Üniversite Öğrencilerinin Sahip Olduğu Değerler Psikolojik İyi Oluş Ve Mutluluk Düzeyleri Arasındaki Yordayıcı İlişkiler

Araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin sahip oldukları değerler, psikolojik iyi oluş ve mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkilerin incelenmesidir. Araştırmada değerler, psikolojik iyi oluş ve mutluluk değişkenleri arasındaki ilişkinin sınanması amacıyla yapısal eşitlik modellemesi analizi yapılmıştır. Yapısal eşitlik modellemesi analizi AMOS 19 Programı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu 2016-2017 yılı içerisinde İstanbul ilinin çeşitli üniversitelerinde, öğrenim gören 747 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada gerekli verilerin toplanması için, Kişisel Bilgi Formu, ‘Değerler Ölçeği’, ‘Oxsford Mutluluk Ölçeği’ ve ‘Psikolojik İyi Oluş Ölçeği’ kullanılmıştır. Ayrıca toplanan verilerin yüzde ve frekans hesapları SPSS 18 paket programı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, değerler ölçeğinin alt boyutları ile psikolojik iyi oluş ölçeği arasında pozitif yönlü anlamlı ilişki bulunmuştur. Ayrıca test edilen modelde, üniversite öğrencilerinin mutluluk düzeylerini etkileyen ikinci önemli bağımsız değişkenin değer olduğu bilgisine ulaşılmıştır. Ulaşılan bulgular ışığında çalışmanın öneriler kısmı geliştirilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Değerler, Psikolojik İyi Oluş, Mutluluk

Predictive Relationships Between University Students' Values, Psychological Well-Being And Happiness Levels

The purpose of the research is to survey the relationships psychological well- being, happiness grades and the values which university students have. Structural equation modelling analysis is applied to test the relationships between values, pschological well-being and happiness variables in this research. Structural equation modelling analysis is carried through with AMOS 19 program. The study group of the research is consisted of 747 students from various universities of Istanbul in the year of between 2016-2017. Personal information form, Dilmac, Aricak and Cesur (2014) ValuesScale, Oxford HappinessScale and Psychological Wellbeing Scale were used to collect necessary data in the research. Percentage and frequency calculations of collected data were also performed with the SPSS 18 packet program. According to the findings which are obtained from the research there is an affirmative significant correlation between subscales of thescale of values and psyhological well being scale. Inaddition to that, it is discovered that these condmajorin dependent variable which in fluences the happiness grade of university students is the " value" term in the tested model. With the light of obtained findings, suggestions part has been discovered.

Keywords:

