___

• AKILLIOĞLU, T. (2002). Düşünce ve Anlatım Özgürlüğü ve Kamu Görevlileri. M. Gülmez (Edt.), İnsan Hakları ve Kamu Görevlileri İçinde (s. 25-34). Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayınları No: 243. AKHUNDOVA, J. (2013). Rusya Kamu Yönetiminde Etik Konularına Bakış: Hukuki-Normatif ve Söylem İçerik Analizi, Avrasya İncelemeleri Dergisi (AVİD), II(2), 335-355. AKINCI, S. (2014). Siyasal Katılım Düzeyleri Üzerine Bir İnceleme. Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, 7, 33- 45. AKYÜZ, Ü. (2009). Siyaset ve Ahlak. Yasama Dergisi, 11, 93-129. ALBAYRAK, S. O. (2016). ABD Kamu Personel Rejiminde Esnek İstihdam (At-Will Employment) Eğilimi. Mülkiye Dergisi, 40(2), 43-66. ARTUK, E., GÖKCEN, A., & YENİDÜNYA, C. (2005). Ceza Hukuku Özel Hükümler. Ankara: Turhan Kitabevi. ATAY, E. E. (2012). İdare Hukuku, Ankara: Turhan Kitapevi. AYDIN, H. (2010). Ceza Hukukunda Kamu Görevlisi Kavramı. Ankara Barosu Dergisi, 68(1), 109-128. BİLGE, M. (2012). Gelenekselden Moderne Etik ve Siyaset. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 8(15), 97-108. BUCAKTEPE, A. (2014). Devlet Memurluğu ve Memurların Değerlendirilmesi üzerine Düşünceler. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi XVIII (3-4), 459-489. COŞKUN, B. & PANK YILDIRIM, Ç. (2019). “696 Sayılı KHK ve 7079 Sayılı Kanunun Türkiye’de Kamu Sektörü İstihdamına Etkisi”, IV. Uluslararası Girişimcilik, İstihdam ve Kariyer Kongresi Bildiri Kitabı (Ed: M. Marangoz ve A. Fırat), Cilt: I, 84-96. ÇELİK, A. & MARDİNLİ, İ. (2018). Yerel Seçilmişlerin Bürokrasi–Siyaset İlişkisine Bakışı: Şanlıurfa Örneği. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 1(1), 37-55.ÇAPAR, S. (2010). Almanya’da Kamu Personel Sistemi. Türk İdare Dergisi, 82(466), 47-63. ÇELİK, Ö. ve Aksan, G. (2011). “Demokrasi ve Bürokrasi Arasındaki Gerilim Temelinde Türk Hukukundaki Bazı Düzenlemelere Genel Bir Bakış”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: XV, Sayı: 2, 189-214. ÇİTCİ, O. (2002). Siyasal Haklar ve Kamu Görevlileri. M. Gülmez (Edt.), İnsan Hakları ve Kamu Görevlileri İçinde (s. 89-110). Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayınları No: 243. DEMİR, M. (2018). Siyasal İletişim: Kavramsal Bir Derleme. International Journal of Art, Culture and Communication. I(1), 79-104. Devlet Memurları Kanunu, Kanun No.: 657, Kabul Tarihi : 14.7.1965. Devlet Personel Başkanlığı (2016a). Kamu Personelinin Statülerine ve İstihdam Edildikleri Kurum Türlerine Göre Dağılımı. 