Türkiye, bağ alanı ve üzüm üretimi bakımından dünyada sırasıyla 5. ve 6. sırada olan büyük bir bağcılık ülkesidir. Bu sayısal değerlere topraklarındaki uygun bağ ekolojisi, zengin asma biyoçeşitliliği, ve toplumunun yüksek bağcılık deneyimi ile tarihsel kültürü ilave edildiğinde Türkiye, bağcılık açısından en büyük potansiyele sahip ülkeler arasında yer almaktadır. FAO 2013 yılı istatistiklerine göre ana değerlendirme şekilleri bakımından üzüm ve üzüm ürünleri ticareti dünyada 45.5 milyar doların üzerinde ekonomik büyüklüğe sahiptir. Türkiye bu ekonomik değerden 700 milyon Amerikan doları ile % 1.5 oranında bir pay alarak ülkeler sıralamasında 15. sırada yer almaktadır. Türkiye bağcılık potansiyelini ana değerlendirme şekillerinden sadece kuru üzüm bakımından etkin kullanmaktadır. Buna karşın özellikle sofralık üzüm ve şaraplık üzüm bakımından etkin olmayan bir durum söz konusudur. Bu noktada bağcılığa başlarken üreticilerin rasyonel tercihlerde bulunmasından başlayıp, verimi ve verimliliği artırmaya, üzüme katma değer katmaya ve üzümü hammadde kabul edip işleyen gıda sanayicileri ile ilişkilerine kadar bir dizi sorun ve yapılması gerekenler bulunmaktadır. 

Turkey is the 5th and 6th largest grapevines country in terms of area and grape production respectively. Regarding this rankings, Turkey is one of the most important countries with the greatest potential for viticulture through historical culture and experience, proper ecology and rich grapevine biodiversity. According to the FAO 2013 statistics, Turkey has a share of 1.5% with 700 million American dollars and is in the 15th rank of grape and grape products trade which has an economic size of over 45.5 billion dollars in terms of main usage forms for grape. Potential of Turkish viticulture has only been used effectively for raisins from the main assessment forms of grape, whereas it is ineffective especially for table grapes and wine grapes. For this reason, there are problems and needs to be done from the beginning of production, for making rational choices, improving efficiency and productivity, adding value to fresh grape and relationship between food industries.