İzmir İli, Kemalpaşa İlçesi yakınlarındaki Ulucak Höyük, Batı Anadolu’daki önemli Geç Neolitik ve Tunç Çağı merkezlerinden birisidir. Höyük üzerinde gerçekleştirilen kazı çalışmalarında ele geçen seramik buluntuların küçük bir kısmı Tunç Çağı sonrasına aittir. Herhangi bir mimari kontekst ile doğrudan ilişkili biçimde ele geçmemiş olmamasına rağmen bu seramik kümesi höyüğün bulunduğu alandaki Tunç Çağı etkinlikleri hakkında bir öngözlem yapılmasına yardımcı olabilir. Seramik buluntuların tarihsel aralığı M.Ö. 7. yüzyılın ikinci yarısından M.Ö. 4. yüzyılın ortalarına kadardır. Ayrıca, az sayıda Geç Roma Dönemi seramiği de söz konusu kümeye dahildir. Buluntular arasında ağırlıklı olan Lidya örneklerinin yanında, Kuzey İonia ve Aiolis bağlantılı parçalar ve Attika ithalleri dikkat çeker. Bu çalışma ile umulan, bu seramik kümesi yardımı ile Ulucak Höyük’ün bulunduğu alandaki Tunç Çağ sonrası merkezinin karakteri hakkında bir öngözlem oluşturmaya çalışmaktır.

Ulucak Höyük, near Kemalpaşa in İzmir, is one of the most important sites in Western Anatolia for the Late Neolithic and Bronze Ages. A small group of pottery found in the excavations on the mound belong to the post-Bronze Age. Although this pottery assemblage was not found in a direct connection with any architectural context, they might be helpful to make a preliminary observation on the postBronze Age activities around the mound. Chronological time span of the pottery expands from the second half of the 7th to the mid-4th century B.C. Furthermore, a few Late Roman fragments are also included in the Ulucak Höyük pottery assemblage. The predominant sub-group is represented with Lydian (or of Lydian type) pottery and it is followed by sherds related with North Ionia and Aiolis as well as some Attic imports. Aim is that this study may help us to make a preliminary observation on the character of the post-Bronze Age site around Ulucak Höyük.