___

• Alagöz, A. & Allahverdi, M. (2011). Kurumsal bilgi güvenliği ve muhasebe bilgi sistemi. Muhasebe ve Vergi Uygulamaları Dergisi, 4(3): 47-60.
• Aliusta, C. ve Benzer, R. (2018). Avrupa siber suçlar sözleşmesi ve Türkiye’nin dahil olma süreci. Uluslararası Bilgi Güvenliği Mühendisliği Dergisi, 4(2): 35-52.
• Aslay, F. (2017). Siber saldırı yöntemleri ve Türkiye’nin siber güvenlik mevcut durum analizi. International Journal of Multidisciplinary Studies and Innovative Technologies, 1(1): 24-28.
• Atılgan, D. (2009). Bilgi yönetimi kavramı ve gelişimi. Türk Kütüphaneciliği Dergisi, 23(1): 201-212.
• Atlı, T. (2019). Kişisel verilerin önleyici, koruyucu ve istihbari faaliyetler amacıyla işlenmesi. Necmettin Erbakan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 2(1): 4-22.
• Atlı, T. (2020). Kişi haklarının ihlali durumunda internet erişiminin engellenmesi. Necmettin Erbakan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 3(1): 4-32.
• Aydın, H. (2022). Yönetim bilgi sistemlerinde (ybs) siber güvenliğin önemi. Bilgisayar Bilimleri ve Teknolojileri Dergisi, 3(2): 1-8.
• Aydın, Ö. vd. (2017). Elektronik harp ile toplanan verilerin veri madenciliği yöntemleri ile analiz edilmesi. Acta Infologica, 1(1): 12-22.
• Baran, S. & Şener, E. (2020). Örgütlerde bilgi güvenliğini etkileyen bir unsur: Örgütsel bilgi paylaşımı. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 41, 410-427.
• Bilir, F. (2021). Kişisel verilerin korunması kişinin kendisinin korunmasıdır. Trt Akademi Dergisi, 6(11): 172-181.
• Can, E. (2023). Yapay zeka sistemlerinin siber suçlarla mücadaleki rolü: Uluslararası hukuk incelemesi. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 27(3): 345-382.
• Canbek, G. & Sağıroğlu, Ş. (2006). Bilgi, bilgi güvenliği ve süreçleri üzerine bir inceleme. Politeknik Dergisi, 9(3): 165-174.
• Çahmutoğlu, E. (2020). Siber uzayda güç ve siber silah teknolojilerinin küresel etkisi. Analytical Politics, 1(1): 1-17.
• Çakır, H. ve Arınmış Uzun, S. (2021). Türkiye’nin siber güvenlik eylem planlarının değerlendirilmesi. Ekonomi İşletme Siyaset ve Uluslararası İlişkiler Dergisi, 7(2): 353-379.
• Çalışkan, A. (2023). Siber savaş: Bilgi krizi mi yoksa güvenliği mi?. Savunma ve Savaş Araştırmaları Dergisi, 33(1): 1-32.
• Çam, H. Aslay, F. ve Özen, Ü. (2019). Yükseköğretim kurumlarında bilgi güvenliği farkındalık düzeylerinin ölçümlenmesi. Yönetim Bilişim Sistemleri Dergisi, 5(2): 1-11.
• Çelik, S. (2018). Siber uzay ve siber güvenliğe mutlidisipliner bir yaklaşım. Academic Review of Humanities and Social Sciences, 1(2): 110-119
• Dayıoğlu, E. (2016). Kamu idarelerinde bilgi sistemi güvenlik risklerinin yönetimi. Denetişim, 4, 71-81.
• Demirtaş, Ö. & Karaca, M. (2018). Siber mobbing: Kavramsal çerçeve, öncülleri ve sonuçları. International Journal Entrepreneurship and Management Inquiries Dergisi, 2(2): 20-34.
• Dolma, Ö. (2023). Siber güvenlik ihbarcılarının korunması açısından ABD ve AB yaklaşımlarının karşılaştırılması. Pamukkale Üniversitesi İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(2): 615-631.
• Edegbeme-Belaz, A. & Kerti, A. (2022). A new approach to ınformation security auditing in public administration, Hadmernok, 17(3): 109-131.
• Efendioğlu, A. & Sezgin, E. (2007). E-Devlet uygulamalarında bilgi ve paylaşma güvenliği. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(2): 219-236.
