DIŞSALLIKLA MÜCADELEDE DÜZENLEYİCİ VE DENETLEYİCİ KURUMLARIN ROLÜ: RTÜK ÖRNEĞİ

Dışsallık, bir ekonomik birimin üretim veya tüketim faaliyetinden dolayı ortaya çıkan fayda ve kayıpların üçüncü kişiler üzerindeki etkisi olarak tanımlanabilir. Düzenleyici ve denetleyici kurumlar özellikle enerji, telekomünikasyon, finans gibi ekonominin hassas olduğu ve uzmanlık gerektirdiği sektörlerde faaliyet göstermekte ve uyulacak kuralları belirlemektedir. Bu alanlar arasında RTÜK, doğrudan piyasa ekonomisinin düzenlenmesi ile ilgili olmadığı için ayrı bir öneme sahiptir. RTÜK tarafından, radyo ve televizyonlarda yayınlanan programlara yönelik olarak ve toplumsal menfaatler göz önünde bulundurularak bazı kararlar alındığı görülmektedir. Bu kararlar, bazen toplumda olumsuz etki oluşturabilecek programların negatif dışsallıklarının önlenmesi şeklinde olabileceği gibi, yayınlanması ile topluma fayda sağlayan programların, belirli kurallar dâhilinde teşvik edilmesiyle pozitif dışsallığın yayılmasını sağlamak şeklinde de olabilmektedir. Bu çalışmada RTÜK tarafından hazırlanan projelerin ve alınan kararların dışsallık ile mücadelesi betimsel bir metot ile incelenmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Dışsallık, Düzenleyici ve Denetleyici Kurum, Radyo ve Televizyon Üst Kurulu