Values, PsychologicalWell- Being, Happiness,

PDF

___

Akın, H. B. ve Şentürk, E. (2012). Bireylerin mutluluk düzeylerinin ordinal lojistik regresyon analizi ile incelenmesi. Öneri Dergisi, 10(37), 183-193.
Bircan, H. H. (2001). İslam felsefesinde mutluluk. İstanbul: İz Yayıncılık.
Bircan, H. H. ve Dilmaç, B. (Ed.). (2015). Değerler bilançosu. Konya: Çizgi Kitapevi.
Bolay, S. H. (2007). Değerlerimiz ve günlük hayat. Değerler Eğitimi Merkezi Dergisi, 1(1), 12-19.
Bozgeyikli, H.(2010) The relationship between high school students' psychological needs and human value perceptions. Procedia Social and Behavioral Sciences, 9, 1798-1804.
Bozgeyikli H., Derin S. ve Toprak, E. (2016). Üniversite öğrencilerinin mesleki değer algıları. International Journal of Contemporary Educational Studies, 2(1), 139-156.
Cenkseven, F., ve Akbaş, T. (2016). Üniversite öğrencilerinde öznel ve psikolojik iyi olmanın yordayıcılarının incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(27).43-65.
Çetinkaya, E. (2011). Emekli bireylere yaşam doyumunun yordayıcıları olarak sosyal destek ve öz-yeterlilik. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Demirci, İ. ve Ekşi, F. (2017). Büyüklemeci narsisizmin iki farklı yüzü: Narsistik hayranlık ve rekabetin mutlulukla ilişkisi. Eğitim Bilimleri Dergisi, 46, 37-58.
Demircioğlu, İ. H. ve Tokdemir, M. A. (2008). Değerlerin oluşturulma sürecinde tarih eğitimi: Amaç, işlev ve içerik. Değerler Eğitimi Dergisi, 6(15), 69-88.
DeNeve, K. M.ve Cooper, H. (1998). The happy personality: A meta-analysis of 137 personality traits and subjective well-being. Psychological Bulletin, 124(2), 197-229.
Diener, E. ve Diener, C. (1996). Most people are happy. Psychological Science, 7, 181-185.
Diener, E.,Lucas, R. E. ve Scollon, C. (2006). Beyond the hedonic tre-admill: revising thea daptation theory of well-being. American Psychologist, 61, 305-314.
Diener, E.,Wirtz, D., Tov, W., Kim-Prieto, C., Choi, D. W., Oishi, S., ve Biswas-Diener, R. (2010). New well-being measures: Short sca-les to assess flourishing and positive and negative feelings. Social Indicators Research, 97(2), 143-156.
Dilmaç, B. (2007). Bir grup fen lisesi öğrencine verilen insani değerler eğitimin insani değerler ölçeği ile sınanması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Dilmaç, B., Arıcak, O. T. ve Cesur, S. (2014). A validity and reliability study on the development of the values scale in Turkey. Educational Sciences: TheoryvePractice, 14(5), 1661-1671.
Dilmaç, B.,Bozgeyikli, H., ve Çıkılı, Y. (2008). Öğretmen adaylarının değer algılarının farklı değişkenler açısından incelenmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 6(16), 69-91.
Doğan, T. ve Akıncı-Çötok, N. (2011). Oxford mutluluk ölçeği kısa formunun Türkçe uyarlaması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (36), 165-172.
Doğan, T. ve Eryılmaz, A. (2014). Benlik saygısı ve öznel iyi oluş ara-sındaki ilişkilerin incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(33), 107-117.
Dunn, E. W.,Aknin, L. B. ve Norton, M. I. (2008). Spending money on others promotes happiness. Science, 319(5870), 1687-1688.
Eryılmaz, A. ve Atak, H. (2014). Ergen öznel iyi oluşunun, öz saygi ve iyimserlik eğilimi ile ilişkisinin incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 10(37), 170-181.
Eryılmaz, A. ve Ercan, L. (2011). Öznel iyi oluşun cinsiyet, yaş grupları ve kişilik özellikleri açısından incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(36), 139-149.
Fichter, J. (1990). Sosyoloji nedir? (çev. N. Çelebi). Konya: Toplum Yay.
Farhan R, Dasti ve R, Khan (2015). MNS. Moral intelligence and psychological wellbeing in health care students. Journal of Education Research and BehavioralSciences, 4(5), 160-164.
Göcen, G. (2013). Pozitif psikoloji düzleminde psikolojik iyi olma ve dini yönelim ilişkisi: Yetişkinler üzerine bir araştırma. Toplum Bilimleri Dergisi, 7 (13), 97-130.
Göcen, G. (2012), Şükür ile psikolojik iyi olma hali arasındaki ilişki üzerine bir alan araştırması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Güleç, C. (2016). Pozitif ruh sağlığı.(3. Baskı). Ankara: Arkadaş.
Güngör, E. (1998). Değerler Psikolojisi Üzerine Araştırmalar: Ahlâk Psikolojisi, Ahlâki Değerler Ve Ahlâki Gelişme: Profesörlük Tezi, İstanbul: Ötüken.
Hills, P. ve Argyle, M. (2002). The Oxford Happiness Questionnaire: a compact scale for the measurement of psychological well-being. Personality and individual differences, 33(7), 1073-1082.
İlhan, T. ve Özbay, Y. (2010). Her amaç sağlığa iyi gelmez: Yaşam amaçların ve psikolojik ihtiyaç doyumunun öznel iyi oluş üzerindeki yordayıcı rolü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 34 (2), 109-119.
İşgör, İ. Y. (2017). Merhametin öznel iyi oluş üzerindeki yordayıcı etkisinin incelenmesi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 16(2). 425-436.
Joshanloo, M., ve Ghaedi, G. (2009). Value priorities as predictors of hedonic and eudaimonic aspects of well-being. Personality and Individual Differences, 47(4), 294-298.
