Merkez-Çevre İlişkisi Bağlamında Elit Retoriği: 2014 Yılı Cumhurbaşkanlığı Seçimlerine Yönelik Bir Söylem Analizi

Bu çalışmada, siyaset biliminde elit kavramı ve bu kavrama bağlı olarak siyasal ve toplumsal olayların analizinde kullanılan elit teorilerinin kavramsal çerçevesi ışığında, yine siyaset bilimi ve siyasal iletişim çalışmalarında önemli bir konuma sahip olan retorik kavramının yardımıyla Türk siyasi tarihinin yakın geçmişine ilişkin merkez-çevre ilişkisi bağlamında bir inceleme yapılmak istenmiştir. Her dönem özellikle toplumsal olayların nedenlerini ve sonuçlarını açıklayabilmek adına, sosyolojik araştırmalara da konu olan elit teorisi, siyaset bilimi literatüründeki önemini de güncel tutmaktadır. Çalışmada, bu amaçla, 2014 yılı Cumhurbaşkanlığı seçim sürecinde, adaylığı ile birlikte seçkin-elit siyasetçi tartışmalarının da başladığı, Ekmeleddin İhsanoğlu’nun, seçim sürecindeki söylemleri, söylem analizi yöntemiyle incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Merkez-çevre, Retorik, Elit, Elit Retoriği

Elite Rhetoric in the Context of Central-Periphery Relations: A Discourse Analysis Towards 2014 Presidential Elections

In this study, it has been intended to make an analysis for the recent history of Turkish political history, in the context of the centre-periphery relationship, within the conceptual framework of the concept of elite in political science and of the elite theories used in the analysis of political and social events, in parallel with this concept, and also with the help of the rhetoric concept which has an important position in political science and political communication studies. The elite theory, which is also the subject of sociological researches especially to be able to termly explain the causes and consequences of social events, still maintains its importance in political science literature. For this purpose, in the study, Ekmeleddin Ihsanoglu's discourse in the 2014 presidential election process, in which distinguished -elite politician debates were started with his candidacy, has been analyzed by discourse analysis.

Keywords:

Center-periphery, Rhetoric, Elite, Elite rhetoric,

PDF

___

Akyol, E. (2013). Merkez-çevre ilişkileri ve modelin geçerliliği, Türkiye’de siyasal hayat. A. Karadağ (Der.), Ankara: Orion Kitapevi.
Ammelburg, G. (2003). Konuşma sanatı: konuşmacı eğitimi. N. Yıldıran (Çev.), Ankara: Doruk Yayıncılık.
Amsalem, E., Sheafer, T., Walgrave, S., Loewen, P. J., & Soroka, S. N. (2017). Media motivation and elite rhetoric in comparative perspective. Political Communication, 34(3), 385-403.
Aristo, (2004). Retorik. M. Doğan (Çev), İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Arslan, A. (2004). Türkiye’de iktidarın sosyolojik anatomisi ve iktidar seçkinleri. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(1), 1-25.
Aydın, F., B. (2016). Analysis of propaganda speeches of 2014 presidential bids with discourse analysis of van Dijk. OPUS – Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 6(11), 703-716.
Çaha, Ö., (1997). 1980 Sonrası Türkiye'sinde sivil toplum arayışları.Yeni Türkiye-Sivil Toplum Özel Sayısı, 18, 28-64.
Çevikcan, S. (2014), Neden İhsanoğlu, 5 Haziran 2018 tarihinde http://www.milliyet.com.tr/yazarlar/serpil-cevikcan/neden-ihsanoglu--1898212/ adresinden erişildi.
Çomu, T.ve Halaiqa, İ. (2015). Web içeriklerinin metin temelli çözümlemesi. yeni medya çalışmalarında araştırma yöntem ve teknikleri. M. Binark (Der.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Daver, B. (1965). Az gelişmiş ülkelerde siyasi elit (seçkinler), Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 20 (2), 517-535.
Doğru, M. (2000). Hitabet. İstanbul: Damla Yayınevi.
Durna, T. ve Kubilay, Ç. (2010). Söylem kuramları ve eleştirel söylem çözümlemeleri. medyadan söylemler. T. Durna (Der.), İstanbul: Libra Kitap.
Göksu, O. (2014). Cumhurbaşkanlığı seçim sürecinde medyanın adayların seçim kampanyalarındaki stratejik konumu. IV. Türkiye Lisansüstü Çalışmaları Kongresi- Bildiriler Kitabı V, 319-336.
Grigoriadis, I. N. (2015). The Turkish presidential elections of 10 august 2014. Mediterranean Politics, 20(1), 105-110.
Gür, T. (2013). Postmodern bir araştırma yöntemi olarak söylem çö-zümlemesi. Zeitschrift für die Welt der Türken, 5(1), 185-202.
Kapani, M. (2016). Politika bilimine giriş. Ankara:BB101 Yayınları
Karadağ A. (2005), Din-devlet ilişkisi ve Türkiye deneyimi. A. Küçük, S. Bakan, A. Karadağ, (Ed.), Türkiye’de Siyasal Hayat. İstanbul: Aktüel Yayıncılık.
Kurtbaş, İ (2017), Türkiye’de politik değişim ve siyasi elitler merkez-çevre kuramının gözden geçirilmesi ve Türkiye’de bir “elit koalisyonu olarak yeni elitler”. International Journal of Social Science, 54, 179-204.
Mardin, Ş. (2003). Yenileşme dinamiğinin temelleri ve Atatürk, M. Türköne, T. Önder (Der.), Türkiye’de Toplum ve Siyaset (Makaleler 1). İstanbul: İletişim.
Mardin, Ş. (2009). Türkiye’de toplum ve siyaset, makaleler 1. İstanbul: İletişim Yayınları.
Mardin, Ş. (2014). Türk siyasasını açıklayabilecek bir anahtar merkez-çevre ilişkileri. E. Kalaycıoğlu ve A.Y. Sarıbay (Ed.) , Türk Siyasal Hayatı.Bursa: Sentez Yayınları.
Miş, N. ve Yanık, M. (2014). Cumhurbaşkanlığı seçimleri ve adaylar Ekmeleddin İhsanoğlu’nun siyasal anlamı. Analiz, 105. İstanbul: SETA.
Özbudun, E. (2014). The 2014 presidential elections in Turkey: A post-election analysis. Global Turkey in Europe, Policy Brief 18, 20 Hazi-ran 2018 tarihinde http://www.iai.it/sites/default/files/gte_pb_18.pdf adresinden erişildi.
Ross, D. (2002). Aristoteles. Z. Kurtoğlu (Çev.), İstanbul: Kabalcı Yayınları.
Shils, E. (2002). Merkez-Çevre. Y. Z. Çelikkaya (Çev.). Türkiye Günlüğü, 70, 86-96.
Türkiye Büyük Millet Meclisi, Ekmeleddin İhsanoğlu Özgeçmiş, 25 Mayıs 2018 tarihinde https://www.tbmm.gov.tr/develop/owa/milletvekillerimiz_sd.bilgip_donem=26&p_sicil=7156 adresinden erişildi.
Theodorakupulos, (2004). Attika retoriğine giriş. S. Sandalcı (Çev.), İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
Van Dijk, T. (1999). Medya, iktidar, ideoloji. M. Küçük (Der.), Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Vergin, N. (2007). Merkeze talip bir partinin önlenemez yükselişi, Tür-kiye Günlüğü 90, 66-76.