PDF

___

Aksan, D. (1982). Dilbilim Seçkisi: Günümüz Dilbilimiyle İlgili Yazılardan Çeviriler, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Todd, S. and Kent, A. (2009). A Social Identity Perspective On The Job Attitudes of Employees In Sport. Management Decision, 47(1), 173-190.
Achenbaum, W. A. (1986). Social Security, London: Cambridge University Press.
Akdeniz, D. (2018). Türkiye’de Hukuki ve Idari Açıdan Düzenleyici ve Denetleyici Kurumların Bağımsızlığına Ilişkin Değerlendirme. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 57, 1-19.
Akdoğan, A. (2017). Kamu Maliyesi, Ankara: Gazi Kitabevi.
Altay, A. (2017). Kamu Maliyesi, Buca: Seçkin Kitabevi.
Atay, E. (2006). Bağımsız Idari Otoriteler ve Türkiye Uygulaması. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 10(12), 259-293.
Aydemir, S. ve Erdamar, G. (2018). Medya Okuryazarlığı Eğitimi Alanında Yapılan Çalışmaların Tematik, Metodolojik ve Istatistiksel Yönelimleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 26(4), 1155-1166.
Barde, J.P. (1994). Economıc Instruments In Envıronmental Polıcy: Lessons From The Oecd Experıence And Theır Relevance To Developıng Economıes. OECD Development Centre Working Paper 92, 1-32.
Bütün, M., Selçuk, M., Akadal, M., ve Gülseçen, S. (2018). Kamu Spotlarının Etkililiği Üzerine Bir Araştırma. Selçuk İletişim, 11(2), 273-291.
Hall, J. C. (2006). Positive Externalities and Government Involvement In Education. Journal of Private Enteiprire, 21(2), 165-175.
İnan, M. (2018). Kamu Ekonomisi ve Dışsallıkların Içselleştirilmesi. Econharran Harran Üniversitesi İİBF Dergisi, 2(2), 76-107.
Karaboğa, M. T. (2017). Eleştirel Bakış Açısıyla Medya Okuryazarlığı Eğitimi. 2. Mediterranean International Congress on Social Sciences, 387-406.
Karakaş, M. (2008). Devletin Düzenleyici Rolü Ve Türkiye’de Bağımsız Idari Otoriteler. Maliye Dergisi, 154, s. 99- 120.
Kavi, A.N. ve Akyol, O. (2020). Televizyonda Yayınlanan Internet Seriyalleri Üzerine Bir Inceleme: Fi Örneği. Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(1), 152-177.
Kesbiç, C.Y., Baldemir, E. ve İnci, M. (2010). Dışsallıkların Ekonomi Üzerindeki Etkileri Ve Içselleştirilmesine Ilişkin Teorik Yaklaşımlar-Çözüm Önerileri: Yatağan Termik Santrali Analizi. Akademik Fener Dergisi, 14, 124-138.
Kırık, A. M. (2013). Televizyonun Gelişim Çağı Çocukları Üzerindeki Olumsuz Etkileri Ve Ebeveynlerin Kontrol Sorunu. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum Eğitim Bilimleri ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(4), 189-198.
Kirmanoğlu, H. (2013). Kamu Ekonomisi Analizi, İstanbul: Beta Yayınları.
Klimentová, E. (2019). Independent Regulatory Agency: Delegation Of Powers. Charles University Prague Law Working Papers Series, 3, 1-14.
Lıvıngstone, S. (2004). Media Literacy And The Challenge Of New Information And Communication Technologies. The Communication Review, 7, 3-14.
Nadaroğlu, H. (1996). Kamu Maliyesi Teorisi, İstanbul: Beta Yayınları.
Öncel, T. (1991). Çevre Koruma Önlemlerine Genel Bir Bakış. İ.Ü. İktisat Fakültesi Maliye Araştırma Merkezi Konferansları, 34, 170-177.
Önder, P. (2011). Bağımsız Idari Otoriteler. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2(1), 325-345.
Özbilgi, F. (2020). Piyasa Başarısızlıklarından Dışsallıklar Ve Çözüm Yollarına Ilişkin Değerlendirmeler. Anadolu Üniversitesi İktisat Fakültesi Dergisi, 2(1), 70-90.
Öztürk, N. (2004). Piyasa Başarısızlıkları. Öneri Dergisi, 6 (21), l73-187.
Parlakay, O. ve Yavuz, A. (2016). Negatif Dışsallıkların Çevreye Olumsuz Etkilerinin Önlenmesinde Kullanılan Çözüm Yolları. Akademik Bakış Dergisi, 57, 210-220.
RTÜK-1, https://www.rtuk.gov.tr/hakkimizda/3803/878/hakkimizda.html., (Erişim Tarihi: 01.09.2020).
RTÜK-2, Kamu Spotları Yönergesi, file:///E:/%C 3%87AL I%C5%9EM ALA RIM /DDK/45579%20kamu%20spotu.pdf., (Erişim Tarihi: 02.09.2020).
RTÜK-3, Zorunlu Yayınlar, https://www.rtuk.gov.tr/spot-filmler/3717/5673/6112-sayili-radyo-ve-televizyonlarin-kurulus-ve-yayin-hizmetleri-hakkinda-kanunun-14-maddesinin-5-fikrasi-kapsaminda-kabul-edilen-zorunlu-yayinlar.html., (Erişim Tarihi: 02.09.2020).
RTÜK-4, Kamu Spotları, https://www.rtuk.gov.tr/spot-filmler/3717/3015/ radyo-ve-televizyonlarin-kurulus-ve-yayin-hizmetleri-hakkinda- (Erişim Tarihi: 02.09.2020).
RTÜK-5, https://www.medyaokuryazarligi.gov.tr/, (Erişim Tarihi: 02.09.2020).
RTÜK-6, https://www.rtuk.gov.tr/aile-cocuk/3704/5265/iyi-uykular-cocuklar.html?Keyword =%C4%B0 yi%20Uykular%20%C3%87ocuklar, (Erişim Tarihi: 04.09.2020).
RTÜK-7, https://www.rtuk.gov.tr/aile-cocuk-3704, (Erişim Tarihi: 04.09.2020).
Samuelson, P. A. and Dordhaus, W. D. (2010). Economics. http://pombo.free.fr/samunord19.pdf, (Erişim Tarihi: 18.07.2020).
Sezen, S. (2007). İndependent Regulatory Acencies In Turkey: Are They Really Autonomous. Public Administration and Development, 319-332.
Stavins, R. N. (1998). Market-Based Environmental Policies. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1574009903010143, (Erişim Tarihi: 24.07.2020).
Stiglitz, J .E. (1994). Kamu Kesimi Ekonomisi. (Çev.: Ö.F. Batırel). İstanbul: Marmara Ün. Yayını.
Şanlısoy, S. ve Özcan, A. (2006). Türkiye’de Bağımsız Düzenleyici Kurumların Bağımsızlığı. ESİAD, 2(4), 2006, 99-132.
Şaşmaz, M.Ü. ve Tekin, A. (2017). Küreselleşme Sürecinde Ekolojik Değişim Ile Kamu Maliyesi Ilişkisi: Çevre Vergileri, Fazlı Yıldız ve Güner Tuncer (Ed), Kamu Maliyesinde Seçme Konular (s.47-76), Ankara: Savaş Yayınevi.
Tiryaki, R. (2002). Bağımsız Idari Kurum Olarak Rtük. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 51(4), 169-205.
Yılmaz, İ. (2017), TRT Çocuk Çocukla Çocuklaşmak. TRT Akademi, 2(4), 584-597.
Winter, G.R. (1962). Development With Reference To Canada, https://lib.dr.iastate.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=3030&context=rtd&unstamped=1, (Erişim Tarihi:20.07.2020).