5 Şubat 2017 tarihinde http://www.dpb.gov.tr/tr-tr/istatistikler/kamu-personeli-istatistikleri sayfasından erişilmiştir.Devlet Personel Başkanlığı (2016b). İngiltere Kamu Yönetimi ve Kamu Personel Sistemi. Ankara: Devlet Personel Başkanlığı Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Birimi. ERASLAN, T. (2020). Kamu Görevlileri İçin Seçim Yasaklarının Önemi. https://www.kamufinans.com/kamu-gorevlileri-memurlar-icin-secim-yasaklari-nedir-secim-yasaklarinin-onemi-nedir ERSÖZ, K. (2016). Devlet Memurlarının Siyaset Yapma Yasağı ve Değerlendirilmesi. TAAD 7(26), 71-102. GÖKCAN, T., H., & Artunç, M. (2012). Ceza Hukukunda Kamu Görevlisi ve Özel Soruşturma Usulleri, Ankara: Seçkin Yayınları. GÖKÇE, F., A. , Özdemirci, İ., & Ceylan, H. İ. (2017). Üniversite Öğrencilerinin Siyasal Katılım Seviyesi: Kilis 7 Aralık Üniversitesi Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(27), 289-319. GÜLDİKEN, N. (1996). Toplum Bilimsel Boyutuyla Siyasal Katılım. Sivas: Dilek Ofset Matbaacılık.HEYWOOD, A. (2012). Siyasetin Temel Kavramları, Ankara: Adres Yayınları. KALAYCIOĞLU, E. (1983). Karşılaştırmalı Siyasal Katılma-Siyasal Eylemin Kökenleri Üzerine Bir inceleme. İstanbul: Gür-Ay Matbaası. KARAKAYA, İ. (2019). Rusya’da Kamu Personel Sisteminin Dönüşümü. Yayınlanmamış Yüksek Lisan Tezi, Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak. KAPANİ, M. (1997). Politika Bilimine Giriş, 9. Baskı, Bilgi Yayınevi, Ankara. KOÇ, O. (2015), 01 Şubat 2017 tarihinde www.oktaykoc.com/files.php?file=VI._867720939.pptx 01.02.2017 sayfasından erişilmiştir. MİNAR, T. M. (2019). Kamu Çalışanlarının Siyasi Sosyal Medya Paylaşımları - Tarafsızlık İlkesi ve İfade Hakkı Sorunsalı. https://www.hukukihaber.net/kamu-calisanlarinin-siyasi-sosyal-medya-paylasimlari-tarafsizlik-ilkesi-ve-ifade-hakki-sorunsali-makale,6528.html ÖZEN, M. & TOZMAN, Ö. (2009). Türk Ceza Hukukunda Kamu Görevlisi Kavramı. Amme İdaresi Dergisi 42(4), 25-57. Öztekin, A. (2001). Siyaset Bilimine Giriş, 3. Baskı, Siyasal Kitabevi, Ankara ÖZTEKİN, T. (2003). Karşılaştırmalı Kamu Personel Sistemleri Fransa’da Kamu Personel Sistemi. http://tulayozekin.blogspot.com/2010/12/fransada-kamu-personel-sistemi.html Seçimlerin Temel Hükümleri ve Seçmen Kütükleri Hakkında Kanun, Kanun No.: 3420, Kabul Tarihi: 31.03.1988. SELÇUK, S. (1997). Memur Yargılaması Hakkında. İstanbul: TÜSİAD Yayınları Türk Ceza Kanunu, Kanun No.: 5237 Kabul Tarihi: 26.9.2004 Türkiye Cumhuriyeti Anayasası, Kanun No.: 2709, Kabul Tarihi: 7.11.1982. Türkiye İnsan Hakları ve Eşitlik Kurumu Kanunu, Kanun No: 6701, Kabul Tarihi: 06.04.2016. UZUNÇARŞILI, H. İ. (1988). Osmanlı Devleti Teşkilatından Kapukulu Ocakları 1-2, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları. ÜLGER, E. G. (2019). Karşılaştırmalı Kamu Personel Sistemi: Türkiye Japonya Örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. 1982 Türkiye Cumhuriyeti Anayasası 657 Sayılı Devlet Memurlar Kanunu https://www.memurlar.net/haber/563254/siyasi-parti-yararina-is-yapan-memur-ne-ceza-alir.html (Erişim Tarihi: 01.01.2020).