• Eldem, T. (2021). Uluslararası siber güvenlik normları ve sorumlu siber egemenlik. İstanbul Hukuk Mecmuası, 79(1): 347-378
• Güldoğan, M. V. & Işıklı, Ş. (2022). Siber savaşta mütekabiliyet. Academic Journal of Information Technology, 13(51): 289-319.
• Güleç, Ö. & Kişman, Z.A. (2021). Uluslararası ilişkiler açısından siber güvenlik ve NATO’nun siber güvenlik stratejileri. Akademik Açı, 1(1): 127-154.
• Güngör, U. & Güney, O. (2017). Uluslararası ilişkilerde güvenliğin dönüşümü çerçevesinde bilgi güvenliği ve siber savaş. Karadeniz Araştırmaları Merkezi, 15(55): 131-146.
• Güntay, V. (2018). Siber güvenliğin uluslararası politikada etki aracına dönüşmesi ve uluslararası aktörler. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 14(27): 79-111.
• Güntay, V. (2019). 21.Yüzyıl paradoksu olarak siber uzay ve uluslararası hukuk. Novus Orbis: Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Dergisi, 1(2): 87-109
• İleri, Y.Y. (2017). Örgütlerde bilgi güvenliği yönetimi, kurumsal entegrasyon süreci ve örnek bir uygulama. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(4): 55-72.
• İzzetgil, E. (2021). Bilimsel – teknolojik gelişmelerin terörizme etkisi olarak siber terörizm ve türkiye için siber terör tehdidi. Uluslararası Kriz ve Siyaset Araştırmaları Dergisi, 5(2): 837-878.
• Kağıtcıoğlu, M. (2016). Kişisel verileri koruma kurumuna idare hukuku çerçevesinden bir bakış. İstanbul Kemerburgaz Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2): 77-99.
• Karaca, M. ve Gül, E. (2021). Kritik altyapılara yönelik bilişim suçları, Türkiye ve AB uygulamaları. Bilişim Hukuku Dergisi, 3(1): 1-30.
• Karakaş, M. E. (2020). Dijital geçmişin internet erişiminden kaldırılması “unutulma hakkı” ve türk hukukunda görünümü. Necmettin Erbakan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 3(2): 262-289
• Karaoğlan Yılmaz, G. Yılmaz, R. & Sezer, B. (2014). Üniversite öğrencilerinin güvenli bilgi ve iletişim teknolojisi kullanım davranışları ve bilgi güvenliği eğitimine genel bir bakış. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1): 176-199.
• Karasoy, H.A. ve Babaoğlu, P. (2021). Türkiye’de siber güvenlik: Yasal ve kurumsal altyapı. Yasama Dergisi, 44, 124-155.
• Kayacı, M. (2019). Kamu yönetiminde etik bağlamında güvenlik hizmetleri etiğine bir bakış. Sosyal Bilimler Akademi Dergisi, 2(1): 50-69.
• Korucu, O. (2021). Yeni normal dünya düzeninin siber güvenlik ve bilgi güvenliği etkileri. Yönetim Bilişim Sistemleri Dergisi, 7(1): 44-60.
• Köksoy, F. (2020). Avrupa Birliği’nin siber güvenlik politikası: Kurumsalcılık mı tutarlılık mı?. Güvenlik Stratejileri Dergisi, 16(35): 635-674.
• Kuntoğlu, Ö. F. (2021). Elektronik ticarette kişisel verirlerin korunması. Bilişim Hukuku Dergisi, 3(1): 176-229.
• Kurudal, O. (2020). Bilişim çağında siber saldırılar. Dünya İnsan Bilimleri Dergisi, 2, 132-158.
• Kutlu, F.B. (2023). Eski iki müttefik için yeni bir alan: AB ve NATO’nun siber güvenlik yaklaşımları (2016-2020). Diplomasi Araştırmaları Dergisi, 5(1): 25-41.
• Marşap, A. Akalp, G. & Yeniman, E. (2010). Sağlık işletmelerinde insan kaynağının kurumsal bilgi güvenliği kültürü gelişimi. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 3(1): 31-40.
• Martinn, V. ve Pehlivan ,İ. (2010). ISO 27001:2005 bilgi güvenliği yönetim standartı ve Türkiye’deki bazı kamu kuruluşu uygulamaları üzerine bir inceleme. Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi, 1(1): 49-56.
• Nezgıtlı, S. ve Benzer, R. (2020). Avrupa Birliği siber güvenlik kanunu. Bilişim Sistemleri ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2(1): 11-18.
