COVID-19 Salgını Sürecinde Polis ve Çocuk: Nitel Bir Yaklaşım

Bu araştırma, koronavirüs salgını sürecinde çocukların polis korkusunda meydana gelen artışın nedenlerini tespit etmek ve artışın durdurularak çocukların mevcut korkuyu yenmeleri için yapılması gerekenleri belirlemek amacıyla yapılmıştır. Nitel araştırma yöntemlerinin işe koşulduğu bu araştırmada analiz birimi olarak iç içe geçmiş tek durum deseni kullanılmıştır. Veriler araştırmacı tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış 2 sorudan oluşan görüşme formu kullanılarak Google formlar sistemi üzerinden salgın sürecinde alınan fiziki mesafe kuralına uygun olarak toplanmıştır. Uzaktan link aracılığıyla toplanan görüşme formlarındaki veriler içerik analizine tabi tutularak analiz edilmiştir. Araştırma neticesinde salgın döneminde çocukların polis korkusunda meydana gelen artışın nedenleri olarak ailelerin çocuklarını istediklerini yaptıramadıklarında “Seni polise veririm, polisler ceza yazar.” söylemleri ile korkuttukları, çocukların ceza almaktan korktukları, polis deyince akıllarında ceza şemasının belirdiği, ceza şemasının da genellikle kapalı ve karanlık bir ortamla özdeşleştirildiği anlaşılmaktadır. Yine çocukların salgın döneminde medyada sık görülen “Polisler ceza yazdı.” haberlerinden çokça etkilendikleri anlaşılmaktadır. Salgın döneminde çocuklarda artış gösteren polis korkusunu kademeli olarak azaltmak için ise polislerin tüm vatandaşlara ve özellikle çocuklara sevgi göstermeleri, toplumla iç içe olmaları, çocuklara davranış konusunda eğitim almaları, güler yüzlü olmaları, olumsuzu cezalandırmak yerine olumlu davranış gösteren çocukları ödüllendirmeleri gerekmektedir. Ayrıca toplumu bilgilendirici-bilinçlendirici kamu spotlarının da televizyonlarda sıkça yayınlanması gerektiği sonuçlarına ulaşılmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Polis Korkusu, Pandemide Polis, Çocuk ve Polis

Police And Children During The COVID-19 Outbreak: A Qualitive Study

This research is carried out in order to determine the reasons for the increase in police fear of children during the coronavirus epidemic and to determine what needs to be done for children to overcome the existing fear by stopping the increase. Qualitative research methods are applied to study and single case embedded design is used for analysing the data. The data were collected using a semi-structured 2-question interview form developed by the researcher, using the Google form surveys system, in accordance with the social distance rule during the epidemic. The data in the interview forms collected via remote link were analyzed by content analysis. As a result of the research, it is obtain that the origin of the reason for the increase in children's police fear during the epidemic period is based on parent approach to their children. When families could not get their children to do what they want, they scare them as a penalty with the sentences "I will give you to the police, the police will write penalties" thus they equate the penalty with the police because of being punished and they equate the penalty with the dark and closed. Morever it is understood that children are highly affected by the news, “policemen give penalty”, that is frequently seen in the media during the epidemic period. In order to gradually reduce the police fear, which increased in children during the epidemic, it is concluded that the police should show love to all citizens and especially children, be in touch with the society, be educated about the behavior of children, reward children who show positive behavior instead of punishing the negative and the informing public spots should be broadcast on TVs frequently.

Keywords:

Fear of Police, Police in the Epidemic, Children and Police,

PDF

___

Akoğlu, G. ve Karaaslan, B. T. (2020). Covid-19 Ve İzolasyon Sürecinin Çocuklar Üzerindeki Olası Psikososyal Etkileri. İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 5(2), 99-103.
Aras, H. (2017). Türkiye’de Turizm Güvenliği Sorunu. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(1), 585-610.
Baltacı, A. (2018). Nitel Araştırmalarda Örnekleme Yöntemleri Ve Örnek Hacmi Sorunsalı Üzerine Kavramsal Bir İnceleme. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 231-274.
Çakır- Kardeş, V. (2020). Pandemi Süreci Ve Sonrası Ruhsal Ve Davranışsal Değerlendirme. Türkiye Diyabet ve Obezite Dergisi, 2(1), 160-169.
Dolu, O., Uludağ, Ş. ve Doğutaş, C. (2010). Suç Korkusu: Nedenleri, Sonuçları Ve Güvenlik Politikaları İlişkisi. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 65(1), 57-81.
Genç-Yılmaz, A. (2019). Pandemi Ve Güvenlik: Covıd-19 İle Mücadelede Polis ve Ordu. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Covid-19 Sosyal Bilimler Özel Sayısı,37, 30-39.
Göztaş, A. ve Baytekin, E.P. (2009). Sosyal Sorumluluk Kampanyaları İle Çocukların Bilinçlendirimesi Ve Eğitimi Türkiye’den Bir Uygulama Örneği: Aygaz ‘Dikkatli Çocuk’ Kazalara Karşı Bilinçlendirme Kampanyası. Journal of Yaşar University, 13(4), 1997-2015.
Miles, M, B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook. (2nd ed). Thousand Oaks, CA: Sage.
Ömeroğlu, Ö. (2012). Suç Korkusu, Cezanın Caydırıcılığı Ve Küçük Suçlar. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 16(4), 329-370.
Uzunbacak, H. H. (2017). Polislerin Çalışma Saatlerinin Aile Yaşam Kalitesine Etkisi Üzerine Nitel Bir Araştırma. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(2), 1235-1256.
Yavuz, Y. (2019). Suç Mağduru Olma Korkusuna Sosyolojik Bir Bakış. Toplum ve Kültür Araştırmaları Dergisi, 2(4), 28-52.
Yıldırım, A.ve Şimşek, H. (2018). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin.