ÇOK KÜLTÜRLÜ ORTAMLARDA KÜLTÜREL ZEKÂNIN KÜLTÜRLER ARASI DUYARLILIK İLE İLİŞKİSİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA

Çok kültürlü ortamlarda çalışanların farklı kültürlerden gelen insanlarla iletişim kurması, etkileşime geçmesi için kültürel zekâ olgusunun öğrenilmesi ve yeteneğinin kazanılması gerekmektedir. Kültürel farkındalığın algılanması, anlaşılması, yorumlanmasıyla geliştirilen kültürel zekâ çok kültürlü ortamlarda başarının altın anahtarıdır.  Kültürel zekâ, ayrıca kültürler arası duyarlılığı da artıran ve geliştiren bir olgudur. Araştırmanın amacı, konaklama işletmelerindeki çalışanların kültürel zekâ düzeylerinin belirlenmesi ve kültürel zekâ ile kültürler arası duyarlılık arasında bir ilişki olup olmadığının irdelenmesidir. Araştırmada yöntem olarak anket tekniğinden yararlanılmıştır. Araştırmanın evrenini Edremit Körfezinde yer alan turizm işletme belgeli oteller, belediye belgeli otel işletmeleri oluşturmaktadır. Bu işletmelerde çalışan 617 personele kolayda örnekleme yöntemi ile ulaşılmış ve anketler yüz yüze görüşülerek gerçekleştirilmiştir. Elde edilen verilerin analizi istatistiksel yöntemlerle yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, konaklama işletmelerinde çalışanların kültürel zekânın alt boyutlarından bilişsel ve davranışsal boyutlarına ilişkin görüşleri yaşlarına göre istatistikî olarak anlamlı bir farklılık göstermektedir. Ankete katılan çalışanların kültürel zekâ alt boyutlarından bilişsel boyut,  davranışsal boyut, üstbilişsel (metacognitive) boyut,  motivasyonel boyut ile kültürler arası duyarlılık boyutlarından kültürel iletişimde sorumluluk boyutu, kültürler arası farklılıklara saygı boyutu,  etkileşimde kendine güvenme boyutu görüşleri arasında istatistikî olarak anlamlı bir ilişki bulunmuştur.  Çalışanların kültürel zekâlarının kültürler arası duyarlılıklarını arttırdığı görülmüştür.Anahtar Kelimeler: Çok Kültürlü Ortamlar, Kültürel Zekâ, Kültürlerarası Duyarlılık.

___

  • KAYNAKÇA
  • Aksoy, Zeynep, (2012). Kültürlerarası İletişim ve Yönetimde Başarının Anahtarı: Kültürel Zekâ, Yeni İletişim Teknolojileri ve Toplumsal Dönüşüm, II. Uluslar arası İletişim Sempozyumu, 2-4 Mayıs, Turkey Manas University.
  • Akyüz, Serap, (2008). Çok Uluslu Otel İşletmelerinde Verimlilik Anlayışı: İstanbul Örneği, Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
  • Ang, Soon & Lınn, Van Dyne, (2008). Conceptualization of Cultural Intelligence: Definition, Distinctiveness, and Nomological Network, İçinde Ang, S ve Van Dyne, L.(ed.) Handbook on Cultural Intelligence: Theory, Measurement and Applications, NY: M.E. Sharpe, Armonk.
  • Ang, Soon, Lınn, Van Dyne, Christine Koh, Kee, Ng, Klaus. J. Templer, Cherly, Tay, &Anand, N., Chandrasekar, (2007). Cultural Intelligence: Its Measurement and Effects on Cultural Judgment and Decision Making, Cultural Adaptation, and Task Performance, Management and Organization Review, 3(3), pp.335-371.
  • Bayar, Fırat, (2009). Küreselleşme Kavramı ve Küreselleşme Sürecinde Türkiye, Uluslararası Ekonomik Sorunlar Dergisi, 32, ss.25-34.
  • Bekiroğlu, Onur & Balcı, Şükrü, (2014). Kültürlerarası İletişim Duyarlılığının İzlerini Aramak: İletişim Fakültesi Öğrencileri Örneğinde Bir Araştırma, Türkiyat Araştırmaları Dergisi, ss.429-460.
  • Brıslın, Richard, Reginald, Worthley & Brent, Macnab, (2006). Cultural Intelligence: Understanding Behaviors that Serve People’s Goal, Group Organization Management, 31, pp. 40-55.
  • Bulduk, Serap, Hale, Tosun, Elif, Ardıç, (2011). Türkçe Kültürler Arası Duyarlılık Ölçeğinin Hemşirelik Öğrencilerinde Ölçümsel Özellikleri, Türkiye Klinikleri J. Med. Ethics, 19 (1), ss. 25‐31.
  • Chen, Guo-Ming Ve William J., Starosta, (2000). The Development and Validation of the Intercultural Sensitivity Scale, Paper presented at the Annual Meetingof the National Communication Association, Seattle, WA, November 8‐12.
  • Chen, Guo-Ming, (1997). A Review of the Concept of Intercultural Sensitivity, Paper Presented at the Biennial Convention Of Pacific and Asian Communication Association, January, Honolulu, Hawaii.
  • Daft, Richard. L., (2010), New Era of Management, Learning International Edition.
  • Earley, P.Christopher & Soon, Ang, (2003). Cultural Intelligence: Individual Interactions Across Cultures, Stanford University Press, PaloAlto.
  • Earley, P. Christopher & Earley, Mosakowski, (2004). Cultural Intelligence, Harvard Business Review, pp. 139–146.
  • Earley, P.Christopher & Soon, Ang, (2003). Cultural Intelligence: Individual Interactions Across Cultures, Stanford University Press, PaloAlto.
  • Er, Seher, (2005). Kültürlerarası İletişim, Budunmerkezcilik ve Öteki, İstanbul Kültür Üniversitesi Dergisi, 2005(1),pp. 9-18.
  • Erez, Miriam & Earley, P. Chrıstopher, (1997). Culture, Self Identify, and Work, Oxford Universty Press, Newyork.
  • Gelfand Michele. J., Miriam, Erez, Zeynep, Aycan (2007). Cross Cultural Organizational Behavior, Annual Review of Psychology,In S.T. Fiske, D.L. Schacter, and C. Zahn-Waxler (eds.), Palo Alto, CA: Annual Reviews,58, pp. 479-514.
  • Güvenç, Bozkurt, (2003). İnsan ve Kültür, Remzi Kitabevi, İstanbul.
  • Hodgetts, Richard. M. & Luthans, Fred, (1997). International Management, The McGraw-Hill.
  • Sadeghıan, Elham, (2011). Presentating of the Effectual Cultural Intelligence Model of Manager on Effectiveness Iran Khodro Organization of Iran, European Journal of Scientific Research, 61 (3), pp. 402-403.
  • Sternberg, Robert J. & Grıgorenko, Elena. L., (2006). Cultural Intelligence and Successful Intelligence, Group & Organization Management, 31(1), pp. 27-39.
  • Şahin, Faruk, (2011). Liderin Kültürel Zekâsının Astların Örgütsel Vatandaşlık Davranışı ile İş Doyumu Üzerine Etkisi, Savunma Bilimleri Dergisi, 10(2), ss. 80-104.
  • Şahin, Faruk, Köksal, Onur (2013). Kültürel Zekânın Kültürlerarası Liderlik Üzerine Etkisi: Çokuluslu Bir Örgütte Uygulama, 21. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı, Kütahya.
  • Taylan, Hasan Hüseyin & Arklan, Ümit, (2008). Medya ve Kültür: Kültürün Medya Aracılığıyla Küreselleşmesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), ss. 85-97.
  • Trompenaars, Fons, & Charles, Hampden-Turner, (1997). Riding the Waves of Culture: Understanding Diversity in Global Business, McGraw-Hill Professional, USA.
  • Yeşil, Salih, (2009). Kültürel Farklılıkların Yönetimi ve Alternatif Bir Strateji: Kültürel Zeka, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 11(16), ss. 100-131.
  • Vedadi, Ahmad, Bahram, Kheiri & Abbasalizadeh, Mansoureh, (2010). The Relationship Between Cultural Intelligence and Achievement: A Case Study in An Iranian Company, Iranian Journal Management Studies, 3(3), pp. 25-40.
Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 2564-6931
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2008
  • Yayıncı: NİĞDE ÖMER HALİSDEMİR ÜNİVERSİTESİ
Sayıdaki Diğer Makaleler

