Eğitim Sektöründe Gerçekleşen İş Kazalarına Yönelik Bir Araştırma

- Günümüzde çalışma hayatının sorunsuz, güvenli ve sağlıklı yürüyebilmesi için işçi, işveren ve devlet taraflarının etkileşimli bir şekilde hareket etmeleri gerekmektedir. Bu üçlü kesimin birlikte hareket etmesi demek güvenli ve sağlıklı ortam oluşturulması ve dolayısıyla olası iş kazalarının önüne geçilebilmesi için ön koşul olarak değerlendirilmektedir. Genel iş kolu olarak düşünüldüğünde eğitim öğretim sınıfında iş kazası olasılığının az olması teorisi ilgili alanlarda yeterli güvenlik önlemleri alınmadığında hiç azımsanmayacak sayıda kaza durumunu ortaya çıkarabileceği düşünülmektedir. Tehlike ve risk odaklı kaza olasılığının eğitim öğretim faaliyetlerinde az olması bu sektörün önlem alma anlamında geri planda tutulması durumunu oluşturmamalıdır. Eğitim öğretim sektöründe de diğer işletmelerde olduğu gibi önce önlem sonra iş parolasının ön planda tutulması gerekliliğini doğurmuştur. Bu çalışmanın amacı Ordu ilinin seçilen bir ilçesinde son beş yılda gerçekleşen iş kazaları sayısı, türü ve sektör bazlı olarak araştırılmıştır. Araştırma doğrultusunda; gerçekleşen iş kazalarının azaltılması, sağlıklı ve güvenli eğitim öğretim ortamlarının oluşturulması, okul idari yapısının iş sağlığı ve güvenliği hizmetlerine yönelik farkındalıkların artması, yasal yükümlüklerinin hatırlatılması ve kurumda proaktif yaklaşımın benimsenmesi amaçlanmıştır. Çalışma sonucunda eğitim kurumlarında öğrenci ve çalışan sayısının fazla olması, veli giriş-çıkışlarının yoğun olması sebebiyle kaza olma potansiyelinin fazla olabileceği sonucuna ulaşılmıştır.

A Research on Occupational Accidents Occurring in the Education Sector

Abstract − Today, workers, employers and government parties need to act interactively in order for the working life to run smoothly, safely and healthily. The fact that these three groups act together is considered as a prerequisite for creating a safe and healthy environment and thus preventing possible occupational accidents. The aim of this study was to investigate the number, type and sector-based of occupational accidents in the last five years in a selected district of Ordu Province. In line with the research; It aimed to reduce occupational accidents, to create healthy and safe educational environments, to increase awareness of the school administrative structure about occupational health and safety services, to remind legal obligations and to adopt a proactive approach in the institution. As a result of the study, it has been concluded that the potential for an accident may be high due to the high number of students and employees in educational institutions and the high number of parents entering and leaving.

___

  • Akgün, S., (2015), “Sağlık Sektöründe İş Kazaları”, Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 2(2), 67-75.
  • Akın, L., (2012), “Sendikaların İş Sağlığı ve Güvenliğinin Sağlanmasına Katkısı”, Çalışma ve Toplum Dergisi, 3, 101-124.
  • Andaç, F., (2012), “Türk Çalışma Hayatında İş Sağlığı ve Güvenliği”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(1), 1-6.
  • Binyıldırım, T., (2005), İş Kazalarının Oluşumu ve Yeni Yaklaşımlar (3.bs.), Adana, III İş Sağlığı ve Güvenliği Kongresi Bildiriler Kitabı.
  • Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, 2012. İş Sağlığı ve Güvenliği Risk Değerlendirmesi Yönetmeliği. https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=16925&MevzuatTur=7&MevzuatTertip=5.
  • Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, 2012. İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu. https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.6331.pdf
  • Çiçek, Ö. ve Öçal, M., (2016), “Dünyada ve Türkiye’de İş Sağlığı ve Güvenliğinin Tarihsel Gelişimi”, HAK-İŞ Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 5(5), 11
  • Durdu, H.İ., (2014), “İş Kazalarının Ekonomik Analizi ve Bazı Sektörler Bazında Değerlendirilmesi”, Sosyal Güvence Dergisi, 5(1), 60-68.İlter, H., (2014), “Çalışma Hayatında Stres ve Sağlık Çalışanları”, Beykent Üniversitesi, Ankara.
  • İlter, B., (2019), “Zorunlu İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitiminin İş Kazalarına Etkisi: İmalat Sektöründe Bir Vaka-Kontrol Çalışması, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Kılıç, M., ve Ok, Ş., (2020), “Bir Kamu Kurumunda Ofis Çalışmalarında İşyerindeki Risklerin Farkındalığının Belirlenmesi”, Yozgat Bozok Üniversitesi Bozok Tıp Fakültesi Dergisi, 10(1), 139-49.
  • Özkılıç, Ö., (2007), Risk Etmenlerine Yönelik Verilen Eğitimin Etkinliğinin Değerlendirilmesi, Ankara, Çalışma ve Güvenlik Bakanlığı Kitabı.
  • Solmaz, M., ve Solmaz, T., (2019), “Stajyer Öğrenciler İş Kazaları”, Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 8(1), 106-110.
  • Sosyal Güvenlik Kurumu (SGK), 2019. İş Kazası ve Meslek Hastalıkları İstatistikleri. Erişim Tarihi:20.09.2022. http://www.sgk.gov.tr/wps/portal/sgk/tr/kurumsal/istatistik/sgk_istatistik_yilliklari
  • Şerifoğlu, U.K., ve Sungur, E., (2007), “İşletmelerde sağlık ve güvenlik kültürünün oluşturulması; Tepe Yönetimin Rolü ve Kurum İçi İletişim Olanaklarının Kullanımı”, Yönetim Dergisi, 18(58), 41-50.
  • Türkoğlu, Ç., ve Balkan, B., (2020), “Öğretmenlerin İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin Bilgi Düzeylerinin İncelenmesine Yönelik Bir Alan Araştırması”, Kırklareli Üniversitesi Mühendislik ve Fen Bilimleri Dergisi, 6(2), 216-237.