Kapkın, B., Çalışkan, Z. ve Sağlam, M. (2018). Türkiye’de 1999-2017 yılları arasında değerler eğitimi alanında yapılmış lisansüstü çalışmaların incelenmesi. Journal of Values Education, 16(35).
Karasar, N. (2015). Scientific method (28th ed.). Ankara: Nobel.
Kasser, T. ve Ahuvia, A. (2002). Materialistic values and well-being in business students. European Journal of Social Psychology, 32(1), 137-146.
Kaya, M. ve Küçük, N. (2017). İbadetler ile hayatın anlamı ve psikolojik iyi olma arasındaki ilişkinin incelenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (42), 17-43.
Keskin, Y. (2016). Değer ve norm ilişkisi. H. H. Bircan, B. Dilmaç(Ed). Değerler Bilançosu içinde (s. 125-150). Konya: Çizgi Kitabevi.
Kuyumcu, B. (2013). Üniversite öğrencilerinin pozitif ve negatif duygu durumlarının psikolojik iyi oluşlarını yordama gücü. Kuramsal Eğitim Bilim Dergisi, 6(1), 62-76.
Lun, V. M. C. ve Bond, M. H. (2013). Examining therelation of religion and spirituality to subjective well-being across national cultures. Psychology of Religion and Spirituality, 5(4), 304- 315.
Maslow, A. (1968). İnsan olmanın psikolojisi (Çev: O. Gündüz). İstanbul: Kuraldışı.
McCraty, R. ve Childre, D. (2002). The grateful heart: The psychophysiology of appreciation. In: Emmons RA, McCullough ME, eds. (p:240-265), ThePsychology of Gratitude. New York: Oxford UniversityPress.
Morgan, J., Robinson, O. ve Thompson, T. (2015). Happiness and age in european adults: The moderating role of gross domestic product percapita. Psychology and Aging, 30(3), 544-551.
Myers, D. ve Deiner, E. (1995) Who is happy. AmPsycholSoc, 6(1) 10- 19.
Özdemir, Y. ve Koruklu, N. (2011). Investigating relatinship between values and happiness among university students. Yuzuncu Yıl University, Journal of Faculty of Education, 8(1), 190-210.
Özen, Y. (2010). Kişisel sorumluluk bağlamında öznel ve psikolojik iyi oluş (sosyal psikolojik bir değerlendirme). Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 4, 46–58.
Özensel, E. (2003). Sosyolojik bir olgu olarak değer. Değerler Eğitimi Dergisi, 1 (3), 217-239.
Ryff, C. D. (1989). Happiness is everything, or is it? Explorations on themeaning of psychological well-being. Journal of Personality And Social Psychology, 57(6), 1069- 1081.
Sağnak, M. (2004). Kişi-örgüt değer uyumunu ölçme çalışmaları ve kullanılan yöntemlerin karşılaştırılması. Değerler Eğitimi Dergisi, 2(5), 101-124.
Schnitker, S. A. (2010). An Examination of patience and well-being (Doctoraldissertation), University of California, Davis.
Schumacker, R. E. ve Lomax, R. G. (2004). A beginner’s guide to structural equation modelling. London: Lawrence ErlbaumAssociates.
Schwartz, S. H. (2012). An overview of the schwartz theory of basic values. Online Readings in Psychology and Culture, 2(1). (Erişim Tarihi: 12.03.2018) http://scholarworks.gvsu.edu/cgi/viewcontent-.cgi?article=1116vecontext=orpc
Seki, T., ve Dilmaç, B. (2015). Ergenlerin sahip oldukları değerler ile öznel iyi oluş ve sosyal görünüş kaygı düzeyleri arasındaki yordayıcı ilişkiler: Bir model önerisi. Eğitim ve Bilim, 40(179) 57-67.
Selim, S. (2008). Türkiye’de bireysel mutluluk kaynağı olan değerler üzerine bir analiz: Multinomial logit model Journal of Çukurova University Institue of Social Sciences, 3(17), 345-358.
Tatlılıoğlu, K. (2015). Üniversite öğrencilerinin aylık gelir düzeyleri ile psikolojik iyi oluşları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Bingöl üniversitesi örneği). Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(55),1- 15.
T.C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü, (2010). Türkiye’de aile değerleri araştırması, Ed. Mustafa Turgut, Manas Medya Planlama Reklam Hizmetleri, Ankara
Telef, B. B. (2011). Psikolojik iyi oluş ölçeği (PİOO): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması.11. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, 3–5 Ekim, Selçuk- İzmir.
Telef, B. B. (2013). Psikolojik iyi oluş ölçeği (PİOO): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(3), 374-384.
Telef, B.B., Uzman, E. ve Ergün, E. (2013). Öğretmen adaylarında psikolojik iyi oluş ve değerler arasındaki ilişkinin incelenmesi. TurkishStudies- International PeriodicalForTheLanguages, Literature and History of TurkishorTurkic, 8 (12), 1297-1307.
Tuzgöl D. M. (2007). Üniversite öğrencilerinin yaşam doyumunun bazı değişkenlere göre incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(22), 132-143.
Veenhoven, R. ve Dumludağ, D. (2015). İktisat ve mutluluk. İktisat ve Toplum Dergisi, 58, 46-51.
Vurgun, L. ve Öztop, S. (2011). Yönetim ve örgüt kültüründe değerlerin önemi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3). 217- 230.
Yavuzer, H. Meşeci, F., Demir, İ. ve Sertelin, Ç., (2005). Günümüz üniversite gençliğinin sorunları. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 79-91.
Yıldız, M., Dilmaç, B. ve Deniz, M. E. (2013). Öğretmen adaylarının sahip oldukları değerler ile benlik saygıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. İlköğretim Online, 12(3) 740-748.