YÖNETİCİNİN GÜÇ KAYNAKLARI ALGISI VE ÖRGÜTSEL VATANDAŞLIK DAVRANIŞI: KONAKLAMA İŞLETMELERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Mustafa ÇAVUŞ, Melda HARBALIOĞLU

FİNANSMAN VE MALİYET YAPISI TEMELİNDE MERSİN’DE KONUT MÜTEAHHİTLİĞİ (YAP-SATÇILIK)

Tuncay TURABOĞLU, İsmail ŞAHİN

VERGİ CENNETLERİNİN KÜRESEL FİNANSAL KRİZ ÜZERİNE EKONOMİK ETKİLERİ: VERGİ KAÇIRMA, VERGİDEN KAÇINMA VE KARA PARA AKLAMADAKİ ROLÜ

Serdar ÖZTÜRK, Özlem ÜLGER

KAPADOKYA BÖLGESİNDE BULUNAN KONAKLAMA İŞLETMELERİNDE E-POSTA YÖNETİMİ ÜZERİNE BİR UYGULAMA

Kenan GÜLLÜ, Sezer KARASAKAL

KURUMUN SÜRDÜRÜLEBİLİRLİĞİNDE “İTİBAR RİSKİ” YÖNETİMİNİN YERİ VE ÖNEMİ

Rüveyda KIZILBOĞA ÖZASLAN, Filiz ÖZŞAHİN KOÇ

SİBER KAYTARMA ve ÖRGÜTSEL BAĞLILIK ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİNE YÖNELİK EMNİYET ÇALIŞANLARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Hakan CANDAN, Mehmet İNCE

DERS PROGRAMI OLUŞTURULMASINDA 0-1 TAM SAYILI BULANIK HEDEF PROGRAMLAMA YAKLAŞIMI

İrfan ERTUĞRUL, Gülin ÖZTAŞ

MUHASEBE MESLEK MENSUPLARININ 6102 SAYILI TÜRK TİCARET KANUNU’NDA YER ALAN BAĞIMSIZ DENETİM İLE İLGİLİ HUSUSLAR HAKKINDAKİ GÖRÜŞLERİNE YÖNELİK ORDU İLİNDE BİR ARAŞTIRMA

Abitter ÖZULUCAN, Dursun KELEŞ, Seçkin ARSLAN

İZLENİM YÖNETİMİNİN OLUMSUZ ÖRGÜTSEL SONUÇLARA ETKİSİ VE PERFORMANS DEĞERLEMENİN ARACILIK ROLÜ: TÜRKİYE’DEKİ LİDER ŞİRKETLERDEN AMPİRİK BULGULAR

Özge DEMİRAL

TURİST AKIMINDA OYNAKLIĞIN ARCH MODELLERİYLE ÖLÇÜLMESİ: TÜRKİYE ÖRNEĞİ

Kadir KARAGÖZ