 28). Geyve Medya: http://www .geyvemedya.com adresinden alınmıştır.
  • Çakılcıoğlu, M. (1996). Sürdürülebilir turizme yönelik bir yöntem önerisi, Doğu Karadeniz/Trabzon ili özelinde bir irdeleme. İstanbul: Doktora tezi, Mimar Sinan Güzel sanatlar Üniveristesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Çetin, T. (2010). Cumalıkızık köyünde kültürel miras ve turizm algısı. Milli Folklör Dergisi, 22(87), 181-190.
  • Değirmenci, İ., ve Sarıbıyık, M. (2015). Tarihi mekanlarda sürdürülebilirlik bağlamında Cittaslow hareketi : Taraklı örneği. 2.Uluslararası Sürdürülebilir Yapılar Sempozyumu (s. 612-620). Ankara: Gazi Üniversitesi.
  • Erdemli, E. (2012). Çalışma hayatı ve ev işlerini birlikte yürüten kırsal kadının yaşam modeli: Cumalıkızık Köyü örneği . İstanbul: Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Garda, B., ve Temizel, M. (2016). Sürdürülebilir turim çeşitleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi, 12, 83-103.
  • Greenwood, D. J. (1977). Culture by the Pound: An Anthropological Perspective on Tourismas Cultural Commoditization in Smith, V. L. (ed.) Hosts and Guests, Philadelphia: Universityof Pennsylvania Press, pp. 129-139
  • Gürer, N. (2003). Kırsal geleneksel konut dokusunun turizm bağlamında değerlendirilmesi, Cumalıkızık örneği . Ankara: Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • İnam, E. A. (2009). Sürdürülebilir turizm bağlamında yöre imgesi: Antalya-Belek turizm merkezi örneği. İstanbul: Doktora tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Kan, H. (2009). Taraklı yerleşimindeki tarihi dokunun sürdürülebilirliği bağlamında kentsel koruma ve geliştirme stratejileri. Bartın: Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Kaya, N. (2016). Kırsal mimarlık mirasının korunmasında turizmin rolü: Cumalıkızık örneği. Ege Mimarlık Dergisi, ocak, 28-31.
  • Kaygalak, S., Usta, Ö., ve Günlü, E. (2013). Mardin’de turizm gelişimi ile otantik olgusu arasındaki ilişkinin sosyolojik açıdan değerlendirilmesi. Anatolia Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(2), 237-249.
  • MacCannell, D. (1999). The tourist a new theory of the leisure class. California: University of California Press.
  • Mansuroğlu, S. (2006). Turizm gelişmelerine yerel halkın yaklaşımlarının belirlenmesi: Akseki/Antalya örneği. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakiltesi Dergisi, 9(1), 35-46.
  • Özünel, E. Ö. (2011). Kültür turizminde yöresel ve otantik olanı sorgulamak ve tüketilmiş mekanları yeniden üretmek üzerine. Literature and History or Turkic Volume, 6(4), 255-262.
  • Sedmak, G., ve Mihalic, T. (2008). Authenticity in mature seaside resorts. Annals of Tourism Research, 35(4), 1007-1031.
  • Taylor, J. P. (2001). Authenticity and sincerity in tourism. Annals of Tourism Research, 28(1), 7-26.
  • Ulukan, M. (2014). Mimari korumada otantiklik üzerine yöntem araştırması ve İstanbul tekkelerinde uygulama örnekleri. İstanbul: Doktora tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Wang, S., Fu, Y., Cecil, A., ve Avgoustis, S. (2006). Residents' perceptions of cultural tourism and guality of life. Tourizm Today, 6, 47-61.
  • WTO (The World Tourism Organization) Yayını, (2001). Tourism in the Year
  • WTO (The World Tourism Organization) Yayını, (2004). Indicators of Sustainable Development for Tourism Destinations
  • Yılmaz, H. S. (1999). Bursa, Cumalıkızık Köyü’nün tarihi değerlerinin korunması üzerine bir inceleme . İstanbul: Yüksek Lisas Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Yılmaz, H., ve Yolal, M. (2008). Film turizmi: Destinasyonların pazarlanmasında filmlerin rolü. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(1), 175-192.