An investigation over the levels of social anxiety according to the gender factors of hearing-impaired adolescent athletes between the ages of 12-16

Bu çalışmada, 12-16 yaş arası ergen işitme engelli sporcuların cinsiyet faktörlerine göre sosyal kaygı düzeylerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya 36 erkek, 54 bayan olmak üzere toplam 90 işitme engelli sporcu katılmıştır. Araştırma verilerinin toplanmasında sosyo demografik sorular içeren anket formu ve Ergenlerde Sosyal Kaygı ölçeği (ESKÖ) uygulanmıştır. Bağımsız grupların karşılaştırılmasında independent t test kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi 0.05 alınmıştır. Ergen erkek işitme engelli sporcuların olumsuz değerlendirme korkularının anlamlı derecede bayan sporculardan fazla çıktığı ancak genel durumlarda ve yeni durumlarda sosyal kaçınma ile cinsiyet faktörü arasında anlamlı farklılığın olmadığı görülmüştür. Sonuç olarak, sosyal kaygı seviyesi yüksek olan bireylerin problem çözme becerilerinin düşük olabileceğini ve bu yönüyle bu çalışmanın ergen engelli bireylerin problem çözme ve sosyal kaygı düzeylerinin tespiti açısından önemli bir çalışma olduğunu düşünmekteyiz.

12-16 Yaş ergen işitme engelli sporcuların cinsiyet faktörlerine göre sosyal kaygı düzeylerinin incelenmesi

In this study, the investigating the levels of social anxiety according to gender factors of hearing-impaired adolescent athletes at the age of 12-16 was aimed. A total of 90 hearing-impaired athletes consisting of 36 male and 54 female were participated in this study. The questionnaire including Socio-demographic questions and Adolescent Social Anxiety Scale (SAS) was used to collect survey data. Independent t test was used to compare independent groups. Significance level was estimated as 0, 05. Fear of negative evaluation of hearing-impaired male athletes was significantly higher than those of female. However, there was no significant difference between gender factors and social avoidance in the general and new cases. As a result, we can say that the problem-solving skills of individuals with higher levels of social anxiety were low, so this study is an important study to determine the problem-solving and social anxiety levels of individuals with disabilities.

PDF

___

1. Akdeniz M. “Öfke Kontrolü Eğitiminin Lise Öğrencilerinin Öfke Kontrolü Becerilerine Etkisi”. Çukurova University Institute of Social Sciences. (Master Thesis), pp. 10, 2007.
2. Aydın A, Tekinsav-Sütcü S, Sorias O. “Ergenlerde Sosyal Anksiyete belirtilerini Azaltmaya Yönelik Bilişsel- Davranışçı Bir Grup Terapisi Programının Etkililiğinin Değerlendirilmesi” Turkish Journal of Psychiatry. 21(1): 25-36, 2010.
3. Çoksevim, B., Sarıtaş, N., Kaya, M., Pepe, O., “Kickbokscularda Maç Öncesi ve Sonrası Durumluk, Süreklik, Kısa Semptom Envanteri Bulguları”, Turkish Kickboxing Federation Journal of Sciences, volume:1, No:1, pp. 22-27, 2008.
4. Erkan Z, Güçray S, Çam S., “Ergenlerin Sosyal Kaygı Düzeylerinin Ana Baba Tutumları ve Cinsiyet Açısından İncelenmesi” Çukurova University Journal of Social Sciences Institute. pp. 64-75, 2002.
5. Erözkan, A., “İlköğretim Sekizinci Sınıf Öğrencilerinde Depresyonun Yordayıcıları”. Elementary Education Online. 8(2), pp. 334-345, 2009.
6. Hamarta E. “Ergenlerin Sosyal Kaygılarının Kişilerarası Problem Çözme ve Mükemmeliyetçilik Açısından İncelenmesi”. Elementary Education Online. 8(3): pp. 729-740, 2009.
7. Jose O, Raquel S.G, Jose Antonio L.P. “The Liebowitz Social Anxiety Scale for Children and Adolescents”. Psicothema, Vol. 21, Núm. 3, pp. 486-491, 2009.
8. La Greca A.M, Lopez N., “Social Anxiety Among Adolescents: Linkages with Peer Relations and Friendships”. Journal of Abnormal Child Psychology, vol. 26, No. 2, pp. 83-94, 1998.
9. Nolan H.M.I, Walters K.S., “Social Anxiety Scale for Adolescents: Normative data and Further Evidence of Construct Validity”. Journal of Clinical Child Psychology, Vol. 29, No. 3, pp. 360-371, 2000.
10.Özkatar Kaya E., “18-25 Yaş Arası İşitme Engelli Sporcuların Stres ve Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi”. Erciyes University Institute of Social Sciences. (Master Thesis), pp. 4, 2010.
11. Palancı M., “Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Kaygı Sorunlarını Açıklamaya Yönelik Bir Model Çalışması”. XIII. Congress of National Education Sciences. pp. 1-17, 2004.
12. Spielberger, C.D., Sydeman, S.J., “Anxiety Inventory and State-Trait Anger Expression Inventory”, Unıversıty of South Florida, pp. 292-231, 1994.
13. Sümer H., “İşitme Engelli Öğrencilerin Beden Eğitimi ve Spor Dersinde Karşılaştıkları Sorunlara İlişkin Öğretmen Görüşleri”. Çanakkale On Sekiz Mart Üniversity Institute of Social Sciences. (Master Thesis), pp. 2, 2006.
14. Şirinkan A, Şirinkan S, Çalışkan E., “Engellilerde Beden Eğitimi ve Spor Dersinin Öğrenci Bakış Açısıyla Değerlendirilmesi”. Atatürk Üniversity, Journal of Physical Education and Sport Sciences, pp. 9-15, 2010.
15. Terzioğlu, A., “Engelliler Spor Eğitiminde Beden Eğitimi Öğretmeninin Kategorik Görevleri”. Erzincan University, Journal of Art and Sciences Faculty, Vol-No: 4-1, pp. 23-28, 2002.
16. Toy B., “Sanat Eğitim Alan ve Almayan 15-17 Yaş Grubundaki Ergenlerin Sosyal Uyumlarının ve Benlik Tasarım Düzeylerinin İncelenmesi”. Ankara University, Science Faculty Home Economics. pp. 1-4, 2006.
17.Watson, D. and Friend, R. “Measurement of Social- Evaluative Anxiety” Journal of Consulting Clinical Psychology, 33, (4), 448-457, 1969.
18. Yılmaz F, Arıkan D. İşitme Engelli Adölesanların Benlik Kavramı ve Depresyon Belirti Düzeyleri Arasında İlişki. Atatürk University Journal of Nursing School. 11: 4, pp. 67-75, 2008.