Keçiören İlçesi Örneğinde Toprak Verimlilik Analizlerinin Parkların Sürdürülebilir Tasarım Ve Yönetimi Açısından Önemi Ve Etkileri

Bu çalışmada Ankara İli Keçiören İlçesi’nde yer alan parklar ve diğer yeşil alanlar incelenerek toprak verimlilik analizlerinin yeşil alanların sürdürülebilirliği üzerine etkileri araştırılmıştır. Büyük ölçüde yapı ve diğer sert yüzeylerle kaplı olan kentsel alanlarda çok önemli bir yere sahip olan yeşil alanlar sosyal, kültürel ve ekonomik yönlerden olduğu kadar ekolojik olarak da değerlendirilmelidir. Yeşil alanların oluşturulması sürecinde yer seçimi, geçirimsiz yüzeylerin ve bitkilendirme alanlarının belirlenmesi, tasarım ve uygulamaya yönelik gerekli diğer işlemlerin yapılması ve özellikle uygun bitki türlerinin seçilmesi yeşil alanların sürdürülebilirliği açısından en temel konuları oluşturmaktadır. Bu çalışmada Keçiören ilçe sınırları içerisinde daha önce uygulaması yapılmış olan dört adet parkın toprak yapılarına ilişkin, uygun gübreleme programının yapılması ve sürdürülebilir verimliliğin artırılmasına yönelik tavsiyelerde bulunmak ve mevcut durumun belirlenmesi amacıyla toprakların örneklemesi yapılmıştır. Bu kapsamda Murat Çobanoğlu Parkı, Fatih Parkı, Osman İnal Parkı, Anafartalar Parkı seçilmiş ve her parktan uygun derinlik ve dağılım doğrultusunda toprak örnekleri alınmıştır. Alınan toprak örneklerinde toprak verimlilik analizleri yapılmış ve mevcut durum değerlendirmesinin sonucunda uygun gübreleme ve ıslah önerilerinin yanı sıra toprak özelliklerine bağlı olarak parklara yönelik en uygun alan kullanım dağılımının nasıl olması gerektiği ve uygun bakım çalışmaları tartışılmıştır. Toprak verimlilik analizleri sonucunda park topraklarının bitki yetiştirme açısından çok problemli olmadığı görülmüştür. 0-30cm' den alınanan toprak örnekleri, gübreleme ve bakım işlemlerinin düzenli olarak yapılması ve düzenli olarak yüzey toprağının serilmesinden dolayı parklarda bitki besin maddesi yetersizliğinin yüksek düzeyde olmadığı kanısına varılmıştır. Parkların topraklarına yönelik temel problemin ilk yapım aşamasında yapılan zorunlu tesviye ve diğer düzeltme işlemlerinin yapılması sırasında verimli toprak tabakasının kazılması, oluşan yeni toprak koşullarına bağlı olarak bitkiler için uygun yetiştirme ortamının hazırlanmaması ve mevcut koşullara uygun bitkilerin uygun yerlere dikilmemesi olduğu gözlenmiş ve bu kapsamda alınacak önlemler tartışılmıştır.