Küreselleşmenin Türkiye’de Sivil Toplum-Dış Politika İlişkisine Yansımaları

Küreselleşmenin bir sonucu olarak uluslararası ilişkilerde devlet ve sivil toplum ilişkisinin dönüşmesi, geleneksel diplomasinin yanında bir yumuşak güç örneği olarak kamu diplomasisini ortaya çıkarmıştır. Devletler tarafından yürütülen kamu diplomasisi faaliyetleri, zamanla sivil toplum kuruluşlarının da etkin rol aldığı bir alan haline gelmiştir. Ulusal ve uluslararası düzeyde meydana gelen bu gelişmelerden Türkiye de etkilenmiş ve sivil toplum kuruluşlarının uluslararasılaşması bu noktada başlamıştır. Özellikle 80’li yıllardan itibaren Türkiye’de neo-liberalizm odaklı dış politika söylemlerin yoğun olarak kullanılmasıyla sivil toplum kuruluşları daha fazla önem kazanmıştır. İnsani yardım faaliyetleri, ekonomik ilişkilerin geliştirilmesi başlıkları sivil toplumu ön plana çıkaran söylemler ve uygulamaların bel kemiğini oluşturmuştur. Ancak toplumsal, siyasal ve ekonomik anlamda bazı farklıklardan dolayı, Türkiye’de STK’lar gelişmiş toplumlardaki etkinlik düzeyine sahip değildir. Neticede Türkiye’deki STK’lar küreselleşme gibi gelişmelerden etkilenmiş, uluslararasılaşmış fakat dış politika inşasına, işleyişine müdahale edebilecek kapasiteye ulaşamamıştır. Fakat Türkiye’nin dış politikasının uygulanmasında, farklı bölgelere tanıtılmasında ve özellikle yardım faaliyetlerinde etkin rol almaktadırlar.

The Reflections of Globalization Towards The Relation Between Civil Society and Foreign Policy in Turkey

As a result of globalization, the transformation of the state and civil society relationship in international relations has revealed public diplomacy as an example of soft power as well as traditional diplomacy. Public diplomacy activities carried out by states have become an area in which non-governmental organizations play an active role in time. Turkey was also affected from these developments occurring at national and international level in the world. The internationalization of civil society organizations have started at this point. Especially since the 80’s of neo-liberalism driven by the intensive use of the discourse civil society organizations in Turkey has become more important. Humanitarian aid activities and the development of economic relations have formed the backbone of the discourses and practices that bring civil society to the fore. However, because of the social, political and economic sense due to some differences, NGOs in Turkey does not have the level of activity like the developed societies. NGOs in Turkey ultimately influenced by developments such as globalization, internationalization has been built, but, has not reached the capacity to interfere with foreign policy discourse and construction. But NGO’s are taking an active role particularly in the humanitarian activities and the implementation and promotion of Turkey's foreign policy in the different regions.

___

  • Avrupa Birliği, (2001). Devlet ve STK’lar. Türkiye’de Sivil Toplum Kuruluşları Sempozyumu VII, İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı Yayınları.
  • Aydemir, E. (2016). Dış politikada yumuşak güç ve medya. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Birleşmiş Milletler İnsan Yerleşimleri Konferansı Habitat II. (1996). Türkiye Ulusal Rapor ve Eylem Plânı. İstanbul Haziran.
  • Cicioğlu, F. (2010). Ermenistan ve Kıbrıs sorunu bağlamında Türk dış politikası ve sivil toplum kuruluşları. Akademik İncelemeler Dergisi. 5(2).
  • Creswell, J. (2017). Araştırma deseni: Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları. (Selçuk B. Demir vd., Çev.). Ankara: Eğiten Kitap Yayıncılık.
  • Çaha, Ö. (2017). Sivil toplum sivil topluma karşı: Sivil toplumun Türkiye’deki ve dünyadaki serüveni. İstanbul: Mana Yayınları.
  • Dougherty, J. E., Robert, L. ve Pfaltzgraff, Jr., (1990). Contending theories of ınternational relations: A comprehensive survey. 3rd ed. New York: Harper and Row Publishers.
  • İnsani Yardım Sıralamasında Türkiye Dördüncü(2013). BBC. 30 Mayıs 2017 tarihinde http://www.bbc.co.uk/turkce/haberler/2013/07/130717_turkiye_insani_yardim.shtml adresinden erişilmiştir.
  • Kegley, C. R. ve Eugene, R. W. (2004). World politics: Trend and transformation, (9th Ed). Canada: Thomson and Wadsworth.
  • Kut, Ş. (1998). Türkiye’nin soğuk savaş sonrası dış politikasının anahtarları. (G. Özcan ve Ş. Kut, Der.). En Uzun On Yıl: Türkiye’nin Ulusal Güvenlik ve Dış Politika Gündeminde Doksanlı Yıllar. İstanbul: Boyut Kitapları.
  • Mağa, İ. (2001). Sivil toplum devletin büyümesidir. İstanbul: YGS Yayınları.
  • Miall, H. and Tom Woodhouse. (1999). Contemporary conflict resolution: The prevention, management and transformation of deadly conflicts. USA: Polity Press.
  • Morse, J. M. Ve Lyn, R.. (2002). Readme first for a user's guide to qualitative methods [13 paragraphs]. forum qualitative Sozialforschung. Forum: Qualitative Social Research, 5(1), 28.
  • MÜSİAD. (2017). Müsiad. 30 Mayıs 2017 tarihinde http://www.musiad.org.tr/tr-tr/subeler adresinden erişilmiştir.
  • Plannıng Sustaınable Cıtıes Un-Habıtat Practıces And Perspectıves. (2010). United Nations Human Settlements Programme (Un-Habıtat). https://www.researchgate.net/publication/283968045_Planning_Sustainable_Cities_UN-HABITAT_Practices_and_Perspectives adresinden erişilmiştir.
  • Rubin, B. (2002). Türkiye’nin dış politikasını anlamak. (B. Rubin ve K. Kirişçi, Der.). Günümüzde Türkiye’nin Dış Politikası. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
  • Sönmezoğlu, F. (2005). Uluslararası politika ve dış politika analizi. İstanbul: Filiz Kitabevi.
  • Tuncer, H. (2009). Diplomasinin evrimi, gizli diplomasiden küresel diplomasiye. İstanbul: Kaynak Yayınları.
  • TÜSİAD. (2017). Tüsiad. 30 Mayıs 2017 tarihinde . http://www.tusiad.org/tr/tusiad/temsilcilikler adresinden erişilmiştir.
  • Willetts, P. (2001). Transnational actors and international organizations in global politics. (J. Baylis and S. Smith, Ed.). The Globalization of World Politics: An İntroduction to İnternational Relations. 2. Ed.. New York: Oxford University Press.
  • Yalçınkaya, H. vd. (2006). Değişen silahlı çatışma ortamında sivil toplum kuruluşlarının güvenlik ihtiyaçlarının karşılanması: Afganistan ve Anso örneği. III. Uluslararası Sivil Toplum Kuruluşları Kongresi, Bildiriler Kitabı: STK-Özel SektörDevlet Etkileşimi. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Biga İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, Çanakkale.