Büyük Selçuklu Devleti’nin kurucuları olan Oğuz Türkmenleri hakkında birçok araştırma yapılmıştır. Bu çalışmada, farklı görüşler temel alınarak Türkmen isimleri Farsça karakterler dâhilinde, farklı bir şekilde incelenmiştir. Selçuklu Devleti’nin kuruluşunda önemli bir yere sahip alan bu Türkmenler (Oğuzlar), Dandanakan Savaşı (1040) öncesi ve sonrasında, merkeziyetçilik kavramından uzak kitleler halinde, İran coğrafyası başta olmak üzere etraftaki topraklara dağılmaya başladılar. Siyasetlerini bu düşünce çerçevesinde ilerleten Selçuklu Devleti, aynı siyaseti Melik Şah döneminde de Nizâmü’l-Mülk düşüncesi doğrultusunda sürdürmeye devam etti. Türkmenler (Oğuzlar) her ne kadar Selçuklu Devleti’nin kuruluşu esnasında etkili olmuşlarsa da Melik Şah’ın ölümü sonrası taht mücadeleleri ve diğer sebeplerle devletin çöküş sürecini hızlandırmışlardır. Sultan Sencer’in aynı Türkmenlerin (Oğuzların) elinde esir düşmesi Selçuklu Devleti’ne son darbeyi vurmuş ve Selçuklu Devleti çöküşten kurtulamamıştır.