ÇATIŞMA VE ÇATIŞMA YÖNETİMİ KAVRAMLARINA GÜNCEL BİR BAKIŞ

Günlük yaşantımızda sık sık karşılaştığımız ve hayatımızın ayrılmaz bir parçası olan çatışma kavramı tarihsel olarak insanlık tarihi kadar eski bir olgudur. Çatışma örgütlerde var olan etkileşim neticesinde doğal olarak meydana gelen bir sonuçtur. Alan yazın çerçevesinde kavramsal olarak geniş bir anlam yelpazesine sahip olan çatışma kavramı anlamının özü kapsamında birçok tanıma karşılık gelmektedir. Süreç içerisinde örgüt için olumsuz ve istenmeyen bir durumdan, örgütsel gelişimin ve ilerlemenin bir destekçisi haline gelen çatışma kavramına olan bakış açısı, doğası gereği karşılıklı etkileşimlerin temelinden kaynaklanan vazgeçilmez bir sonuç olarak evrilmiştir. Karmaşık ilişkiler süreci olan çatışmaları etkili bir şekilde yönetmek ise bir denge kurma prensibidir. Bu çalışmada öncelikle çatışma ve çatışma yönetimi kavramları ile bu kavramlara yönelik geçmişten günümüze değişen ve gelişen bakış açısı ele alınmış olup, etkin çatışma yönetiminin önemi ve örgüt için gerekliliği dikkatle vurgulanmış, yapıcı bir çatışma yönetimi süreci için kullanılabilecek çatışma yönetimi stratejilerinin üzerinde yoğunlaşılmıştır. Çalışmanın kapsamı dâhilinde konuya yeni bir bakış açısı kazandırabilecek çatışma durumlarının yapıcı-yıkıcı olası durumları ve çatışma ile ilişkili sosyal bilişsel süreçler üzerinde de önemle durulmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

ÇATIŞMA, ÇATIŞMA YÖNETİMİ, SOSYAL BİLİŞSEL SÜREÇ

PDF

___

Akkirman, A. L. (1998). Etkin Çatışma Yönetimi ve Müdahale Stratejileri. D.E.Ü.İ.İ.B.F. Dergisi, 13(2), 1-11.Atiker, M. (2004). Çatışma. Konya Ticaret Odası Etüd-Araştırma Servisi.Blake, R. R., & Mouton, J. S. (1964). The Managerial Grid. Houston: Gulf Publishing.Burgoon, J. K., Stern, L.A. & Dillman, A. (2006). Interpersonal Adaptation: Dyadic Interaction Patterns. New York: Cambridge University Press.Eren, E. (2017). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. İstanbul: Beta.Everard, K. B., Morris, G. & Wilson, I. (2004). Effective School Management. London: Paul Chapman PublishingFolger, J. P., Poole, M. S. & Stutman, R. K. (2013). Çatışma Yönetimi (F. Akkoyun, Çev.). Ankara: Nobel.Follett, M. P. (1924). Creative Experience. London: Longmans. Gerzon, M. (2006). Çatışmalı Ortamlarda Liderlik (A. Kardam, Çev.). İstanbul: Türkiye Metal Sanayicileri Sendikası.Gümüşeli, A. İ. (1994). İzmir Ortaöğretim Okulları Yöneticilerinin Öğretmenler ile Aralarındaki Çatışmaları Yönetme Biçimleri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.Karip, E. (2015). Çatışma Yönetimi. Ankara: Pegem Akademi.Koçak, Z. K. (2018). Yöneticilerin Çatışma Yönetimi Stilleri ile Çalışanların İş Verimliliği Arasındaki İlişki ve Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Aksaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aksaray.Koçel, T. (2015). İşletme Yöneticiliği. İstanbul: Beta.Öge, S. (2005). Düzen mi Düzensizlik (kaos) mi? Örgütsel Varlığın Sürdürülebilirliği Açısından Bir Değerlendirme. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13, 205.Rahim, M. A. (1985). A Strategy For Managing Conflict in Complex Organizations. Human Relations, 38(1), 81-89.Rahim, M. A. (2001). Managing Conflict in Organizations. Westport, Connecticut.Rahim, M. A. (2002). Toward a Theory of Managing Organizational Conflict. The International Journal of Conflict Management, 13(3), 206-235.Robbins, S. P. & Judge, T. A. (2013). Organizational Behaviour (15th ed.). Canada: Pearson.Ross M. H. (1993). The Management of Conflict: Interpretations and Interests in Comparative Perspective. Yale University Press, New Haven, Connnecticut.Ross, L. (1977). The Intuitive Psychologist and His Shortcomings: Distortions In The Attribution Process. Advances in Experimental Social Psychology, 10, 174-200.Schermerhorn, J. R., Jr., Hunt, J. G.., & Osborn, R. N. (2002). Organizational Behaviour (7th ed.). New York: Wiley.Sillars, A. L. (1980). Attributions And Communication In Roommate Conflicts. Communication Monographs, 47, 180-200. Tınaz, P. (2006). Mobbing: İşyerinde Psikolojik Taciz. Çalışma ve Toplum, 10, 13-28.Töremen, F. (2000). Kaos Teorisi ve Eğitim Yöneticisinin Rolü. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 22, 204-205.