• Nurata, Z. C. (2021). Hukuksal, örgütsel ve etik bir sorun olarak iş yerinde elektronik gözetim. Gazi İktisat ve İşletme Dergisi, 7(3): 214-225.
• Orak, M. (2021). Siber ordular ve siber savaşlar. Kaytek Dergisi, 3(2): 214-226.
• Önen, S.M. ve Kurnaz, S. (2017). Siber güvenlik politikalarının kamu yönetimine yansıması. Turgut Özal Uluslararası Ekonomi ve Siyaset Kongresi IV, 732-752.
• Önok, M. (2013). Avrupa konseyi siber suç sözleşmesi ışığında siber suçlarla mücadelede uluslararası işbirliği. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 19(2): 1229-1270.
• Özbilen, T. & Çağlar, A. (2020). Türk kamu sektöründe bilgi ve bilişim güvenliği. Kamu Yönetimi ve Teknoloji Dergisi, 1, 72-93.
• Özdemir, A. & Uluyol, Ç. (2021). Kamu kurum ve kuruluşlarında bilgi güvenliği farkındalığı. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 25(3): 649-666.
• Özer Deniz, M. (2023). Kişisel verilerin işlenmesi sözleşmesinin türleri ve hukuki nitelikleri. Necmettin Erbakan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 6(1): 97-114.
• Özkaya, Ö. & Toprak, İ. (2022). Türkiye’de güvenlik faaliyetleri kapsamında kişisel verilerin işlenmesi. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(3): 1291-1305.
• Renda, K. K. (2022). Avrupa siber güvenlik politikalarının gelişimi: Eşgüdümcü rol’den siber güce. Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 21(2): 467-495.
• Sandilaç, N. (2022). Siber suç, siber terör ve siber savaş üçgeninde siber dünya. Bilişim Hukuk Dergisi, 4(1): 141-190.
• Schleher, D. C. (2004). Bilgi çağında elektronik harp. Çev. Berna Kara 1.Baskı, , Ankara: Doruk Yayımcılık Sertçelik, A. (2015). Siber olayler ekseninde siber güvenliği anlamak. Medeniyet Araştırmaları Dergisi, 2(3): 25-42.
• Szczepaniuk, E. K. ve diğerleri (2020). Information security assessment in public administration. Computers & Security, 1(90): 1-11.
• Şenol, M. (2017). Türkiye’de siber saldırılara karşı caydırıcılık. Ulusal Bilgi Mühendisliği Dergisi, 3(2): 1-9.
• Tunca, S. (2019). Modern çağda siber güvenlik kavramı. Dumplupınar Üniversitesi İİBF Dergisi, 3(4): 1-7.
• Turan Başara, G. (2020). Kişisel veri işleme sözleşmesi. Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, 8(16): 57-90.
• Türkoğlu Üstün, K. (2023). Açık devlet verileri ve bilgi edinme hakkıyla ilişkisi. Akdeniz Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 13(1): 301-338.
• Uysal, Y. (2020). Klasik kamu yönetiminden yeni kamu işletmeciliği ve post-yki’ye kamu hizmetlerinin değişimi ve dönüşümü üzerine bir değerlendirme. International Journal of Management and Administration, 4(7): 112-135.
• Ülker, M. Canbay Y. & Sağıroğlu, Ş. (2017). Nesnelerin internetinin kişisel, kurumsal ve ulusal bilgi güvenliği açısından incelenmesi. Türkiye Bilişim Vakfı Bilgisayar Bilimleri ve Mühendisliği Dergisi, 10(2), 28-41.
• Vural, Y. & Sağıroğlu, Ş. (2008). Kurumsal bilgi güvenliği ve standartları üzerine bir inceleme. Gazi Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi Dergisi, 23(2): 507-522.
• Yılmaz, C. Doğan, A. & Topal, E. (1989). Yönetim bilgi sistemi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(8): 39-48.
• Yılmaz, H. (2014). TS ISO/IEC 27001 bilgi güvenliği yönetim standardı kapsamında bilgi güvenliği ve yönetim sisteminin kurulması ve bilgi güveniği risk analizi. Denetişim, 15, 45-59.
• Yılmaz, O. S. (2016). Sistem denetiminde iç denetimin rolü ve bilgi güvenliği. Denetişim, 8, 49-59.
• Yosif, U. (2021). Kişisel verilerin işlenmesi şartları ve 6698 sayılı kişisel verilerin korunması kanunun ruhu olarak genel ilkeler. Selçuk Üniversitesi Adalet Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 4(1): 1-22