OKUL MÜDÜRLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİNİN ÖĞRETMEN ALGILARINA GÖRE İNCELENMESİ

ÖZBu çalışmanın amacı okul müdürlerinin iletişim becerilerinin öğretmen algılarına göre hangi düzeyde olduğunu ve çeşitli değişkenlere göre  farklılık gösterip göstermediği belirlenmeye çalışılmaktır. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini 2017-2018 eğitim öğretim yılında Erzurum ili Yakutiye, Palandöken ve Aziziye ilçesinde ilkokul, ortaokul ve lisede görev yapan tesadüfi örneklem yöntemi ile seçilen 722 öğretmen oluşturmaktadır. Okul yöneticileri iletişim becerilerini ölçmek için Wiemanın (1977) tarafından geliştirilen Topluer (2008) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “İletişim Becerileri Ölçeği" kullanılmıştır.Verilerin analizinde betimsel istatistik yöntemlerinden standart sapma, aritmetik ortalama, frekans ve yüzde kullanmıştır. Ayrıca, dağılım normal olduğu için parametrik testlerden t-testi ve tek yönlü varyan analizi (ANOVA) uygulanmıştır. Araştırma sonucunda öğretmenlerin okul yöneticilerinin iletişim becerilerine yönelik algılarının iyi düzeyde olduğu ancak, geliştirlmesi gereken yönlerinin olduğu gözlenmiştir. Araştırmada cinsiyet, medeni durum ve yaş değişkenlerine göre iletişim becerileri puan ortalamaları arasında istatiksel olarak anlamlı bir farklılık olmadığı, eğitim durumu değişkenine göre iletişim becerileri puan ortalamaları arasında istatiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu görülmüştür.  ABSTRACT The purpose of this study is to determine the level of communication skills of school principals according to their perceptions of teachers and whether it differs according to various variables. A survey model was used. The population of the study comprises teachers working at the primary, secondary and high schools in the central districts of Erzurum in 2017-2018 academic year and consists of 722 teachers selected by random sampling method. In this study, Communication Skills Scale, which was developed by Wiemann (1977) and adapted to Turkish by Topluer (2008), was used. When the data were analyzed, standard deviation, arithmetic mean, frequency and percentage were used. Since the distribution was normal, t-test and ANOVA were used for parametric tests. 2017-2018 academic year. Communication Skills Scale which was adapted to Turkish by Topluer (2008) was used. Finally, it has been observed that teachers’ perceptions about communication skills of school administrators are good level but need to be improved. Another finding obtained from the study is that According to teachers' views on communication skills of school principals there was not differ statistically significant according to gender, the marital status and age variables.

___

  • Ada, Ş.; Çelik, Z.; Küçükali, R. ve Manafzadehtabriz, S.( 2015). Okul yöneticilerinin iletişim becerilerine ilişkin yönetici ve öğretmenlerin algilama düzeyleri (Erzurum ili örneği), Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(1), ss.101-114.
  • Baghiani Moghaddam, M . H.; Momeyezi, M. ve Rahim Del, T. (2012). Siraz şehrinde Shahid Sadoughi Tıp Bilimleri Üniversitesi yöneticilerinin iletişim becerilerilerinin incelenmesi, İran Tıp Eğitimi Dergisi.
  • Bakan, G. S. (2017). Okul müdürlerinin iletişim beceri yetkinliği, yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesİ, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Yönetimi ve Denetimi Anabilim Dalı.
  • Baykara Pehlivan, K. ( 2005). Öğretmen adaylarının iletişim becerisi algıları üzerine bir çalışma, İlk Öğretim Online Dergisi, 4(2), 17-23
  • Büyükköztürk, Ş. Çakmak, E. K, Akgün, Ö. E, Karadeniz, Ş, & Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi yayın, Ankara.
  • Çubukçu, Z. ve Döndar, D. (2003). "Okul yöneticilerinin iletişim becerilerine ilişkin öğretmen algı ve beklentileri". Milli Eğitim Dergisi, 157, 261-269.
  • Ergim, A. (2012). Eğitimde etkili iletişim, Anı yayıncak, Ankara.
  • Ferhangi, A. A.; Seferzade, H. & Khademi, M. (2014). Organizational communication theory, Tahran: Resa Yayınları.
  • Hoy, W. K. and Miskel, C. G. (2010). Educational administration (Eğitim yönetimi teori, araştirma ve uygulama), Nobel yayın dağıtımı, Ankara.
  • Hoşgörür, V. (2012). Sınıf yönetimi, Pegem akademi, Ankara.
  • Koçak, O. ( 2013). Ortaokullarda görev yapan okul yöneticilerinin sosyal iletişim becerileri ile branş öğretmenlerinin motivasyonu arasindaki ilişki, Yüksek lisan tezi, Cumhuriyet Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dali.
  • Keshtaran, A., Heidari, A. ve Bastani, P. (2011). Şiraz Üniversitesi Tıp Bilimleri Fakültesi yöneticilerin iletişim becerilerinin incelenmesi, Tahran Sağlık Bilimleri Üniversitesi Paramedicine Fakültesinin Dergisi.
  • Kaya, A. (2012). Kişiler arası ilişkiler ve etkili iletişim, Pegem Kademi, Ankara.
  • Lunenburg, F. and Ornstein, A. (2013). Educational administration- Eğitim Yönetim, Nobel yayın dağıtım, Ankara.
  • Topluer, A. (2008). İlköğretim okulu yöneticilerinin iletişim yeterlilikleri ile örgütsel çatışm düzeyi arasındaki ilişki “Malatya ili örneği”. Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
  • Tuna, Y. (2012). Iletişim (iletişim kavrami ve iletişim süreci: bölümü 1, editor: İzlem Vural), Pegem Akademi.
  • Tümkaya, S. ve Asar Ç. (2016). İlkokul yöneticilerinin iletişim becerilerine ilişkin yönetici ve öğretmenlerin görüşlerinin incelenmesi, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 25, Sayı 1, Sayfa 243-258
  • Tek, İ. (2008). Okul yöneticilerinin iletişim becerileri ile çatışmayı yönetme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi, Yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal bilimler Enstitüsu, İstanbul.
  • Uzun, T. (2015). Okul müdürlerinin iletişim becerileri ile öğretmenlerin genel ve örğütsel Sinizim tutumları arasındaki ilişkilerin incelenmesi, Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü, Erzurum
  • Yüksel, A. (2004). Empati eğitim programinin ilköğretim öğrencilerinin empatik becerilerine etkisi, Eğitim Fakültesi Dergisi, XVII (2), ss. 341-354
Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi-Cover
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 2011
  • Yayıncı: Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi