TÜRKİYE’DE SINIRLI YAYILIŞA SAHİP BİR MEŞE TÜRÜ: QUERCUS ILEX (PIRNAL MEŞESİ)

Quercus ilex which is the natural evergreen oak species occurs in the very limited very areas in the coastal regions of Turkey. It grows within Pinus brutia forests and macciha formations in the humid habitats. This oak species begins at the sea level and rises up to 1100 m altitude in which Mediterranean climatic conditions prevail. In this area Qaercus ilex is mostly composed of macchia elements such as Arbutus andrachne, A. unedo, Phillyrea latifolia, Laurus nobilis, Styrax officinalis, Cercis siliquastrum, and Quercus coccifera. Palinological studies on Tertiary flora of Turkey have revealed that Quercus ilex had a wider dispersal area then, and it formed associations in some areas which today do not carry suitable ecological conditions for their growth.

Anahtar Kelimeler:

Meşe, Quercus ilex, Pırnal meşesi

PDF

___

[1] KAYACIK, H., Orman ve Park Ağaçlarının Özel Sistematiği, Angiospermae (Kapalı tohumlular), Cilt: III, İ.Ü. Orman Fakültesi Yayınları, No: 287, İstanbul 1981, ss.63,95-98.
[2] HEDGE, I.C.; YALTIRIK,F. , "Quercus L", Flora of; Turkey and the East Aegean Islands, Vol. VII, Edinburgh at the University Press, Edinburgh, 1982, ss.659-683.
[3] YALTIRIK, F., Türkiye Meşeleri Teşhis Kılavuzu, Tarım Orman ve Köy İşleri Bakanlığı, Orman Genel Müdürlüğü Yayını, Ankara, 1982.
[4] PAVARİ, A., Akdeniz Bölgesinde Ormancılığın Ekolojik ve Teknik Esasları, Fakülteler Matbaası, İstanbul, 1961.
[5] WALTER, H., Anadolu'nun Vejetasyon Yapısı, İ.Ü. Orman Fakültesi Yayınlan, No: 80, İstanbul, 1962, s.680.
[6] DÖNMEZ, Y., Kocaeli Yarımadasının Bitki Coğrafyası, İ.Ü. Coğrafya Enstitüsü Yayınlan, No: 112, İstanbul, 1979, s.93.
[7] USLU, T., Aydın'ın Batısında Küçük ve Büyükmenderes Nehirleri Arasında Kalan Bölge Vejetasyonunun Bitki Ekolojisi ve Sosyolojisi Yönünden Araştırılması, G.Ü. Fen Fakültesi Yayınları, No: 8, Ankara, 1985.
[8] GÜNAL, N., "Gediz-Büyükmenderes Nehirleri Arasında Kalan Sahanın Bitki Coğrafyası", İ.Ü. Deniz Bilimleri ve Coğrafya Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul, 1986.
[9] KANTARCI, D., "Reşadiye Yarımadasının Ekolojik Özellikleri, İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, Seri: A, Cilt:40, Sayı: 12, İstanbul, 1990, ss.53-78.
[10] MATER, B., "Datça Yarımadasında Arazi Sınıflandırılması”, İ.Ü. Coğrafya Enstitüsü Dergisi, Sayı: 21, İstanbul, 1977, ss.189-210.
[11] QUEZEL, P.; BARBERO, M.; AKMAN, Y., "Contribution a l ’etude de la vegetation forestı'ere d’Anatolie Septentrionale", Phytocoenologia, 8 (3/4), Stutgart, 1980, ss.365-519.
[12] ZOHARY, M., Geobotanical Foundations of the Middle East,Vol. II, Stutgart, 1973, ss.357,514.
[13] MEYER, F.H., "Quercuc ilex in Kleinasien", Ber. Deutsch. Bot. Ges., 82 (7-8), 1969, ss.505-519.
[14] ŞANLI, İ., "Trakya'nın Tersiyer Florası Üzerinde Ksilolojik Araştırmalar (Linyit Analizleriyle)", İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, Seri: A, Cilt: 32, Sayı: 1, İstanbul, ss.84-138.
[15] DÖNMEZ, Y., Trakya'nın Bitki Coğrafyası, İ.Ü. Coğrafya Enstitüsü Yayınları, No: 51, İstanbul, 1968.