SAĞLIK OMBUDSMANI

Sağlık ombudsmanlığı, son 20-30 yılda ortaya çıkmış bir kavramdır. Bazı Avrupa ülkelerinde ve Amerika Birleşik Devletleri’nde, hasta haklarını korumak amacıyla giderek yaygınlaşmaktadır. Hastaların şikâyetlerine cevap vermek için kurulmuş olup, amaç kamuya sağlık hizmetleri sunumunu daha nitelikli ve sağlık çalışanlarını daha sorumlu hale getirmektir. Sağlık Ombudsmanı tarafından yapılan tavsiyeler doğrultusunda sağlık hizmetlerinin kalitesinen sürekli artırılması ve sağlık çalışanlarının kamuya karşı daha bilinçli ve sorumlu hale gelmesi mümkün olur. Birçok ülkedeki sağlık ombudsmanı uygulamaları, yetkileri ve konumu bakımından farklıdır. Çoğu sağlık ombudsmanı sadece hastalar ve sağlık kurumları arasında arabuluculuk yapsa da, bazılarının soruşturma yapma gibi güçleri de vardır. Sağlık ombudsmanlarının sadece bir bölümü merkezi bir yapıya sahipken, bazıları yerel ve bazıları da kurumsal düzeydedir. Bu makale, sağlık ombudsmanın tanımı, rolü, özellikleri ve bazı ülke uygulamalarının, literatür bilgileri eşliğinde ele alınması amacıyla gerçekleştirilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Sağlık ombudsmanı, hasta hakları, şikâyet yönetimi

___

AVŞAR, Zakir. (2012). Ombudsman: İyi Yönetilen Türkiye İçin Kamu Hakemi, Hayat, İstanbul. BAKER, N.R., Jablonski, R.A. ve Moss, J.A. (2014). A Nurse Developed Toolkit For Long-Term Care Ombudsmen, Geriatric Nursing, 35(2), 111-3. BLOEMEN, E.M., Rosen, T., Clark, S., Nash, D. Ve Mielenz, T.J. (2015). Trends in Reporting of Abuse and Neglect to Long Term Care Ombudsmen: Data from the National Ombudsman Reporting System from 2006 to 2013, Geriatric Nursing, 36(4),281-3. FALLBERG, L. ve Mackenney, S. (2003). Patient Ombudsmen in Seven European Countries: An Effective Way to İmplement Patients' Rights?, European Journal of Health Law, 10, 343-357. HASTA HAKLARI İSTATİSTİKLERİ 2005-2014. http://www.saglik.gov.tr/Hastahaklari/belge/1-39073/hasta-haklari.html, Erişim tarihi 22.09.2016. HASTA HAKLARI YÖNETMELİĞİ (1998). Resmi Gazete 23420, 01.08.1998. HEALY, J. ve Walton, M, (2016). Health Ombudsmen in Polycentric Regulatory Fields: England, New Zealand, and Australia, Australian Journal of Public Administration, Early View, Version of Record online: 6 MAR 2016. HUBER, R., Borders, K., Netting, F.E. ve Nelson, H.W. (2001). Data From Long-Term Care Ombudsman Programs in Six States—The İmplications of Collecting Resident Demographics, The Gerontologist, 41,61–68. MOK, E.A., Gostin, L.O., Das Gupta, M. ve Levin, M. (2010). Implementing Public Health Regulations in Developing Countries: Lessons from the OECD Countries, Journal of Law, Medicine & Ethics, 38(3), 508-19. SABİM. sabim.saglik.gov.tr/ , Erişim tarihi 22.09.2016. SAĞLIK BAKANLIĞI HASTA BAŞVURU BİLDİRİM SİSTEMİ. https://hastahaklari.saglik.gov.tr/ , Erişim tarihi 22.09.2016. SHELLEY, G.K., Castro, C. ve Cron, S.G. (2015). Utilizing Online Tools to İncrease Volunteer Ombudsmen Presence in Long-Term Care, Geriatric Nursing, 36(1), 52-6. SİLVA, R.C.C., Pedroso, M.C. ve Zucchi, P. (2014). Ombudsmen in Health Care: Case Study of A Municipal Health Ombudsman, Rev Saude Publica, 48(1),134- 41. T.C. Kamu Denetçiliği Kurumu 2015 Yıllık Raporu. http://www.ombudsman.gov.tr/contents/files/2015%20yillik%20rapor%20.pdf, Erişim tarihi 22.09.2016. TİNGLE, J. (2015). Parliamentary and Health Service Ombudsman: Addressing The Failings, British Journal of Nursing, 24(10),542-3. WİSE, J.(2015). More Complaints Should Be Resolved Locally, Says Health Ombudsman, BMJ 2015;351:h5636.